Of Willem hier ook ooit heeft gewoond, is mij niet duidelijk. Bij mijn beste weten woonden ze steeds boven de slagerij hoek Kruisstraat/Weverstraat en later aan de Willem de Bruijnstraat of Tonnaerstraat. Ongetwijfeld weet Hans als Woensel-deskundige hoe het echt zit.

Willem in ieder geval niet. Die heeft heel lang op Kruisstraat 112 gewoond met het biljart in de huiskamer. Later woonde hier Piet Beerens. Bij foto 4678 is al een heel stuk familie woongeschiedenis beschreven. Willem, Moeke Annie en een van de oudere dochters volgens mij eerst vooraan op de Woenselsestraat (Tonnaerstraat) en later op de Willem de Bruijnstraat. Ben, staat er niks in dat boekske van Piet?

De familie Beerens heeft zeker in de jaren 70-80 in de Willem de Bruijnstraat gewoond, ik woonde er toen zelf namelijk ook. Het huisnummer weet ik niet meer precies, maar ik weet ook dat bakker Michiels van de Woenselse Markt, Snep van de wenteltrappen, Van de Kruijs van het schildersbedrijf en Elzenga van de plasticfabriek daar woonden.

Ik heb tot 1965 op 218 gewoond (bakkerij Latour). Wat ik me kan herinneren (zijn dit dat huisnrs 212, 214 en 216?), is dat op 216 de familie Van Stiphout woonde. Pieter van Stiphout was een klasmaatje. Volgens mij woonde op 212 een familie met een tweeling Dickie en Dokie, die ook van mijn leeftijd waren. Zij hadden geloof ik een metaalbewerkingsbedrijf achter deze woningen. Daar had ook Stelleman zijn draaiorgelbouw en -onderhoud.

Dickie en Dokie heten met hun achternaam van Wezel, Hans.

Op 212 woonde de fam. Wezel, op 214 woonde de fam. Wetzer. Op 216 woonde de fam. De Bont (zijn daarna verhuisd naar de overkant).

In huis nummer 212 woonde de hele familie Van Wezel, nl. de 'oude' Van Wezel en zijn vrouw, hun twee zonen Dirk en Do en later ook Dirk zijn vrouw met de kinderen genoemd door Hans Latour. Do is vrij jong overleden en zijn broer Dirk had een electro/mechanisch bedrijf (geen metaalbedrijf). Dit bedrijf is later naar Geldrop verhuisd en maakte daar ook metaalwaren. Door de gedwongen verhuizing (sloop) kwam de familie in Nuenen terecht. De oude mevrouw Van Wezel is tijdens haar ziekte liefderijk opgenomen en verzorgd door Luus van Gerwen (die woonde op de Broekseweg naast het nieuwe huis van de familie De Bont).
Orgelbouwer Stelleman woonde op nummer 210 en een klein deel van de voorgevel staat nog juist op de foto. In dat huis woonde eerder de familie Van Oers, die voor zover ik weet eerst eigenaar was van café 'De Bonte Os' aan de Parallelweg of de Demer. Dit café is bij het bombardement in 1942 geheel verwoest.

De reactie door Frits Hekman klopt. Ik ben familie van ome Herman en tante Iet van Wezel, de vader en moeder van Dick en Do. Tante Iet was de zus van mijn oma, de moeder van mijn vader Do Roy, die er na zijn pensionering bij Philips nog enige tijd als technisch tekenaar heeft gewerkt. Als toevoeging nog: het bedrijf produceerde tevens transformatoren en o.a. ook dorpels voor auto's.

Hans, in mijn herinnering woonde Pieter van Stiphout rechts van jullie bakkerij. Dat zou dus het linkse huis op deze foto moeten zijn. Ik zat ook bij jullie in de klas op de fraterschool en ik ben met jou bevriend geweest en met Pieter. Ik kan me nog herinneren dat we met zijn drieën misdienaar geweest zijn. Jullie zijn later naar de camping in Acht verhuisd. Ik woonde op de Eckartseweg.

Rechts van de bakkerij woonde op nr. 216 tot 1967 fam. de Bont en geen Pieter van Stiphout.

Tussen 1952 en 1957 woonde na familie de Bont, de familie van Stiphout-Tielemans daar. Net nagevraagd bij de moeder van Pieter.

Wat een herinneringen, zeker weet ik nog goed over de lagere schooltijden met Jan en Pieter. Maar volgens mij woonde Pieter van Stiphout er toch nog later dan André de Bont en Hans van Melis zeggen. Ik ben ook over de vloer geweest bij De Bont en die woonden in die tijd toch echt tegenover ons. Ik praat over 1960-1965.

Mijn zegsvrouw is 87 en kan zich 10 jaar vergist hebben 1962-1967. Ik zal er eens langsgaan, ze hoort niet optimaal aan de telefoon. De straat was in 1972 volledig uitgegumd.

Ik heb geprobeerd uit mijn herinneringen wat gegevens op te duiken.
Mijn ouders, die op nummer 201 (recht tegenover nummer 216) woonden, zijn einde 1967 verhuisd omdat ze werden verdreven door het gemeentelijk beleid. Een paar maanden voor de verhuizing moest er nog een nieuwe ruit in het raam in de voorgevel worden gezet; deze ruit had er vanaf de bouw in 1933 in gezeten en zelfs alle oorlogshandelingen overleefd. Maar door een ongelukje met haar bal gooide Saskia van Stiphout de ruit in, zodat er een nieuwe moest komen terwijl al bekend was dat die na een paar maanden met de sloop weer zou verdwijnen. Dus toen woonde de familie Van Stiphout er. Het jaar dat zij er kwamen wonen, kan ik niet precies achterhalen, maar dat moet omstreeks 1955/1956 zijn geweest.
Einde 1955 kreeg mijn moeder weer een baan buiten Eindhoven en toen moest al spoedig de was de deur uit. Op zondagavond mocht zij die bij de familie Van Stiphout in de hal zetten en dan kwam wasserij "Morgenlicht" uit de Woenselsestraat ze op maandag ophalen. Burenhulp was in die tijd nog gewoon!
De broodwinkel van Dina Latour en Thieu Nijssen was al een paar jaar eerder dan 1967 verhuisd naar de Kruisstraat. In de winkel heeft toen nog een paar jaar de tweedehandautozaak van P. Bartholomee gezeten. Die is later vanwege de sloop van ook dit pand naar Geldrop gegaan.
Hans als je naar mevrouw Van Stiphout gaat wil je dan de groeten van mij overbrengen?

Bedankt voor het uitzoeken. Voor wat betreft de fam. Van Stiphout kloppen mijn vermoedens dus toch. André de Bont dacht dat zij langer daar hadden gewoond, maar die moeten toch echt al eerder naar de overkant verhuisd zijn.
Even een foute aanname rechtzetten. Mijn ouders Wil en Cor Latour hadden op 218 de bakkerij en winkel. Thieu en Dina Nijsen-Latour waren mijn oom en tante en hadden al die tijd al een eigen bakkerij en winkel op de Kruisstraat.

Hans (Latour) bedankt voor de reactie. Al deze verhalen roepen wel herinneringen bij me op. Zo deed ik als kind boodschappen in de kruidenierswinkel (en bakkerij) van Latour; daar stond Marietje in de winkel en zorgde haar zuster Hanneke voor het huishouden. Om twaalf uur kreeg Marietje dan haar "twaalfuurke"; nu heet dat de lunch. In de winkel stond een zitbank voor de wachtende klanten; omdat bijna alle artikelen in bulk bij de winkelier kwamen moest er veel in builtjes worden gedaan en dat kostte tijd. Jan en Piet (de broers van Marietje en Hanneke) werkten in de bakkerij. Rond 1950 was de oven nog geschikt om er behalve brood in te bakken ook fruit te drogen. Mijn ouders lieten dan als de oogst groot genoeg was de peren van de bomen in onze tuin drogen. Deze perenbomen staan nog op foto 24401.

In 1931 stonden op deze plek oude vervallen boerenhuisjes die toen gesloopt zijn, zie foto 20703. De huizenrij boven had voor de oorlog ook nog even de oude huisnummers 162-166.

Ik ontving vanmiddag het trieste bericht dat Dirk (Dickie) van Wezel, destijds wonende op de Broekseweg 212, op 59-jarige leeftijd aan een hartstilstand is overleden.

Een goede vriend heeft mij deze wetenswaardigheden opgestuurd en voor het eerst stonden er voor mij interessante foto's in. Wij woonden schuin tegenover 212, namelijk op 193. Aan de ene kant woonde de familie Vos, aan de andere kant de familie Gruithuizen en zo herinner ik mij nog enkele namen.
In de winkel van Latour heb ik vaak boodschappen gedaan en ook vaak deeg gebracht dat mijn moeder gemaakt had. Latour bakte het dan, met veel andere deegbollen van mensen uit de buurt.

Dickie en Dokie van Wezel woonden inderdaad op de Broekseweg 212. Hun vader had daarachter zijn metaalbewerkingsbedrijf (maakte onder meer onderdelen voor DAF). Ik was bevriend met de broertjes en zat samen met ze in de klas in de school aan de Schoenmakersstraat. Doordat ze moesten verhuizen (voor de bouw van de Technische Hogeschool, later TUE), zijn ze tijdelijk naast ons komen wonen aan de Van Dormaalstraat 3 in Eindhoven (Prinsejagt 3). Daarna zijn ze verhuisd naar Nuenen.

Even een historisch misverstand rechtzetten. De Broekseweg en omgeving (Brugstraat, Columbusstraat, Pastoriestraat) zijn niet gesloopt voor de bouw van de toenmalige Technische Hogeschool (nu TUE), maar het slachtoffer geworden van de in de jaren zestig van de vorige eeuw in Nederland rondwarende saneringsdrift. Ook de gemeente Eindhoven moest als erkende sloopgemeente hieraan deelnemen. Een deel van de in deze straten staande huizen was verouderd en volkomen achterhaald voor bewoning. Het grootste deel bestond echter uit prima woonhuizen uit de jaren twintig en dertig en enkele waren bij de sloop nog nauwelijks twintig jaar oud. Deze levendige en gevarieerd bebouwde wijk is uiteindelijk vervangen door saaie en éénvormige nieuwbouw. Alleen het weghalen van het eerste deel van de Broekseweg is zinvol geweest, omdat die dicht bij het stadscentrum was gelegen.
Alleen een smalle strook langs de Dommel is gebruikt om de Dommel te verleggen en het terrein van de TU uit te breiden. Hieraan werd ook de op de lijst met rijksmonumenten staande stokoude watermolen opgeofferd - ondanks het verzoek van het TH-bestuur (omdat ze als industrieel monument paste bij deze instelling) om ze te laten staan.