Nadat het Lorentz er uit ging (begin jaren 60) heeft de Nutskweekschool er tot september 66 in gehuisd. De muzieklessen werden in de garage gegeven, maar voor handenarbeid en gymnastiek moesten de aanstaande onderwijzers nog naar de Apeldoornstraat en de Akkerstraat. In 1966 verkaste de kweekschool naar het leeggekomen GLE aan de Julianastraat. De Parklaanlocatie spreekt nog steeds tot de verbeelding van hen die daar gezeten hebben.

Beste Hans, hartelijk dank voor de voorzet, ik hoop dat de redactie me toestaat deze in te koppen.
Zoals je terecht al aangeeft vestigde de Nutskweekschool zich vanaf 1961 in deze panden, en wel in het hoofdgebouw en de houten barakken achter het hoofdgebouw (De Vierschaar). In deze barakken (die al vanuit de begintijd van het Lorentz-lyceum stamden) was o.a. de kantine gevestigd, waar in mijn tijd (1963-1966) de conciërge Jan Huizing de scepter zwaaide. De directeur F.J. Schmit zou hierover gezegd hebben: soms vrij smerig, maar in ieder geval gezellig. Verder was daar ook een handenarbeidlokaal gevestigd (Jan Savenije).
Het hoofdgebouw was, door de vestiging van het Lorentz-lyceum vanaf de dertiger jaren, al enigszins voor het onderwijs ingericht. Al bleef het erg behelpen (tekenlessen op zolder van Bram Oostra); muzieklessen in de garage (Van Litsenburg), meteen rechts als je onder de poort door liep. In de garage stond tevens een piano opgesteld, daardoor was er nog maar weinig plaats voor stoelen/banken, maar het ging. Zoals alles wel ging in die tijd: behelpen, maar het had toch wat.
Muzieklessen: niet mijn favoriete bezigheid, een muziekinstrument moest verplicht worden aangeschaft en dat was dan meestal de alom bekende blokfluit. Waarbij de sopraanblokfluit veelal door de meisjes werd gekozen en de altblokfluit door de jongens (je had wat meer hout in je hand, en het (pink-)klepje op het einde van de blokfluit had toch ook wat).
Voor de gymnastieklessen moesten we inderdaad ook nog naar de de Akkerstraat (Piet Carol). Op het binnenplein van Parklaan 15-17 stond een imposante kastanjeboom, waaromheen een zitbankje was gedrapeerd. Hier werd veelvuldig gebruik van gemaakt.
De Nutskweekschool had, kort na de oprichting in 1951, ook vrij snel al een leerlingenvereniging: NKS (na 1969: studentenvereniging met de naam PANKS: Pedagogische Academie Nuts KweekSchool). En met een eigen schoolblad: Pennewip (van 1953-1963); later de Penn en nog later De Habsburger. De Penn won in 1966 een landelijke wedstrijd, door de AVRO uitgeschreven, voor het beste kweekschoolblad. Dit tijdschrift speelde ook een rol tijdens de democratiseringsgolf, die zijn hoogtepunt had 1969-1970. Er werden politiek getinte artikelen geschreven en er werd in het blad gepleit voor democratisering en academisering van het onderwijs. Omdat deze democratiseringsgolf nogal een revolutionaire aanpak voorstond, paste dit alles niet zo goed binnen het traditionele beeld van de Nutskweekschool. Maar ja, de tijd was er rijp voor. Zoals ook wel blijkt uit de massale interesse voor de Sociale Academie in die tijd.
In 1966, zoals Hans terecht opmerkt, vertrekt de Nutskweekschool naar de gebouwen aan de Julianastraat 2. Zeer oud, maar gezellig, en ook weer behelpen.
In 1974 vestigde de Nuts pedagogische academie zich in de Habsburglaan 1.
De Nutskweekschool ondernam, via de leerlingen-, resp. studentenvereniging velerlei activiteiten. Er werd b.v. een volleybalteam (NKS) opgericht, dat op een gegeven moment zelfs de landelijke competitie van de Nevobo haalde. Later gingen deze teams op in de bekende vereniging Karanoi, die zijn thuiswedstrijden speelde in een Pelikaan-hal (was dat in de Oude Torenstraat, Hans?). Karanoi had speelsters in de gelederen die in het nationale damesteam speelden (zie Annie, maar vooral Tonnie Verdijsseldonk uit de Strijpsestraat).
Docenten aan de Nutskweekschool zijn o.a. (en zelf meegemaakt): drs. F.J. Schmitt, directeur en docent, dr. A. Niemeyer, docent geschiedenis en Nederlands, adjunct-directeur P.A. Carol, docent lichamelijke opvoeding, mevrouw Sneyders-de Vogel, docent Duits, de heer Meyer, docent rekenen en wiskunde, adjunct-directeur de heer A. Peters, docent aardrijkskunde en opvoedkunde, adjunct-directeur, directeur (1970-1985) de heer Van Litsenburg, docent muziek; de heer Karel van de Laarschot, docent Nederlands; de heer Aldert Walrecht, docent Frans en Nederlands (schreef zijn eigen boeken, zoals over grammatica); de heer G. Kronenberg, docent opvoedkunde; de heer Bram Oostra, docent tekenen; de heer Jan Savenije, docent handenarbeid enz. enz.
Allez oud-leerlingen (-studenten), laat eens wat van je horen!
NB: Is de in de tekst genoemde Bram Oostra dezelfde persoon die berichten heeft laten plaatsen over A. Prijt; het kerkje van Prijt)? Zo ja, de hartelijke groeten van een oud-leerling (minder begaafd in tekenen weliswaar).

Tja Theo, je haalt heel wat overhoop met je verhaal. Ik kijk nu naar de foto van de Riverside Jazzband die ik in 1964 oprichtte en die voor een deel uit Nutskwekers bestond, o.a. met Jaap Brakke, de huidige directeur van het Drents museum op drums. De foto is naast het muzieklokaal genomen, waar we van Van Litsenburg mochten repeteren. De 7e maart 1964 zal ik nooit vergeten, we speelden op de verjaardag van Schmit in de Cintha aan de Biesterdwarsweg in de kelder en het was er zo druk dat ik mijn klarinet alleen maar in de hoogte kon houden, maar er was een sfeer die typerend voor de school was. Dank zij Andy Wijzenbeek en Jim Brink, bestuursleden van de leerlingenvereniging, mochten we later op de avond ons debuut maken in de bovenzaal waar velen hun eerste danspassen hadden geleerd bij Dansschool Need.
De populatie van de Nutskweek bestond uit vogels van diverse pluimage en allerlei leeftijden omdat velen na werkzaamheden elders alsnog besloten het onderwijs in te gaan. Je merkte meteen wie moest kweken of hospiteren, want die liep met een jasje en stropdas rond. Schmit deed alles voor de leerlingen. Daarom is het jammer dat hij zijn onderwijsloopbaan niet onverdeeld gelukkig heeft kunnen afmaken. Met Niemeijer heb ik tot zijn dood contact gehad omdat ik, zeer getroffen door zijn lessen, ook geschiedenis ben gaan doen.
De kweekschool had ook een duidelijke streekfunctie. Velen kwamen van ver buiten Eindhoven met trein en bus en een enkeling al met de auto. Je zou juist door het unieke karakter van gebouw en bewoners die ploeg nog eens bij elkaar moeten krijgen.

Beste Hans, foto 3882 is gemaakt op het trottoir/stoep tegenover Parklaan 15-17, waarschijnlijk aan het einde van een schooljaar; zeker weten doe ik dat niet meer. Herken je mensen?

Het lijkt me goed om nog even bij de heer Schmit, de eerste directeur van de Nutskweekschool, stil te staan. Deze onderwijsvernieuwer heeft niet alleen onderwijzers gekweekt die goed konden lesgeven, maar die ook beseften dat de school deel uitmaakte van het maatschappelijk gebeuren. Vandaar dat deze school een grote aantrekkingskracht had op vogels van diverse pluimage, waarvan velen op allerlei openbare en bijzondere scholen in en rond Eindhoven, maar ook elders op den duur de visie Schmit uitdroegen. Zijn omgangscultuur was uniek in een tijd dat er nog een grote afstand was tussen de leerlingen en docenten. Onderwijs geven was voor hem toen al een grondhouding die zich niet beperkte tot de schooltijden alleen; vandaar dat er bij iedereen een soort familiegevoel heerste dat later zo ook binnen vele Eindhovense scholen gestalte kreeg. Samenwerken, samen onderwijs organiseren, buitenschoolse activiteiten en dat in een periode waar de meeste onderwijsgevenden hun klaslokaal als eigen terrein beschouwden. Kennis nemen van elkaars sterke en zwakke punten, hobby's gebruiken, de omgeving de school inhalen, kennis van buiten gebruiken. Allemaal zaken die tegenwoordig gemeengoed zijn, leefden al bij hem. Zijn liefde voor cultuur, met name de Franse, heeft velen in een tijd dat er vanuit het merendeel van de gezinnen weinig gedaan werd of kon worden, voor het eerst en voorgoed met dit onderdeel van het leven in aanraking gebracht; om deze liefde vervolgens weer binnen en buiten het Eindhovense uit te dragen. Als je 's avonds over de Piuslaan reed, zag je op de kamer van Schmit altijd licht branden. De organisatie van lessen in de tijd dat de school geen eigen gebouw had, moet hem constant zorgen gebaard hebben, maar hij heeft zich daar nooit door uit het veld laten slaan. Soms zie ik een lijst van mensen die voor Eindhoven van betekenis zijn geweest en altijd denk ik dan dat drs. F.J. Schmit daar op had moeten staan; immers, mede door zijn toedoen heeft het Eindhovense onderwijs de weg naar de moderne maatschappij kunnen afleggen.

Klein misverstandje. Dit was sinds 1930 het niéuwe nr. 11. Frits Philips heeft op het óude nr. 11 gewoond, dat in 1930 veranderd is in nr. 85. Nr. 11 oud is dus niet hetzelfde als nr. 11 nieuw.

Mijn vorige commentaar was totaal verkeerd, hierbij een rectificatie. Frits Philips heeft vanaf 12-12-1930 inderdaad op nr. 11 (nieuw) gewoond tot jan. 1935, toen is hij naar de Oirschotsedijk nr. 3 gegaan en later van 1940 tot 1947 nog even teruggekomen op Huize de Laak. Mijn excuses Hans.

Would like help contacting classmates from graduating class 1965, and faculty members, Schmidt, Niemeyer, and Albrecht.

In de tijd van het Lorentz Lyceum hadden alle lokalen, nou ja lokalen, ruimten waar les werd gegeven, namen van de Oost-Indische eilanden. De langgerekte kamer naast het poortje was Java. De garage ernaast weet ik niet meer, dan had je het hok van de conciërge en daar iets meer naar rechts een langgerekte houten keet met in het midden een gang en ter weerszijden daarvan lokalen, natuurkunde, aardrijkskunde, scheikunde en nog een paar. Als je voor dat gebouw langs liep kwam je bij de fietsenstalling die op de Zandstraat uitkwam. Helemaal links op het pleintje met de kastanje was nog een noodgebouw waarin vier lokalen waren, Celebes, Borneo en twee wat grotere lokalen die met elkaar verbonden konden worden voor schoolfeesten door de krakkemikkige tussenwanden open te klappen. De natuurkundeleraar, Poppe Jan ten Have, had uitgerekend dat als de grote ventilator meer dan twee uur zou hebben gedraaid het gebouw ingestort zou zijn. De kastanje is meeverhuisd naar de Celebeslaan. De biologieleraar had rondom een flinke tak de schors weggesneden en daar een met veenmos doordrenkte lap om gedaan, in die lap kwamen na verloop van tijd wortels en bij de verhuizing werd de tak afgezaagd en in de Celebeslaan geplant. Links naast het laatste huis op de foto was een paadje dat leidde naar een sportveld dat achter Nolte lag. Welke school had een eigen sportveld nog wel met echte kleedkamers? Mooie herinneringen.

Wie kan mij helpen aan het geboortejaar van dhr. F.J. Schmit? En weet iemand of hij nog leeft? Dit i.v.m. research voor een boek.

Hallo Audrey, Felix Jean Schmit is geboren op zondag 7 maart 1909 te 's-Gravenhage. Zijn vader had daar een timmerwinkel annex aannemersbedrijf.

Hallo Audrey, drs Felix Jean Schmit overlijdt in Eindhoven in 1970.