Heel vroeger zat er inderdaad nog een bakkerij. En wel bakkerij Van Camp. Mijn vader heeft er in de jaren 50/60 als broodbezorger gewerkt. Toen kwamen ze aan de deur met paard en wagen, een zogenaamde bestelkoets met één as. Later kwam de bakfiets, minder comfortabel dan de koets, daar zat je in ieder geval droog. Later heeft mijnheer Van Camp, zo werd hij altijd door mijn vader genoemd, het personeel overgedaan aan de ETOS, waar hij een functie kreeg als chef broodmagazijn en het beheer kreeg over de bezorgers. Die inmiddels overgegaan waren op de beruchte Spijkstaal accuwagens om het brood te bezorgen. Een grote vooruitgang, alleen in de winter met veel sneeuw bleven ze steken en was de accu gauw leeg en kwam snel het DKW- of Auto Union-bestelbusje met tweetaktmotor. Later is alles overgegaan naar de Korenaar, in de Hurk.