De Vliegeniers hadden hun clublokaal (1950-1960 etc) op de hoek Doelenstraat/Strijpsestraat, cafe de Vlierhof. Staande derde van links is Frans Klerks, woonde aan de Beukenlaan, tegenover de Plaggenstraat daar. Ik heb me af zitten vragen waar deze foto in Strijp is genomen,

De Vliegeniers zaten tot 1964 op de hoek Doelensstraat. Wij zijn in1963 in de schootsestraat 45 komen wonen en hebben daar nog een jaar ingekorft. Later bij Ramona en bij den Hollander en bij ons achter op de plaats tot 1996. Toen is de Vliegeniers opgehouden te bestaan.

Op foto 34657 vind ik een "onbekende" duivensportvereniging. Is hier ook sprake van "De Vliegeniers"?

Hallo Frans .:-). Ben benieuwd of je iets weet over de leden van die postduivenclub, is er ooit iets van bewaard gebleven aan papieren en fotos?.

Tini, die foto 34657 moet bijna 100% zeker ook van Postduivenver. de Vliegeniers zijn geweest, want de Vlierhof was toen het inkorflokaal. Alleen is er zoveel tijdsverschil dat ik geen enkele persoon op een van de twee fotos terug kan vinden. Misschien dat Frans er iets meer over kan zeggen?.

Over foto 34657, daar ken ik ook niemand van. Ik heb een ledenlijst vanaf 1952 en daar staan mensen bij die niet overeenkomen met foto 34657, dus moet voor 1952 zijn. Verder mij onbekend of er foto's zijn. Ik ben al blij dat ik de ledenlijst heb.

Frans :-). Als ik het goed begrijp heb je een ledenlijst vanaf 1952 met ook de fotos van de leden? Dan moet mijn vader aan de Schootsestraat erbij staan, verder Fons Linders, beide Verdijsseldonken als broers etc. De ledenlijst neem ik aan met ook adressen geeft een goed beeld hoe populair de duivensport toen was. Elke straat had minstens een par duivenmelkers. Vertel eens iets over hoeveel leden etc. er waren?

Jan, ik kom jullie al tegen in 1952 Schootsestraat76 maar jullie woonden tegenover ons en dat was 102. In 1952 hadden de Vliegeniers 107 leden volgens mijn lijstje. Jouw vader is er in 1962 mee opgehouden.

Ja Frans, in 1956 was er een omnummering van de Schootsestraat, nr. 76 werd dus 102, zelfde huis. Mijn vader in 1962 was dan 45 jaar maar niet erg actief meer voor de vluchten, hij had het gros van zijn duiven enkele jaren eerder al opgeruimd en hield alleen nog een enkel koppeltje als tijdverdrijf. Op een dag toen mijn moeder weer eens een opmerking maakte over die dakschijters omdat de was van de buurvrouw een duivestrontje vertoonde, ruimde mijjn vader in een half uur tijd al zijn duiven op, vakkundig de nek omgedraaid. Toen ik thuis kwam lagen ze daar allemaal mooi op een rijtje dood te wezen. Werd dus duivesoep voor een flink aantal dagen. Wist je overigens dat mijn vader enkele jaren op rij convoyeur is geweest? St. Quentin was de verste reis. Zijn droom was nog eens ooit de reis naar St. Vincent mee te maken, maar dat lukte hem dus niet.