Wat leuk, in het huis gelijk naast het hoekhuis heb ik gewoond, mijn moeder woont er nu nog.

Ik vroeg me af wat de pop te betekenen had. Meerdere oud-buurtbewoners meenden zich dit als volgt te herinneren: Zoals bij velen reeds bekend is werden meisjes, die zich in de oorlog hadden opgehouden met Duitsers, kaalgeschoren. De pop die hier omhoog wordt gehesen stond hiervoor symbool.

Bij ons in de buurt gebeurde ook iets dergelijks. Door de Duitsers was de verplichting ingesteld om alle ramen te verduisteren. Er mocht geen straaltje licht vanuit het woonhuis naar buiten vallen. Om dit te voorkomen werd er gebruikt gemaakt van verduisteringspapier. Enige tijd na september 1944 verwijderde iedereen het papier voor de afgeschermde ramen. Als protest tegen deze opgelegde verplichting werd al dit papier verzameld en op een grote hoop gegooid. Boven op deze berg papier werd een zelfde soort pop geplaatst. Deze pop moest Adolf H. voorstellen, daarna werd de fik aangestoken.

Even een klein beetje het zaakje rechtzetten. De oorlog was pas in 1945 afgelopen, dus was er overal in 1944 nog kans op een bombardement. Ik zie zelfs al verlichting op de muur van het huis. Iedereen kreeg 10 gulden en daar moest je het mee doen!. Daar werd geen lampje voor gekocht. Wat er op de foto aan de hand is weet ik niet, maar zeker geen bevrijdingsfeest in 1944.

Met dat kaalscheren van die dames moet je niet als algemeen voorstellen. Dat werd wel gedaan, maar over het algemeen vond men dat ongepast. Ik vond het zelfs een lager menselijk gedrag en kon er niet naar kijken. En dat in brand steken van poppen zie ik nu alleen maar op de T.V. en vroeger nergens gezien.

Ik ben er niet bij geweest Wil, maar mijn ouders wel. Mijn vader staat hier zelfs op de foto. De foto is er een uit een serie van mijn ouders van bevrijdingsfeesten, waarvan er ook enkelen op de site staan. Bevrijdingsfeesten weet ik 100% zeker, mogelijk dat dit mei 1945 is geweest.