Verhalen en Gedichten

Mijn ouders zijn in de dertigerjaren als immigranten met de grote stroom werkzoekende Drenthenaren naar Eindhoven gekomen. Ze hadden de meeste crisisjaren in Drenthe meegemaakt en dachten in Brabant een beter bestaan op te kunnen bouwen. Niet dat het in Brabant veel beter was dan in Drente. Maar het was het proberen waard. Ze hadden steun gezocht bij elkaar na alles wat ze al mee gemaakt hadden in hun leven.Wel waren ze nog op 5 april in 1930 in Meppel getrouwd voor het grote Brabantse avontuur. Eerst ging mijn vader alleen op verkenning uit in Eindhoven. Hij zocht werk, maar ook naar woonruimte. Geld voor op en neer reizen naar Drente had hij niet. Hij kwam tijdelijk terecht in een kostgezin bij de familie Zweep. Dat waren oude kennissen of vrienden van ons Pa uit Meppel. In de Eindhovense Strijpse buurt woonden alle Drenthenaren op een kluitje in kleine arbeiderswoningen.Uit heel de omgeving stroomde de arbeidskrachten toe, en de snelheid van de gezinsvestiging kon door Philips woningbouw niet worden bijgehouden. Ze noemde het niet voor niets het Drentsdorp. De familie Zweep woonde er al een paar jaar. Van daaruit ging mijn vader werk zoeken in Eindhoven. Om dan daarna uiteindelijk de grote verhuissprong maar te wagen met mijn moeder. De meeste arbeiders gingen recht de Philipsfabriek in, maar mijn vader ging bij de gemeentereinigingsdienst in Eindhoven solliciteren. Dan was je ten minste meer geborgen. Hendrik Broekman geboren te Ruinerwold werd aangenomen in Eindhoven als gemeente ambtenaar.

Zij kregen een woning toegewezen op de Nieuwendijk 141.
Later bleek dat ze te hoog gegrepen hadden. De 10 gulden huishuur konden zij achter af gezien niet betalen. Ondanks dat mijn vader gemeente ambtenaar was. Daarom zijn ze later naar een bovenwoning in de Woenselsestraat gaan wonen.Toen het wat beter ging zijn ze naar de Wenckenbachstraat vertrokken. ”Maar echt naar hun zin néé”. Op een avond gingen m’n ouders een straatje om en kwamen door de Verwerstraat in Woensel gewandeld. Daar stonden ook huizen te huur. De Protestante woningbouwvereniging Help u zelf door samenwerking bood er een aantal woningen met 50 cent minder huur. Als je in die tijd een huis kon vinden dat een paar kwartjes goedkoper was in huur, dan was dat al een reden om maar meteen weer te verhuizen. Dan werd er ergens een handkar gehuurd of geleend en de hele inboedel in een dag verhuisd. Waar praatte je dan over. Tafel, stoelen, kokosmat en wat bedden. Het grootste verhuisprobleem was meestal de kolenhaard. Loeizwaar en niet te hanteren. Nee, dan waren de verhuisproblemen vanuit Drenthe naar Eindhoven heel wat groter geweest.
In Drenthe moest het huisraad op de goederentrein en toen met de handkar over de hobbelende dubbele spoorwegovergang het Eindhovense Woensel in. Overigens het viel niet mee om een zodanig huisraad met de goederentrein mee te vervoeren. Een dag van tevoren moest de huisraad al op het spoorweg emplacement aanwezig zijn.

Met de vriendelijke groeten Bert Broekman
Hopende op veel reactie