2e huis vanaf de Wattstraat richting Minckelersplein. Het huis op de hoek links hiervan Wattstraat/Boschdijk, niet zichtbaar, was vroeger de praktijk van de gevreesde tandarts Fizaan.

Ja Hans dat klopt, hij was een klein manneke. Maar toch sterk genoeg om mijn eerste tand eruit te trekken 45 jaar geleden. De beul.

De huisnummers beginnen, gezien vanaf links 1e woonhuis op deze afbeelding, met 395 t/m laatste woonhuis op deze afbeelding met huisnummer 413, doorlopend naar huisnummer 459 op de hoek Boschdijk/Minckelersplein. Op de hoek Boschdijk/Wattstraat (niet zichtbaar op deze foto) met huisnummer 393, is thans een bouwkundig projectmanagementbureau gevestigd van ABG. Ja en dan Fizaan Hans en Frans, misschien was deze alom gevreesde (school)tandarts wel in de leer geweest bij tandarts Rolf v.d. Baumen. Hij was in ieder geval van hetzelfde kaliber en was de schrik van zowat heel de schooljeugd en misschien heel wat volwassenen in Woensel.

Ik maak vandaag voor het eerst kennis met deze site en wat zie ik? Een foto van ons oude huis. Wij woonden op 397 (vanaf 1957 of daaromtrent), op 395 woonde de familie Beelen. En naast ons op 399 familie Lafaire, zeer bekend in Eindhoven, o.a. van de bandenhandel van zoon Evert. Ik heb net zo'n slechte ervaringen als de mensen hierboven met tandarts Fizaan overigens.

Achter die twee auto's of iets verder aan de overkant lag het Kattestraatje waar de fam. Seerden een houthandel had. Het straatje kwam uit op de Frankrijkstraat. Klopt dat en is er iets bekend over dat straatje? Marijke, misschien weet jij daar meer over.
===Erie, kijk ook even op foto 2696 ===

Hallo Erie, volgens mij ligt er dan nog een stukje Kattestraat, een klein paadje dat loopt naar de Mathijs de Layenslaan. Aan deze laan zat Seerden met een pompstation en houthandel.

Dat straatje vanaf de Mathijs de Layenslaan naar de Boschdijk is een restantje van de Marterstraat en heeft ook deze naam. De Mathijs de Layenslaan kruist ter hoogte van de kerkhoven ongeveer de vroegere Kattenstraat. Het stukje dat jij nog gekend kunt hebben liep vanaf het kerkhof naar de Frankrijkstraat en is rond 1964 volledig opgeruimd.

Mari dat bedoelde ik bedankt. Hans en van jou heb ik begrepen dat de Kattenstraat sinds 1964 niet meer bestaat. Ik heb op foto 2696 van Frans goed kunnen zien hoe het in elkaar zat, alleen miste ik een van die twee aansluitingen op de Boschdijk in mijn herinnering.

Dat Kattenstraatje noemden wij als kind het 'zwarte pad' en we gingen er voor geen goud doorheen als het donker was.

Achteraan op dat kerkhof stond een calvarieberg met 3 kruisen erop. Daar liep je achter langs als je door dat Kattestraatje liep. En dat vond ik helemaal angstaanjagend. Aan de andere kant van het straatje lag een hondenrenbaan. Die is trouwens op foto 55 goed te zien. Op zondagmiddag waren daar altijd windhondenrenwedstrijden.

Dat hondenrennen vond ik ook altijd spannend. Van die nerveuze honden (whippets) die in de startkooi gestopt werden. En nadat de man achter het omgebouwde fietsframe met opwindmechanisme een draai had gegeven om het touw met het daaraan gebonden konijnenvel snelheid te geven en daarna de kooi geopend werd en de honden als gekken achter het flitsende konijnenvelletje aangingen.

In mijn kindertijd (1952) moesten we ook al naar dokter Fizaan. Met een schoonzus, zij moest haar verstandskies laten trekken, een gegil enz. Daarna was het stil, uiteindelijk was de kies eruit, maar steeds als wij er heen moesten, huilden wij al van tevoren. Wat het Kattestraatje betreft, ik heb voor een boer, die daar woonde, de eerste appels verkocht, huis aan huis, op de vier flats aan de Marconilaan. Maar we probeerden er steeds een uit, of die nog smaakte. Ook met slootje springen was het daar te doen, maar we werden er ook wel eens weggejaagd als we vervelend waren. Het weggetje liep helemaal tussen de velden door.

Is die hondenrenbaan later niet verplaatst of waren er meerdere? Tegenover de R.P.I. lag er ook een in mijn gedachten, of haal ik ze door elkaar?

De Marterstraat (tussen Boschdijk 360 en 362), beter bekend als het Kattestraatje, het Kattepad of het zwarte pad was gevreesd bij fietsers en brommerrijders. Wij woonden op de hoek en zagen regelmatig mensen schuivers maken over de zwarte sintels waarmee het pad bezaaid was. Mensen met ernstige ontvellingen stuurden we door naar onze buurman dokter Brabander die er een gaasje oplegde. Verderop het pad, waar toentertijd nog een splitsing was, stond het kleine witte huisje (een boerderijtje met kippen) van Keeke (Cornelia) en Jan van Os. Rechtsaf liep het pad (geen sintels meer) langs het kerkhof met aan het eind hele hoge populieren. Linksaf ging het sintelpad naar de Mathijs de Layenslaan.
Meneer Lafaire van de overkant herinner ik me nog goed. Vooral vanwege de coole grote wagens waar hij in reed. Volgens mij had hij ook een zwarte Ford Zephyr.

Ik ben vroeger vaak door het zwarte pad gefietst en er gevallen. Ik woonde in de Edisonstraat en had een vriendinnetje wonen in de Mathijs de Layenslaan op de hoek zwarte pad, dat was fam. Van Kemenade.

Ik woonde hier op de Boschdijk nummer 395 vanaf 1962 tot 1972. Eerder woonde ik in de Wattstraat nummer 51. Op de fratersschool in de Frankrijkstraat en daarna naar de Mulo Pastoor Petersstraat en daarna de Middelbare detailhandelsschool Berlagelaan. Ik ben geboren in 1950 en ontdek ontzettend veel bekende namen op deze website, die ik pas kort heb ontdekt. En natuurlijk naar de Paulus en Het Zwaantje in Son voor de Jerseys! Timo Brouns, Ben Brekelmans, geweldig. Samen met vrienden o.a. Johnny v.d. Voort, Peter Beurskens, Jan v.d. Heiden, Marcel Gijsen enz. Ook leuk: Back tot the Sixties!

De windhondenrenbaan waar Erie Coolen het over heeft, lag in de 'nieuwbouw'wijk die vanaf ±1952 achter de Pieter Poststraat tot stand kwam. Waar nu de Coebergerstraat/de Klerklaan liggen was inderdaad een hondenrenbaan. Compleet met hokken, omgekeerde fiets om het konijnenvel rond te sleuren en houten klossen waarlangs het touw werd getrokken. Op woensdagmiddagen speelden we daar en waren zelf de windhonden die over de baan renden. Wij, jongetjes van de Philipsschool uit Woensel, hadden dan ook een geweldige conditie!

Sierd Loman, ik ken je niet, maar volgens mij woonde je op de hoek van de kattesjees (zoals we dat vroeger noemden) en dan woonde naast jou de familie Philipsen (vroeger ging ik nogal eens spelen met John en Stef) en daarnaast dokter Den Brabander met Van Vroonhoven (of Vroenhoven) in die dubbele villa. Ik woonde zelf in de Musschenbroekstraat.

Inderdaad Theo, ik was er een (en de enige) van Loman. Kleinzoon van Ziert Loman, die het huis (dat nu inmiddels wit geschilderd is en die mooie glimmende dakpannen heeft) in de jaren dertig van de vorige eeuw liet bouwen daar. We hadden een mooie achtertuin met een enorme berkenboom erin. Aan de andere kant van ons, ingeklemd door de kattesjees en het kerkhof, woonde de familie Nagelkerke. Die hadden zo'n leuke gestroomlijnde Auto Union (DKW), herinner ik me nog. Ik had een paar vriendjes in de Musschenbroekstraat, Peter Liebe en Hans Hombrink, die je dan misschien bekend voorkomen. Wij vertrokken uiteindelijk van de Boschdijk omdat het verkeer te druk werd. De randweg was er nog niet en wij werden gek van het lawaai. In de tuin zitten was er niet meer bij en de drogende was bleef buiten ook niet meer wit. Nu is alles weer veel rustiger daar.

De fam. Van Vroonhoven die in de linkse woning van de dubbelle villa woonde, zoals door Theo omschreven, had een zaadhandel op de Boschdijk volgens mij.

Sierd, de naam Peter Liebe komt me wel weer bekend voor, maar ik kan hem nog niet thuisbrengen. Hans Hombrink zegt me even niets. De familie Nagelkerke kan ik me nog voor de geest halen; was hij niet een oorlogsinvalide? En aan de overkant woonde ook een Nagelkerke (Philipsman met de eerste TV in huis geloof ik). Later heb ik in de Dordognelaan gewoond naast Wies Nagelkerke (woont daar nog), die weer familie is van die twee op de Boschdijk. Vroeger gingen we veel rolschaatsen op de stoep voor het huis van Nagelkerke. Dat waren nieuwe tegels en dat reed zo fijn.

Dat klopt Mari; later heeft daar het softwarebedrijf Land en Tinga gezeten; eind jaren 70 schat ik.

Van de Lant + Tinga zat circa 1982 op Boschdijk 368. Daarachter zat toen, en nu nog steeds, schietvereniging Woensel 77.

Leo Beelen, toen jullie verhuisden van Wattstraat 51 naar de Boschdijk, kreeg ik met mijn gezin jullie huis. Ik herinner me een jongensslaapkamer waarvan het behang vol zat met speldeprikken. Vermoedelijk hadden jullie geen plakband om foto's of poster op te hangen? Je vader werkte bij Philips als 2e man op de afdeling posttafel. Was een aardige man. De chef was de heer Thijs en die woonde als jullie achterbuurman in de Daguerrestraat.

Hallo Frans Pieper, toen wij verhuisden naar de Boschdijk was ik denk ik 12 jaar. Van speldeprikken op het behang kan ik me niets herinneren, waarschijnlijk van mijn broers. Mijn vader is uiteindelijk nog chef van de Centrale Postafdeling van Philips geworden en heeft de rondvlucht met de Friendship over Europa meegemaakt ter ere van het 75-jarig bestaan van de NV. Mijnheer Thijs kan ik me nog herinneren evenals Luc v.d. Boomen die ook achter ons woonde in de Daguerrestraat. Heeft u er nog lang gewoond?

Is de Evert Lafaire, die door Marijke Iding genoemd wordt, de voormalige rechtsbuiten uit het tweede elftal van PSV? Dat was een echte buitenspeler die graag de achterlijn opzocht. Hij is echter nooit echt doorgedrongen tot het eerste elftal.

Ja, Frank, hij stond bij PSV onder contract van 1959-1962. Daarna is hij naar VVV Venlo gegaan. Volgens mij heeft hij inderdaad nooit in het eerste van PSV gespeeld.

Een reactie i.v.m. Evert Lafaire waar ik vroeger zelf in de jeugd nog tegen gevoetbald heb, hij bij PSV en ik bij WVVZ. Ik heb even het boekwerk erbij genomen, namelijk de bijbel van de eredivisie. Daarin staat: Evert Lafaire gespeeld bij PSV 1958-59, 1960-61 2 wedstrijden, 0 doelpunten. Ik zie hem nog elke thuiswedstrijd van FC Eindhoven.

Evert is volgens mij wel een paar maal ingevallen in het eerste van PSV. Hij heeft dacht ik ook nog bij EVV Eindhoven gespeeld.

Een reactie op alle bovenstaande personen Theo Schneider en Sierd Loman. Ik heb inderdaad tot 1967 op Boschdijk 364 gewoond. Op 362 woonde de fam. Loman en op 360 de fam. Nagelkerke wiens huis omstreeks 1952 gebouwd is. Op 366 woonde de fam. van Heeswijk en later de fam. De Brabander. Op 368 woonde de fam. Van Vroonhoven. Achter ons in de Marterstraat woonde een fam. Sanders (handelde in olie) en later een ouder echtpaar met een aangenomen kind (was wel familie). De naam van deze familie is mij onbekend, maar wij noemden hem de "gulpenboer". De betreffende familie had een honderdtal kippen en twee varkens, enige geiten en verder hadden zij nog wat aardbeien. Vooraan in de Kattenstraat woonde Keetje Willems (de naam Van Os komt mij niet bekend voor). Achter Keetje Willems heeft inderdaad tot circa 1952 een windhondenrenbaan gelegen op een weiland van boer Van de Water die een boerderij had aan de Woenselsemarkt. Op het weiland achter de fam. Sanders en het weiland achter Keetje Willems hebben direct na de bevrijding nog enige tijd vele oorlogsvoertuigen gestaan.

Hallo Theo, de Philipsman met een van de eerste tv-toestellen (experimenteel) was volgens mij een fam. De Gier. De familie had 2 zonen. Met de jongste, Eef genaamd, ben ik nog enige jaren bevriend geweest, maar ik ben hem helemaal uit het oog verloren.

Hallo Stef (je was mijn buurjongen uit die tijd), het kan zijn dat de familie De Gier vroeg een televisie had, maar mijn vader (Jac Loman) werkte bij de ELA-studio van Philips en kwam altijd als eerste met dat soort spullen thuis. Hij had het altijd over de eerste ontvangst van televisieuitzendingen uit Amerika en andere verre landen in de eind jaren 1950. En allerlei experimentele jazzsessies in de studio. Klassiek verhaal bij ons op verjaardagen was dat op een goede dag de koningin op bezoek zou komen op de ELA-studio. Dat werd laat aangekondigd. Supersnel werd de studio weer helemaal opgeknapt. De koningin was erg onder de indruk, maar ze zei "Wat riekt het hier toch overal naar verf!".

In 1948 kregen 150 medewerkers van Philips een tv-toestel thuis en werden (experimenteel) vanuit Eindhoven programma's uitgezonden. De eerste officiële uitzending was op 2 oktober 1951.

Mijn vader was er zo een, Lieke. Hij is onlangs overleden en niet zo lang geleden kwamen we de foto's nog tegen van die eerste experimentele uitzendingen. Misschien zet ik ze nog wel eens op deze site.

Sierd, niet bij misschien laten, maar doen!. Ik denk dat je hiermee veel mensen een plezier doet.

Verschillende bewoners van de Boschdijk met de oneven nummers en de straten daarachter richting het spoor noemden de Kattenstraat de "zwarte pad". Dit is naar mijn mening niet juist. Volgens mij waren de meeste straten achteraf, met uitzondering van de Marterstraat, allemaal met slakken van de zinkfabrieken uit Budel semi verhard. Bijvoorbeeld Otterstraat, Krekelstraat, Wezelstraat, Rattenstraat enz.

De Marterstraat (kattesjees) was wel degelijk ook bestrooid met de sintels uit Budel. Ze waren niet echt zwart, maar donker tot middengrijs. Ik weet het nog goed, want ik had mijn zandbak direct achter de heg aan de kant van de Marterstraat. Als er weer eens iemand aan de andere kant van de heg van zijn (brom)fiets viel, lagen de sintels bij ons in de tuin.

Als we het begin van de Marterstraat "kattensjees" noemen, dan lagen daar inderdaad slakken uit Budel. Maar vanaf waar vroeger Sanders woonde, was het gewoon een dubbelsporig zandpad. Ik kan me trouwens alleen de kleinkinderen van de dochter Jac Loman herinneren, en die heetten Anne-Marieke en Anneke van Brussel. Die woonden daar denk ik tot 1955.

Slechts enkele jaren tot 1955 woonde daar Frans van Brussel en Afi Loman als gezin, hoewel het huis eigendom was van de weduwe Loman (mijn oma). Zij hadden de dochters Antoinette en Anneke. Wij ruilden van huis en kwamen in 1955 op de Boschdijk terug (waar mijn vader Jac Loman opgegroeid was). Ikzelf was toen 1 jaar. Ik heb er gewoond van 1955 tot 1972. Mijn vader en zijn ouders woonden er al sinds 1933.

Wij woonden op de Boschdijk 374. Wij hebben vroeger veel in het kattenpad gespeeld. Ik kan me nog herinneren dat we gingen vliegeren (met vliegers van de zaak Lebo uit de Wattstraat). Ik geloof dat Stef en John Philipsen en Theo Schneider ook wel eens meededen. Wat betreft die televisies, mijn vader werkte ook bij Philips en daarom hadden wij in 1948 al zo'n ding in huis. Soms stonden er drie televisies op elkaar om uit te proberen! Tandarts Fizaan had drie kinderen. De jongste dochter Loes was toentertijd mijn vriendin. Nog een vraagje aan Leo Beelen: was de naam van jouw vader Gerard?

Wij woonden in de Wattstraat en ik heb daar een fijne tijd gehad. Laat nu jaren later mijn dochter er ook hebben gewoond op nummer 2, maar inmiddels is ze weer verhuisd.

Nadat mijn opa Sierd Loman was overleden, woonden we tussen 1953 en 1958 aan de Boschdijk 362, bij mijn oma, Antoinette Loman-Schellekens. Daarna wisselden onze ouders van woning met de ouders van Sierd Loman. Toen was ik tien. Het 'Kleine paadje' voerde de velden in achter het huisje van boer Gijs en zijn vrouw Met die in die jaren overleed. Boer Gijs 'hielp' ik graag'. Keeke, die evenals Gijs achter ons woonde, kwam jarenlang bij ons aan huis. Van het Zwarte Pad oftewel het Kattenstraatje, heb ik het grind nog in mijn knieën. Tot ze verhuisden, speelde ik er met kinderen van Van Grimbergen waar we diepe kuilen in de tuin groeven op zoek naar goud. Ons broertje Ziert, die toen nog op zijn driewieler het verkeer van de drukke Boschdijk stopzette, mijn zusje Anneke en ik speelden met jongens van Van Vroonhoven en Wim, en Dries/Drees van Lammeren. Daar was ook een Joop. Hoe gaat het ze, Els? Bij jullie keken we elke woensdag naar een piramide van televisiestoestellen, veel meer dan drie! Mijn vader verkocht ze ook, maar wij waren de laatsten van Nederland.

Hee kijk nou! Voor de deur van ons oude huis (403) staat vaders oude auto, een Ford Taunus 12M. Die auto werd later mijn eerste auto nadat ik mijn rijbewijs had gehaald. Ik schat de foto rond 1970. De ooit zo brede stoep is versmald en de fietspaden zijn net aangelegd. Op de plaats van de ventweg zijn parkeerhavens gemaakt en er zijn nieuwe lantaarnpalen geplaatst.

Gisteren deze site ontdekt door de reclameborden in Eindhoven. Ik ben de jongste zoon van de familie De Gier, die op 403 woonde van 1953 tot 1968. Ik had en heb twee (veel) oudere broers Geer en Eef. Op 401 woonde de familie Landa en aan de andere kant (405) de familie Nagelkerke.
Mijn vader werkte bij Philips en heeft meegewerkt aan de ontwikkeling van de TV bij Philips. Daarom hoorden wij ook bij de gelukkigen, die als eersten TV in huis hadden. Ik was toen nog niet geboren, maar ik heb een dagboekje, dat door mijn moeder is bijgehouden over de experimentele tv-uitzendingen van Philips. Daar staan alle programma's in en alle mensen genoemd, die bij ons zijn komen kijken. Het loopt van 29 april 1948 tot 25 juni 1949.
Ton Jaspers, hebben jullie eerst in de Musschenbroekstraat gewoond (op nr 49?).Zo ja, dan bakte jouw moeder zelf potato chips, heerlijk!

De heren Landa en Nagelkerke behoorden beiden tot, zoals dat tegenwoordig heet, het management van de afdeling Buitenlandse Expeditie van Philips. Jan Nagelkerke was voor mij de bekendste van de twee. Hij had een mooie dochter. Zij heette Bep, geloof ik. Buitenlandse Expeditie was gevestigd op het hoofdkantoor aan de Emmasingel, tegenover de Witte Dame. Op de 4e etage zat de Raad van Bestuur, Buitenlandse Expeditie zat op de 2e etage. Ik werkte daar als jonge jongen van 1950 tot 1954, toen moest ik in militaire dienst. Nagelkerke was een goede en sympathieke chef.

Voor Sierd Loman woonde ik, Anneke van Brussel, bij mijn oma, Boschdijk 362. Op een dag was Met, de vrouw van Gijs overleden. Mijn moeder stuurde mij erheen om Gijs te condoleren. Ik was pas drie, rende naar Gijs die achter ons woonde en feliciteerde hem. Ik dacht dat mijn moeder dat bedoelde. Ik wrong mij langs hem heen naar binnen waar een kring mensen zat. Ik schrok maar gaf iedereen een hand en feliciteerde hen. En daar, midden in de kamer lag Met op een bed te slapen. Ik pakte haar in elkaar gevouwen handen en feliciteerde haar. In plaats van 1 koekje kreeg ik die dag 2 koekjes, maar dan mocht ik niet terugkomen.

Hallo Sierd, jij kent mij niet maar ik werk 37 jaar bij Hermes, voorheen ZO. Ik geniet en ontdek steeds meer foto's van de ZO uit de tijd dat ik er begon. Hiervoor zou ik je willen bedanken want ik was en ben niet zo'n fotograaf. Ook waardeer ik zeer de stukjes in OV in Boskoop.

Ik woon al 17 jaar op nummer 411. Mevrouw van Wulften woonde in ons huis. Zij ging naar bejaardenhuis "de Wilgenhof" in Stratum. Mevrouw Landa woont nog steeds op de Boschdijk en is nu de oudste bewoonster.

Uit betrouwbare bron heb ik vernomen, dat de heer Nagelkerke niet bij de afdeling Buitenlandse expeditie werkte. Dit was de heer Hurks, de vader van Els Hurks. En over de familie De Gier: die zonen werden absoluut niet Geer en Eef genoemd, maar Gerard en Everhard (zoals het hoorde).

Geer en Eef waren de roepnamen van mijn broers. Zelf hoorden ze dit ook liever dan Gerard en Everhard, maar mijn moeder noemde ze wel consequent zo. Ge(e)r(ard) is overigens begin mei overleden op 79-jarige leeftijd. Eef is nu 77.

In het eerste huis op de foto woonde vroeger de familie Werleman (Werrelman). Volgens mij had die twee dochters.

In de tijd dat ik in de Musschenbroekstraat woonde, '52 tot '69, woonde o.a. in mijn lagere schooltijd in het eerste huis de familie Bouwman. Dochter Margot zat bij mij in de klas op de CNS aan de Galileïstraat. Vader Bouwman werkte, meen ik, bij DAF. Margot had ook nog een zusje, ouder dan zij.
Toen wij net in de "mus" woonden hield Eef, toen heette hij zo, een schelpenexpositie in het schuurtje in hun achtertuin. Het waren enorme schelpen met fantastische kleuren en vormen. Ze woonden toen ook in de "Mus", naast het gangetje op 51. Dat moet dus 1953 of daaromtrent zijn geweest. Onno, vraag er je broer maar eens naar. Ik dacht dat jij geboren bent nadat jullie verhuisden naar de Boschdijk. Klopt dat? Hadden jullie niet een kas in de tuin staan, met 's nachts een gelig lichtschijnsel?

Op nummer 368 heeft ook ooit de fam. Van Vroonhoven (familie van mijn vriendin) gewoond.
Daarnaast vertelde ik in een vorig commentaar, dat SV Woensel in de garage gevestigd was. De huur daarvan plus van de volkstuintjes achter de huizen aan de Boschdijk werd geïnd door Jo het Lam, die aan de overkant van de Boschdijk woonde.

Ik ben inderdaad geboren toen we net aan de Boschdijk woonden, februari 1953. De schelpenverzameling is gedeeltelijk gesneuveld doordat de kat er op gesprongen is, kennelijk zat er nog een vislucht aan. Mijn vader had een bloemenkasje, waar hij experimenteerde met planten. Door die met kunstlicht te beschijnen, kregen ze andere kleuren dan ze van nature hebben, kan ik me herinneren. De kas is mee verhuisd toen we in 1969 verhuisden naar Nuenen.