Het winkelpand links is de groenteboer Jan Post met als medebewoner Frans, die het land, wat gelegen was in de Zoutmanstraat, bewerkte en zodoende de grote leverancier was van Post. Aan de rechterkant staat het huis van de kapper van de Ven, net voor de sigarenfabriek van troost van de Boomen. In de buurt van de rechtse dakkapellen was een fietsenmaker Vroege gevestigd, met als buurman Luchtmeijer de kruidenier en groothandel in suikerwerken.

Het hoge gebouw op de achtergrond is de wolkenkrabber van Wenting met zijn enorme zijdelingse spiegelruiten, van wel 2500 gulden per stuk, waar den Scheper foto 4759 al in 1953 zijn begerig oog op liet vallen.

Heeft in het winkelpand links in de jaren zestig ook nog een schoenmakerij gezeten? Of vergis ik mij hierin?

Ik weet na 1949 niets meer over deze buurt. Ik schrok er zelfs van, dat er een plein is gekomen op de plaats waas Franske van de Broek ( de kostganger van Post) zijn groenten en aardappelen teelden. Een plein met bebouwing en te midden een speeltuintje. Precies op de plaats van het speeltuintje lag in de oorlog een vliegtuig waaronder nog de gehele bemanning. Dit was tevens de grens van het land van Post, dat reikte tot aan het huis van kapper Sjaak van de Ven.

Wat zouden we als kinderen graag op straat gespeeld hebben met een bal. Dat was onmogelijk. Zie de afrastering van het linker tuintje. Dat waren ijzeren paaltjes waar aan de bovenkant een ijzeren strip was bevestigd. Niemand, maar dan ook niemand, waagde zich achter achter het hekje. En er was geen, of bijna geen verkeer, maar een bal op de straat werd meteen onteigend.

Om een beeld te krijgen waar de foto is genomen het volgende; Als je in de richting van de fotograaf kijkt ziet men de klok van Philips op de toren, die precies in het verlengde van de straat ligt. En als de jongens op de foto naar recht zouden kijken, zien ze de klok van de Petruskerk. Zodoende konde wij nooit te laat thuiskomen.

Wil, de hoek met de groenteboer is toch de Witte de Withstraat? En jouw Philipsklok is volgens mij, net zoals Hans hierboven al aangaf, de wolkenkrabber van Wenting waarvan d'n Scheper destijds ontdekte dat een vliegend fietsenrek precies in zo'n spiegelruit paste. Rechts richting Woenselse Markt zat muziekhandel Vos die o.a. accordeons bouwde.

Vos, had in derdaad een muziekhandel in het vroegere pand van een zaadhandel. Post met zijn groente zat inderdaad op de hoek van de Witte de Withstraat. Een paar huizen voorbij de zaadhandel zat een schoenmaker, Harks. Ook een figuur met een ons spijkertjes in zijn mond. Overigens een goeie vent, want een los stiksel verhelpen kosten niks. Wat ruikt het leer lekker, heel anders dan het looien. Er was ook in deze buurt een zaak waar men zich bezig hield met cement, en of, steen in het algemeen.

Op de rij huisjes op de hoek met de Woenselse markt is nog een steen met de naam van de eerste eigenaar: Mengede. Ons vader Herman Mengde is daar in het huisje van zijn oma geboren in 1917.

Zus Mengede, kende alle verjaardagen van de mensen uit de buurt van de Woemselse Markt uit haar hoofd. Als je jarig was stond ze op de stoep om je een hand te geven. Ze beschikte over bijzondere gaven. De toekomst voorspellen, kon ze ook. Zo voorspelde ze mij toen ik 14 jaar was, dat ik 4 kinderen zou krijgen, twee meisjes en twee jongens, ook zou ik een grote reis over de zee maken. We hebben er toen met z'n allen hartelijk om moeten lachen, vooral omdat ik zelfs nog nooit in een trein gezeten had en mijn gezichtsveld zich beperkte tussen de Boschdijk en de Woenselse markt. Maar uiteindelijk is het allemaal uitgekomen. Het was een heel bijzondere vrouw, waar ik later nog veel aan gedacht heb.

Zoals ik eerder opmerkte, waren alle jonge jongens bij mij in de buurt onder gedoken. Er werd ook jacht op gemaakt. Niet alleen door de Gestapo maar ook door buurtgenoten, sympathisanten van de bezetter. Zo ook op een dag te midden van de oorlog, gebeurde het, dat ik door Simon Janssen uit de Witte de Withstraat, in het gangetje, wat liep tussen de tuin van van Basten op de hoek van de Hemelrijken en nummer 57 van de van Kinsbergenstraat, omver werd gelopen. Het was een uit de kluitengewassen knul van een jaar of 22, die achtervolgt werd door een buurtgenoot met een dubbelloops geweer. Doordat hij zo hard liep kon hij de bocht naar de Hemelrijken nooit halen en liep dwars door de haag die de tuin van Jansen uit de Hemelrijken afscheidden. Omdat in de haag paaltjes stonden met prikkeldraad moest hij achter de haag met de draad om zijn lichaam blijven liggen. De haag was natuurlijk door dit alles helemaal kapot en ik zorgde dat het grotendeels weer werd gefatsoeneerd. Op dat moment komt de 2 loops om de hoek en vraagt mij waar Simon is gebleven. Ik zeg "hij loopt door het brandgangetje de Hemelrijken in". Hij er achter aan. Zonder enig woord te wisselen liep Simon als een haas de andere kant op. Ik heb nog even gevraagd aan de 2 loops of hij hem nog gezien had, maar ook van hem kreeg ik geen woord.

De derde jongen van links is van Rijt. De voornaam ben ik vergeten daar hij altijd met zijn bijnaam genoemd werd. De bijnaam was Sjoek. Waar dat betrekking op had is mij nooit duidelijk geweest. Ik vertel dit maar, omdat zijn vader de eerste man was die met de bevrijding de dood vond. Op de Aalsterweg t.o. het Ziekenhuis en de Watertoren waar hij werkzaam was, liep hij van enthousiasme onder een tank.

Als ik het goed heb woonde de familie Mengde in de Piet Heinstraat. Als jongen kwam ik er wel eens, omdat ik regelmatig het duivenhok schoonmaakte. Ik hield ook duiven en voor de bewezen diensten kreeg ik er goede duiven voor. Vader zat bij de spoorwegen, zover ik weet.

Beste Henk, ons opa had inderdaad hele goeie duiven, ons vader die ook bij de NS werkte heeft ook nog lang duiven gehad. Hij was ook voorzitter van de Vliegeniers uit Strijp. Later is hij terug gegaan naar Woensel, in Strijp heeft hij als echte Woenselse nooit d'n aord gehad. Ons opa woonde inderdaad in de Piet Heinstraat, ik meen op nummer 35. Tante Zus had al jong MS en is allang dood, tante Riek was een heel leuke en levenslustige vrouw.

Joop, was het jou bekend dat Zus een bijzondere gave had? Alle mensen uit mijn jeugd wisten dat en ze was dan ook een graag geziene meid in de buurt.

Broer Esseling heeft nog jaren op een tankauto van Campina gereden. In die tijd heb ik hem nog wel eens ontmoet.

Nog iets merkwaardigs. Zie je het hekje links op de foto? Nu, de hoogte van dat hekje was voldoende om de jeugd uit het tuintje te houden!

Wij hebben naast de Fam. Van de Burgt gewoond en volgens mij waren Marie en Frans van de Burgt samen getrouwd en was Jan Post een kostganger!