IdDatumTitel

Verhalen en Gedichten

Jongeren hebben recht op een toekomst

 

Ouderen hebben recht op hun verleden

     

Tommy Collet, een Indische man van 60 jaar (je zou het trouwens niet zeggen) heeft mij geïnspireerd dit stukje te schrijven.

 

Al in “Huize Den Elzent” zag ik in het voorbijgaan naar de kapel op de 1e verdieping (toen nog afdeling Meren/Vennen) een Indische man zitten, die eigenlijk heel verdrietig en treurig zat te kijken. Deze man kende ik vaag van vroeger.

Ik wist dat hij in een band had gespeeld, maar niet in welke. Ik heb zelf een Indische man, die is ook van 1948, en ik moet er niet aan denken dat hij hier zo zat als Tommy. Ik zag nooit iemand bij hem op bezoek komen, zat daar maar te zitten. Ik heb van thuis een keer een muziek/film Cd over Indonesië voor hem meegebracht, hij heeft er met volle teugen van genoten.

 

Een collega en ik zijn toen een middag lang bezig geweest om er achter te komen in welke band hij had gespeeld. Ik ben gaan surfen op internet, heb hem allerlei muziek laten luisteren. Maar hij kon het ons niet duidelijk maken. Dus nog geen naam van de band.

Ik ga regelmatig uit naar zogenaamde Indo-dansavonden en heb hier en daar gevraagd of iemand Tommy Collet kende.Ze hadden die naam wel eens gehoord, maar verder kwam ik niet.

 

Toen verhuisden we van “den Elzent” naar “Wissehaege”. Ongeveer een jaar later. Daar zat Tommy dus nog steeds te zitten. Ik dacht hier moet verandering in komen!

 

 Zelf zit ik vaak op de site www.eindhoveninbeeld.com, daar is een link naar Back to the Sixties. Ik heb daar een oproep geplaatst of iemand mij iets kon vertellen over Tommy Collet en of iemand de naam van de band wist.

De volgende dag kreeg ik een mail van Ben Brekelmans, hij kende de band en Tom. De band heette The Rhythm Kids. Daarmee kon ik verder. Ik ben gaan googelen en vond een foto van de band. Heb hem vergroot en aan Tommy gegeven. Hij was zo blij als een klein kind!

 

Ben had contact gezocht met oude vrienden van Tom: Roy Meelhuijsen en Wil Brouwer (destijds oprichter van de band). Ik heb toen telefonisch contact gehad met Roy, was een heel leuk gesprek. We hebben toen een afspraak gemaakt en de 2 vrienden zijn 4 december jl. op bezoek geweest. Ze hadden Tom al 45 jaar niet gezien, was best emotioneel, maar wel goed. Ze hebben samen veel herinneringen opgehaald en Tommy genoot met volle teugen. Tom wist zelfs de namen nog van zijn vrienden. We hebben ook nog oude foto’s bekeken van de band. Er komt ook nog een vervolg. Ze willen regelmatig op bezoek komen en samen met Tommy muziek maken, dus SUPER. Ik denk dat Tommy  het mooiste Sinterklaas cadeau heeft gekregen van de hele Wissehaege. 

 

Wat een fijn gevoel is dat, dat je iemand met zoiets blij kunt maken.

Als er toch eens wat meer mensen/collega’s zijn die een klein beetje onderzoek doen naar klanten (= bewoners) en ze zo een stuk gelukkiger kunt maken is dat toch het mooiste wat er bestaat. En ook al kunnen ze (de bewoners) niet veel zeggen, als je echt iets wilt kun je veel bereiken.

 

JONGEREN HEBBEN RECHT OP EEN TOEKOMST. EN OUDEREN HEBBEN RECHT OP HUN VERLEDEN!  En Tom heeft dat nu gekregen en ik een heel fijn en goed gevoel.

 

Word vervolgd.

 

Anny Meijer

medewerkster Wissehaege