Nu ik de winkel van Truda van Hoof zie moet ik terug denken aan 1958 toen ik verkering had met Truusje Smits uit de Brugstraat 26. Zij werkte bij de Hema en als ze traktement had gebeurd ging zij altijd handdoeken kopen bij Truda voor haar uitzet. Dat waren nog eens tijden.

Goh, wat mooi, een foto van de winkel van onze ome Piet en tante Marie. Piet de Brouwer was een broer van Cor de Brouwer, die op de Pastoriestraat woonde en bij Sluis dierenvoeders werkte. Tante Marie was van onze -de Louwers- kant, een zuster van ons vader. En Cor was weer met een andere zuster getrouwd, met Nolda Louwers. Ze zijn allebei behoorlijk oud geworden. Ome Piet was eigenlijk fietsenmaker, maar had er op de Broekseweg een winkel in huishoudelijke artikelen bij. Hij verkocht van alles, fietsen, maar ook kachels, strijkplanken, potten en pannen en zo meer. En o ja, ook speelgoed. Tegen Sinterklaastijd gingen we er graag heen, natuurlijk, want dan kregen we van ome Piet wel eens een zakske knikkers. En mijn eerste fiets heb ik natuurlijk bij ome Piet gekocht. Ik kon nog niet bij de trappers, maar hij had er van die blokken op de trappers gemaakt, dat deden ze vroeger nog. Alles op de groei, net als de kleren.... Truda van Hoof, de buurvrouw heb ik ook wel gekend, die kwamen veel bij elkaar over de vloer. Wat een mooie foto, wat een herinneringen komen er weer boven.

Zo´n soort bedrijf hadden mijn ouders ook aan de Woenselsestraat 120, Harrie Roxs -v. Dijk. Ook ik heb mooie herinneringen aan deze heldere foto, want mijn ouders waren min of meer bevriend met de Fam. de Brouwer, en bezochten hen vaak op de Broekseweg. Ook wij verkochten mooi speelgoed in de Sinterklaastijd. Hangt me nog bij, dat ze een ruime zaak hadden, volgepropt met alle soort huish. artikelen, fietsen, haarden en kachels etc.

Ik weet nog goed, toen ik in 1944 mijn grote communie moest doen, dat mijn moeder, Joantje Duijsters, ik en mijn twee oudste broers met de bus naar de Broeksweg 229 mochten om stof voor mijn nieuwe pak te ruilen voor etenswaar, want het was oorlog, dus honger in de steden. Bij ons, in de Broekkant 35 in Budel, was dat nog niet zo vandaar de ruilhandel. Omdat het oorlog was, was de kwaliteit van de stof ook oorlogs. Daarom viel mijn nieuwe pak, toen het een keer nat geworden was, helemaal uit elkaar.Jammer genoeg had ik geen garantie. Ik denk er met weemoed aan terug nu ik zelf 80 ben.

Kleding in de oorlog werd gemaakt van aardappelloof. Het was geen linnen waar je mee door de regen kon lopen. Het desin van de kostuums van aardappelloof was altijd visgraat. Het zakte van alle kanten door de aantrekkingskracht en niet alleen van het aan-t-rekken als begrijpt wat ik bedoel. Dat gelooft toch geen mens als ik het nu zeg, maar het was echt waar.

Nou Wil, waarom zouden we dat niet geloven, net zo goed als de mensen brandnetels aten en gedroogd gras rookten. Nood breekt wetten. Als je het vorige leest van Janus van Zon, dan schijn t dat aardig te kloppen.

Als ik het winkeltje van Truda van Hoof zie, heb ik de geur van het winkeltje in gedachten. Daarnaast de zaak van tante Stien en ome Theo. Gelukkig leven ze nog steeds, zo'n geweldige mensen !!

Leuk om te horen, beste Loes, dat Theo en Stien de Brouwer nog leven. Moeten toch zo rond de 80 zijn....!!?
Ook ik ben in de winkel van de Brouwer vaak gekomen in mijn jeugdjaren, samen met mijn ouders, die toen bevriend waren met Piet de Brouwer en familie. Piet de Brouwer, de vader van Theo, runde toen een zaak in huishoudelijke artikelen ed., en ook wij hadden zo´n soortgelijke winkel aan de Woenselsestraat. Theo heb ik nog wel eens ontmoet, tijdens koorconcerten, want hij was een fervent koorlid.