Bijdrager Dimphie Brekelmans
Jaar: 1948
Locatie 1.:Tongelre |321 Doornakkers-West |St Josephlaan
Onderwerp.: Bedrijven / Industrie |Bakkerijen |St Joseph
Reacties
Naam: Mieke Peters
Bakker Jo Brekelmans kwam altijd brood bezorgen bij ons thuis in de Berckheydestraat. Als ik hem ergens onderweg tegenkwam, riep hij altijd:zeg maar tegen jullie moeder dat het mis is. Ik snapte nooit wat hij bedoelde, maar ik gaf de boodschap trouw door aan mijn moeder, die dan lachte maar geen uitleg gaf. Jo kwam op zijn ronda regelmatig op de koffie bij ons thuis, hij had ook al erg vroeg een televisie en wij mochten komen kijken naar een kwartje per seconde. Super gezellig.
Naam: Ad Brekelmans
Hallo, reactie op bakker Jo Brekelmans. Allereerst kwamen wij volgens mij niet in de Berckheydestraat. Vanaf dat dat nieuwbouw was kwam daar een andere bakker. Van CO-OP St Joseph.
De uitspraak van zeg maar tegen jullie moeder dat het mis is deed hij tegen wel meer mensen.
En wij hadden echt niet heel vroeg een televisie, ik denk wel een van de laatste in de straat (St.Josephlaan).
Ik, toen Adri oudste zoon van Jo, heb altijd vanaf de lagere school meegeholpen met bezorgen. Ik kan me ook geen Fam. Peeters herinneren waar we koffie dronken, ik was er eigenlijk ook altijd bij.
Naam: Wil van Hout
Zeg maar dat het mis is werd veel gezegd, evenals het omhoog kijken en roepen kom van het dak af. Al jaren voordat Koelewijn de tekst gebruikte in zijn bekend lied. Als jongens gingen we bij elkaar staan in de Rechtestraat en gewoon omhoog kijken. In een mum van tijd was er een opstopping. Vonden wij leuk!
Naam: Mieke Peters
Ik heb mijn commentaar niet ondertekent met mijn meisjesnaam: Mieke van Stiphout. Misschien lijkt het voor jou, Ad Brekelmans, dat jullie niet snel een TV hadden, maar voor mij wel. Wij kregen thuis TV in 1960 en jullie hadden hem veel eerder. Als ik me niet vergis Ad ben jij ook nog bevriend geweest met mijn broer Piet v Stiphout, Sjaak Wijn en Ad vd Palen.
Naam: Leo Brekelmans
Ome Jo was een mooie man, waar wel mee gelachen kon worden. Hij hield veel mensen voor de gek en zeker op de bakkerswagen. Maar dat kon toen nog. Ja, ons moeder hield hij ook voor de gek, die er dan iedere keer weer in trapte. Waar het over ging weet ik niet meer, ik was er te jong voor. Ja, ons pa zei dan: o, dat is onze Jo maar.