Jammer, de foto is nogal bewogen, maar ongetwijfeld herken ik hier Ad Roxs, jongste zoon van mijn oom en tante Jan en Gerarda Roxs-Konings van de autosloperij aan de Woenselsestraat destijds.

Links achteraan staat Berard van Roy uit de Beekstraat, daarnaast Martien van Hoof uit de Hoolstraat en daarnaast Ad Rox. Op de voorste rij, 2e van rechts is Harrie Scheepens.

Ik kon wel zien, dat de jongen, tweede van rechts voorin, er een was van de familie Scheepens, maar herinnerde niet zijn naam. Harrie, ben jij de broer van Jan Scheepens, met wie ik zelf op school zat? Als hij nog leeft, moet hij ongeveer 73 jaar zijn, zoals ik nu ben.

Hallo Wim Rox, Inderdaad ik ben de broer van Jan Hij was geboren 28 maart 1938, maar hij is helaas overleden 2 febr.2005 Hij was de oudste van de fam. Scheepens. Ook onze broer Martien is overleden, al heel vroeg, 9 juli 1972. Wij hadden thuis 9 kinderen en wel: Jan -Petra-Martien -Anneke -Betsie -Harrie -Leo-Mientje en Gerard en onze ouders waren Johan en Doca Scheepens -van Hoof. Met vriendelijke goeten, Harrie Scheepens

Boven rechtsachter is mijn broer Benno Sibon.

Ook heel leuk deze foto. Rechtsachter in het kerkportaal dat ben ik.

Ik zie nu pas, beste Harrie Scheepens, dat je een reactie aan me hebt gericht. Het spijt me om te horen dat jullie Jan inmiddels is overleden, ik kan hem nog goed voor de geest halen en heb nog een mooie schoolfoto, van de lagere school, waar ook hij op staat, kijk via deze site op foto nummer 14018. Intussen ben ik, ondergetekende Wim Roxs, ook al weer bijna 74 (geb. 31 december 1937). Blijf aub. een beetje gezond in de familie. Het leven gaat zo snel, en ik heb de indruk, dat het steeds vlugger verloopt.
Je spreekt van 9 kinderen, dat was vroeger heel gewoon. Bij onze buren waren er zelfs 15: familie Cees vd. Akker van wasserij Morgenlicht.

Beste Wim, Nu ben je toch wel aan het overdrijven t.o.v. Cees v.d. Akkers gezin want die had nog niet de helft van 15 kinderen. Groeten, Bernard.

Beste Bernard, als ik iets neer schrijf, controleer ik alles meestal goed, en ik schrijf ook nog geen wartaal, maar betr. het aantal kinderen bij familie Cees vd. Akker spreek ik de waarheid. Als je het niet gelooft, kijk dan maar eens bij het commentaar van Ad vd. Akker, één der eigen zonen, zie hiervoor foto 24211. Je zal me toch gelijk moeten geven.

Bernard, kijk ook nog maar eens naar foto nummer 23077, daar vind je bijna het hele gezin terug, op 2 kinderen na. Is weer sprake van totaal 15 kinderen, bevestigd door de familie zelf. Dus moet je me wel gelijk geven, nietwaar?

Oei Wim, ik heb onmiddellijk het boetekleed aangetrokken. Ik ben een poos vriend geweest met Hans, kwam er aan huis, speelde ook met Grietje erbij weleens in de wasserij maar heb kennelijk als kind weinig van die mooie kinderschaar meegekregen. Sorry nogmaals en tot een volgende keer maar weer.

Bernard.

Het zij je vergeven, Bernard. Het was dus NIET overdreven. In de tijd dat we hun buurlui waren op W.straat 120, wist ik wel dat er veel kinderen waren, maar eerlijk gezegd, zo´n grote schare had ik ook niet gedacht. Mijn zus en ik gingen veel om met Henk en Gerard, de wat oudere kinderen. Maar ja, jij bent waarschijnlijk ook wat jonger dan ik. Mijn zus Bep is nu 71, en broer Albert is de oudste, nu 78. Ikzelf nog een paar weken 73. Nog dit jaar, op de laatste van het jaar, komt er weer een jaar bij.
Ja, het wordt al wat.
<<< Inmiddels is alles duidelijk en wordt de discussie afgesloten. (red.) >>>

Wat een mooie en leuke vrolijke foto van deze jongens!
Stuk voor stuk keurig in de kleren gestoken door hun moeders!
Het waren in die tijd echte alleskunners deze moeders,ze maakten meestal de kleding zelf met de meest grootste nauwkeurigheid en vooral met liefde en zorg.
De kinderen moesten netjes voor de dag komen en dat is uitstekend gelukt.
Ik heb een diep respect voor al die moeders van vroeger met hun grote gezinnen.
Het kerkje van Vlokhoven ken ik van de fietstochten die ik als kind met mijn vader maakte, we hadden dan een thermoskan met thee bij ons en koek, zittend op de grond op een plaid pauzeerden we dan en dronken de warme thee en snoepten de koek op met het uitzicht op de kerk, de dakpannen blonken dan in de zon.
Ik was ongeveer 7/8 jaar,ik ben van 1949.
Het waren heerlijke fietstochten vanuit Stratum, bossen, heidevelden, akkers, veldboeketten plukken, daar kan geen ene buitenlandse reis tegen op.
Ik fiets nu nog steeds erg veel, woon in het midden van het land maar mis de omgeving uit mijn kinderjaren heel erg.
Ben in Aug j.l nog bij het kerkje geweest, er is enorm veel veranderd.

Hallo Lisette, je schrijft in diverse commentaren speciaal met warmte over de parochiekerk van Vlokhoven destijds, welke de functie als Godshuis voor de parochianen van toen intussen helaas verloren heeft. Je noemt de bewuste kerk steeds liefkozend: kerkje, wat ik mooi vind. Niet groot van formaat in vergeijking met andere kerken, is deze kerk ook voor mij een dierbare plek in mijn herinnering, waarin ik als oud-Vlokhovenaar, ter kerke ging (doorgaans Zondagsmissen en het Lof op zondagmiddagen, aanvang: 15.00 uur), en ook gedoopt en gevormd ben. Gelukkig staat deze kerk er nog altijd bij, zoals toen en heeft zijn sfeervol interieur behouden.
De misdienaars zien er inderdaad opvallend puik uit, en in denk dan ook dat deze kledingpakjes gewoonweg de communiepakjes waren van toen.

Wim, het is het beeld van vroeger dat op mijn netvlies zit.
Toen ik in Aug jl. bij de kerk ging kijken zag ik ook dat het gewoon een grote kerk is, het is een flink gebouw.
Maar wij kwamen vroeger vanaf een afstand aanfietsen en dan leek de kerk natuurlijk klein in de verte, ik zei als kind altijd het kerkje van Vlokhoven, dat is voor mij altijd zo gebleven. De rode dakpannen blonken in de zon, vanaf een afstand leek het een beetje feeeriek, er stonden ook nog geen huizen om heen gebouwd, het stond daar gewoon zo vreselijk parmantig en mooi te zijn.
De St Brigidakerk in Geldrop bijvoorbeeld is een kolos van een gebouw, ook erg donker van gesteente en de koepel is haast zwart.
De kerk(je) van Vlokhoven is erg liefelijk om te zien.
Ik heb er zelfs een mooie foto van ingelijst in ons huis hangen, zozeer ben ik gehecht aan het vergezicht op de kerk.
De foto is erg mooi met een ploegende/eggende boer met een Belgisch paard voor de ploeg op de akker langs de kerk.
De communie pakjes zijn geweldig, Met groetjes van Lisette van der Krogt Zwart.