Frans, smaken verschillen. Vorig jaar een schutting nodig. We pakten geen leuk hout of protserig siermetaal, maar gelukkig was er nog steeds een mannetje dat zo'n heerlijk betonnen muurtje kon neerzetten. Misschien niet echt mooi, maar heel praktisch.

Anton van der Meijden van de MBI, die vroeger op de Hastelweg zat, is zijn bedrijf in 1945 begonnen met het fabriceren van die betonnen schuttingen, schuren en stallen. Dat is de basis geweest voor zijn grote bedrijf, dat later is verplaatst naar Veghel. Die schuttingen moeten toen dus wel erg populair geweest zijn......

Adje Louwers, M.B.I. is dan van de Hastelweg naar de Lodewijkstraat gegaan want daar stond een grote betonfabriek en daar maakte hij betonklinkers en bouwstenen. Die werden toen dacht ik zwemstenen genoemd. Ik heb er een hele tijd gewerkt op de vrachtwagen (ik heb er nog foto's van zal ze eens opzoeken). En daarna veel later is hij pas naar Veghel verhuisd. In Raalte Overijssel had hij ook een fabriek in de tijd, daar moesten wij ook nogal eens betonnen straatklinkers naar toe brengen. Toon van der Meijden heeft in Son zijn eigen bungalow gebouwd met zijn eigen klinkers, daar kwam je met een tank nog niet doorheen.

Was Bert van Alebeek niet de man van de betonnen schuttingen. Je kon hem wel eens in zijn Rolls-Royce zien rijden met een kruiwagen in de kofferbak.

Ad, we hebben allebei gelijk. De ingang van de fabriek was aan de Lodewijkstraat, maar het kantoor was aan de Hastelweg en daar was ook het officiële adres (Hastelweg 149). Later kwam er een fabriek in Raalte en een in Assen. De vestiging Eindhoven is verplaatst naar Veghel. Het kantoor aan de Hastelweg is recent pas gesloopt. De twee fabrieken in Raalte en Assen zijn eind tachtiger jaren vervangen door een moderne nieuwe fabriek in Kampen.
Ook had MBI nog een vestiging in België, eerst in Geraardsbergen en later in Gent. Deze laatste vestiging is vorig jaar verkocht. Antoon van der Meijden is begin 2006 overleden, zijn echtgenote woont nog steeds in hetzelfde huis in Son.

Leuk om iets over de Schootsestraat te lezen. Vanaf de Frederiklaan de straat in en vlak bij de hervormde kerk aan de rechterkant stonden wat kleine huizen. In een daarvan woonden drie vrijgezelle tantes van mijn vader. Ik zelf ben daar eenmaal geweest en de hele sfeer heeft indruk op me gemaakt. Mijn vader was van 1908 en dan moeten die tantes wel van de 19de eeuw zijn geweest. Ik weet niet of die huisjes daar nog staan en of iemand hier nog iets van weet. De drie dames heetten Kouwenberg. Vlak bij die huizen, of misschien er een van, woonde de familie Baks-Kouwenberg, die ooit een drieling hebben gekregen. Allemaal al lang geleden maar misschien een computerenthousiast op leeftijd die zich iets kan herinneren?

Klopt Ad, wij kwamen altijd op de Lodewijkstraat binnen, alleen vrijdags kwamen wij op kantoor om ons builtje te halen. Dat was in die tijd nog van uienpapier weet ik. Dan kwamen wij er van achter binnen en ook weer eruit, ik stond er even niet bij stil.

Hoezo Ad, uienpapier, wij hadden een zak met uien bij onze baas.

Nee Anne, dat papier wordt nog steeds veel gebruikt als loonstrook. Als je het leest springen de tranen in je ogen, vandaar uienpapier.

Maakt niet uit, de tranen schoten toch wel in de ogen Anne.

Daarom kregen wij een zak uien, tranen niet aan te halen. Nu is het met de AOW een maandelijkse belediging.