Vanaf 1952 tot 1966 heb ik hier gewoond, waarna ik intern ging in de zwakzinnigenzorg. Mijn ouders hebben er nog tot 1976 gewoond. In verband met grootse plannen voor de doortrekking van de Bayeuxlaan zijn ze in 1976 onteigend, waarna ze verhuisden naar de Laagstraat. Toch pijnlijk dat die gedwongen verhuizing voor niets is geweest. Voor ons langs liep het Bels Lijntje, met alle gevaarlijke spelletjes van dien: als de trein stopte, om water te laden? kropen we onder de trein door of sprongen op de treeplankjes als hij weer ging rijden. Och, er zijn zoveel verhalen. Buren: Peels, Drenth, Hanique, Koggel, Hagen, Kop, Wouterse, Boons, Van Hout etc.

Datum: 20-08-2009

Naam: Hans van Melis  

Net iets anders. Zelfde architect (gespiegelde bouwtekening), andere aannnemer?

Datum: 20-08-2009

Naam: Ger van der Palen  

Nee hoor, nr. 98 is al jaren studentenhuisvesting en nr. 96 is blijkbaar in particuliere handen gebleven. Duidelijk is te zien dat het dak een verjongingskuur heeft gehad met een ruimere dakkapel. Vroeger kroop ik wel eens van de ene naar de andere...gevolg..pa goed boos. Ook de geplaatste rolluiken geven het huis een heel ander aanzicht.

Datum: 19-03-2010

Naam: Ger van der Palen  

Op nummer 102 woonde Pieter Peels, die bij Veloc of G. Boys voetbalde (sorry fans). Hij voetbalde ook veel op straat en als klein jochie mocht ik dan meedoen. Wij hadden thuis nog geen t.v. en als er belangrijke wedstrijden op t.v. kwamen ging ik een uur te voren op straat balletje trappen en meestal kwam Pieter dan ook naar buiten. Daarna kon ik dan mooi mee naar zijn thuis omdat hij natuurlijk iedere wedstrijd moest zien.

Datum: 08-03-2012

Naam: Ger van der Palen  

Afgelopen dinsdag kwam ik er langs op mijn wandeling en zag dat men de boel aan het opknappen was. Op mijn vraag of ik na 36 jaar nog eens mocht rondkijken werd ik hartelijk ontvangen door Patrick van Rooij. Hij is het pand flink aan het opkalefateren en maakt er 5 wooneenheden in. Er was toch nog veel herkenbaars te genieten, vooral de kleine plaats met de oeroude betonnen schutting maakte indruk op me.
Stik mooi om zo alles nog eens te zien en heel misschien gaat een zoon van me hier nog een kamer huren ook. (zou toch helemaal apart zijn)