De Scheper een man van veel anecdotes en nog veel meer verzinsels. Op 26 maart 1953 gekozen als Burgemeester van Woensel. En op EEN april daaropvolgend in een open landauer feestelijk ingehaald.

Trapezewerkers op het dak, of wilde dieren voor het huis kan ik me herinneren, trokken altijd veel volk als de burgemeester van Woensel weer iets had georganiseerd, boksen in de bokstent op de kermis met bierglazen vastgezogen op zijn buik, kom van het dak af van Peter Koelewijn werdt luidkeels geroepen of gezongen als er weer mensen een act opvoerden boven op het dak van zijn winkel.
Een kleurrijke man waarvan er nu bijna, jammer genoeg niet veel meer van zijn.

De opmerking van Hans, leidt er toe dat niemand meer een dergelijke anecdote durft te vertellen en dat is toch jammer.

Even als Rotterdam (Deelder) heeft Woensel ook een Burgemeester gehad en wel De Scheper. Het is zelfs een 24 uurs burgemeester geweest en niet zoals in Rotterdam een nacht burgemeester. Een van zijn reclame stunts die eruit schiet, is wel het introduceren van een Olifantmens, die dagen, zo niet weken op het dak in een kooi te zien is geweest.

Den Scheeper had een behang- en schilderszaak waar zijn vrouw Marietje de scepter zwaaide. Jan trof ik daar niet zo vaak. Meestal was ie onderweg ;-) Zoon Willie werkte aanvankelijk ook in de zaak maar begon zelf een eindje verderop aan de Woenselse Markt zijn Rotanhuis. Een kleurrijke Woenselse familie die heel vaak de voorpagina van Het Woenselsch Belang haalde.

Jan Scheepers had ook een serieuze kant, hij had een contract met de PNEM voor het schilderwerk van alle gebouwen van deze organisatie. In de winkel mocht hij niet komen van zijn vrouw en bleef de winkellade angstvallig op slot want Jan kwam altijd geld tekort.

De Scheeper reed op een gegeven moment met twee vrienden in zijn auto, Dorus Dekkers en Toon v d Kaa de bokser langs het kanaal in Son.
===De rest van het verhaal '...'===

Bij het postagentschap van de gez. van Laarhoven op de Woenselsemarkt hing ieder jaar een grote foto met daarop een enorme hoeveelheid behangselpapier opgestapeld voor zijn winkel. Voor die stapel stond de fam. Scheepers met boven hun hoofd de tekst De nieuwe behangcollectie is binnen. Waar zijn die foto's gebleven?

Piet waar is de rest van het verhaal, want ik herinner mij nog dat je aan de overkant hebt gewerkt. als horlogemaker bij Hageman. Die zit er ook nog steeds, sinds mensenheugenis. Daar heb je ook de familie, via hun dochter, leren kennen. Dus het verhaal zal niet te veel afwijken van het originele versie.

De rest van het verhaal heb ik weggelaten. Het doet in ieder geval Willie Scheepers veel verdriet om al die verhalen aan zijn vader opgehangen te zien. Wil jij kent Hans Scheepers hoe denkt die daar over?

Heel goed Hans. Respect!

Ik ken nog een gebeurtenis van den Scheper uit +/- de jaren zestig?
Hij schijnt toen 's avonds, vanuit de stad, langs het pand van Lodewijks gelopen te zijn. Min of meer aangeschoten of ballorig voelde hij toen aan de deurknop/klink. Deze was toevallig een keer niet afgesloten? De Heer Scheepers is toen, met een grote cowboyhoed op, op het bed in de slaapkamer/vitrine voor het etalageraam gaan liggen en in slaap gevallen. De volgende dag bleven alle langskomende Philipsmedewerkers voor de etalage kijken wat de nodige hilariteit en gespreksstof opleverde later op de werkvloer!!

Leuk verhaal Frans! Alweer de derde beddenwinkel waar hij in de etalage ging slapen. Leuk origineel detail overigens van die losse deur. Die kende ik nog niet. Al die waar gebeurde verhalen er komen nog steeds nieuwe.

Ik ken ook nog een gebeurtenis van De Heer Scheepers. Mijn moeder ging destijds met mij in de kinderwagen boodschappen doen bij de Edah op de Woenselse Markt. Ze liet mij in de kinderwagen buiten staan en ging vervolgens de winkel in om boodschappen te doen (dat kon in die tijd nog). Toen ze na het winkelen buiten kwam was ik weg. PANIEK! Even later kwam er een jongetje met mij in de kinderwagen aangelopen en zette mij weer voor de deur van de Edah neer. Mijn moeder keek in de kinderwagen en zag mij zo zwart als roet in de wagen liggen met een staaf poeliepek. Ze keek in de rondte en zag De Heer Scheepers met zijn vriend (haar vader!) hartelijk lachen.

Had ik je nog niet verteld dat de familie Schepers er geen enkele moeite mee heeft? Ik heb ze gesproken en zolang het echte verhalen betreffen (mogen iets aangedikt zijn) heeft de familie er geen enkele moeite mee. Willie vertaalde het nog met de woorden: als iemand dood is lult er na een jaar niemand over en over mijn vader al 30 jaar. Het was toch een bijzondere man die de moeite waard was om over te kletsen.

Het mooiste wat ik me nog herinner: de heer van Rooij, lange politieagent, was bij Jan op bezoek met zijn fiets met dubbele stang. Een weddenschap dat ik niet met zijn fiets rond de Woenselse Markt durfde fietsen. Natuurlijk deed ik dat, bij terugkomst stonden de lange en Jan mij op te wachten, was wel even lachen.

Ik heb zeer goede herinneringen aan Jan, achter op de motor dkw 98cc, met verfblikken naar de pnemhuisjes of lage masten, in de dorpen. Alleen bij slecht weer gingen we maar een pilsje pakken, hij wist de weg. Vele Woenselnaren hebben wel profijt gehad van Jan, petje af en vooral zijn vrouw.

Heer van Rooij, het waren niet de gezusters van laarhoven, maar het was de fam; van Leeuwaarden. Daar kocht ik vroeger namaak tabak. Volgens mij was die gemaakt van de lindenbomen rond de Woenselse Markt.

Ik kan me nog herinneren dat hij een manneke met olifantsbenen tentoonstelde. Ook zie ik nog een kooi voor de deur met een of ander vreemd dier erin.
In mijn familie werd hij steevast 't scheperke genoemd.

Van de bovenaan genoemde open landauer kan ik me nog herinneren, dat ik er bij heb gestaan toen ze die met goudkleurige verf aan het opspuiten waren. Verder kan ik me nog het verhaal herinneren, dat Den Scheep een varken een touw aan zijn poot bond en toen hiermee de cafés aan de Woenselsemarkt afging. De meeste indruk hebben echter de wilde beesten op mij gemaakt, die hij voor zijn winkel en op het dak in kooien tentoonstelde. Ook liep hij zelf hierbij als clown verkleed over de nok van het dak van zijn winkel, dat dachten wij tenminste, want later bleek, dat er aan de achterkant net onder de nok een steiger was gemaakt, waar hij dan wankelend met een paraplu over liep. Maar het leek bijzonder echt.

Wat ik mij nog kan herinneren van Den Scheeper is dat toen de Eindhovense burgemeester van Rooij werd opgevolgd door burgemeester Witte hij met een koets rond reed met daarop 'n groot spandoek met de tekst "Eerst de Rooie nou de Witte maar Scheepers heeft alle kleuren" Het was 'n heerlijk markant figuur dat er misschien wel voor gezorgd heeft dat Woensel zo overduidelijk op de kaart kwam. Zo'n bonte clown vergeet je niet gauw. Weet ook nog dat hij met een fietsenrek een grote etalageruit van kledingzaak Wenting (hoek Verwerstraat) ingegooid had en zo zelf mooi aan het werk kon met z'n glas en behangzaak.

Heer H. Harks, voor de goede orde. Het was niet agent van Rooij, maar deze agent heette van Rooijen. Hij had o.a. een broer die Bart van Rooijen heette en onze buurman was uit de Schoenmakerstraat 9. Agent van Rooijen heeft destijds menige dienst gedraaid met mijn oom Gerrit Vervoort.