Ben, een tijdje terug liep ik door onze Spinnerstraat en zag dat het huis leeg en te koop stond. Ook nummer 23.

Ja Huub, tijden veranderen. Ik herinner me nog dat onze huur wekelijks contant door de woningbouwverening werd geïnd. Een witte kaart werd afgestempeld, handtekening door de afdruk, ten bewijze dat de huur was voldaan. Later werd het giroblauw en nu zijn het na 60 jaar dus koopwoningen geworden. Een zgn. halfvrijstaande woning dus, gelegen dichtbij scholen en winkels en op loopafstand van het bruisende hart van Eindhoven. Tsja, Spinnerstraat 19 ...

Snoepautomaten aan de muur ... zat daar die blauwe kauwgom in?

Daar zat alles in, alle snoep zat in een rond plastic balletje dat je kon openmaken, om het snoepje of een stukje speelgoed eruit te halen. Je stopte een kwartje in de gleuf, draaide aan de knop en het balletje met inhoud viel onder in het bakje met klepje. Je deed het klepje omhoog en het balletje viel in je hand. Alleen wist je nooit wat je kocht, want in elk balletje zat iets anders. De automaatjes die op de foto aan de muur hangen zijn nu nog te koop.

Voor een paar centen kon je daar kauwgumballen in allerlei kleuren kopen, zonder kleurkeuze!

beste ben, sorry, maar het is kauwgom.
< Beste Bert. Beide versies staan in het Groene Boekje, dus beide zijn toegestaan. (Red.) >

OK redactie. Zo heb ik het geleerd op de St. Fransiscusschool in de Kootwijkstraat in de jaren '50. Niks is constant zie ik wel. De enige constante die we hebben is dat er niks constant is.

Ik hoefde niet te kijken waar dit is. Begin jaren '50 kwam ik hier langs op weg naar mijn school in de Schoenmakerstraat. Ik heb me in die tot kapsalon omgetoverde huiskamer meer dan eens laten knippen. Het waren toen vrijwel nieuwe huizen die tussen de Weverstraat en de Schoenmakerstraat waren gebouwd op een groot open terrein. In 1951 hebben we daar met school ook nog Philips' 60-jarig bestaan gevierd met allerlei spelletjes en snoep. Philips had feest voor alle lagere scholen georganiseerd. Ik was wat snoep betreft niet verwend en weet nog dat ik het rolletje Rang (toen een nieuw snoepje met vruchtensmaak) zo lang mogelijk ongeschonden in mijn zak gehouden heb.

Dat is ook niet goed Paul. Je moet nooit iets te lang in je zak houden, en zeker zo'n rolletje rang niet. Ik durf te wedden dat je veel moeite had om het papiertje van het snoepje af te krijgen. Dat plakte als het te warm werd vast aan het snoepje, en het was een heel gepulk om het te verwijderen, want je trok er elke keer maar een stukje van af. De suiker zat vaak onder je nagels van het gepeuter, je had elke keer plakvingers en soms zaten er nog papierresten tussen je tanden.