Recht over de fontein heen zie je die bomen, die bomen verhullen een natuurlijke(?) helling op de grond, alwaar wij 's winters als het gesneeuwd had met de slee vanaf raasden. De regel was, dat degene die in de afdaling een boom op zijn weg vond...., dat 'ie gewoon pech had!
Ik denk dat die helling ontstaan is toen Floralaan Oost aangelegd is en ik heb er op die foto van die landbouwtentoonstelling nog op gelet of dat een indicatie gaf, maar nee helaas.

Lag daar op die plaats toen niet de vuilnisstort van Philips?
Waar nu de villawijk de Roosten is?

Ja, daar reden de wagens van Philips vroeger af en aan, waar nu de villawijk is. Er werd van alles gestort daar. De jeugd had rondom de stortplaats een crossbaan gecreerd, waar ze met brommers tekeer gingen.

Deze foto 'kijkt' niet in de richting van die vuilstortplaats, die is meer haaks op deze kijkrichting naar rechts. Kijk, als je op de ventweg langs die Shell benzinepomp af richting Leende rijdt, dan houd al vlug de verharde (vent)weg op. Vroeger boog die weg daar naar rechts af, richting: Animali, de algemene begraafplaats, sportpark Heihoef, enz. Op dat punt begon de vuilstort, die strekte zich zo'n 200m rechts langs het Leenderfietspad uit en ongeveer 100m links langs die afgebogen ventweg. Voor ons was die vuilstort een waar speelpaleis, je vond daar van alles: Rolletjes zilverpapier, planken om je onderaardse hut mee af te dekken. Voor ons allemaal nuttige bruikbare zaken. Vooral dat zilverpapier (Alu-folie..), voor als je nog een jonger broertje of zusje wenste (Had iets met de ooievaar te maken, moeilijk uit te leggen). Er waren echter ook plassen met gele, groene, dan wel oranje smurrie, nou daar moest je natuurlijk gewoon niet instappen, dat was duidelijk. Later is er met buldosers een laag zand over gelegd en hebben wij het (wij werden ook groter) nog als cross-baan gebruikt met onze bromfietsen. Nog later is het de ondergrond van een deel van een villawijk geworden. er is toen nog heel wat afgesteggeld of dat nou wel verantwoord was. Ikzelf weet het niet, er zijn geloof ik wel speciale ontluchtingskokers in de grond onder die huizen gelegd en ook groente eten uit je eigen tuin werd afgeraden. In feite hebben wij in Eindhoven daar een soort Lekkerkerk (voor wie zich dat nog herinneren kan!). Misschien en gelukkig voor die mensen zijn er later ook bacterien ontdekt, die dat spul tot iets onschadelijks kunnen afbreken en die zullen zich dan hoop ik ook wel in die wijk ontwikkeld hebben. Jarenlang heeft er ergens op de Floralaan een bordje gestaan met het opschrift: Waterwingebied. Het gaf me altijd te denken! mvg Rini.

Deze foto heb ik inderdaad genomen, vanaf het tankstation richting (oude) bushokje op de achtergrond (was dat niet de hobbelende geit), met de agfabox van m'n vader.

Nico van Valen heeft gelijk op zijn foto lag in de jaren dertig van de vorige eeuw achter het op deze foto zichtbare bushokje en iets dieper het bos in de Hobbelende Geit.

In mijn herinnering liep de hobbelende geit van het Leenderfietspad richting St. Josephziekenhuis.
Dat was in de dertiger jaren voordat de Boerhavelaan er was.

Vroeger lag aan de rechterkant achter het Floraplein een speeltuintje, en pinda lekka stond hier altijd met zijn snoepkarretje. Tenminste wij noemden hem zo. En als je over het zandpad aan de rechterkant richting Leende fietste en halverwege de weg overstak (toen kon je dat nog) kwam je bij het Diepmeerven. Veel mensen uit Stratum gingen hier vroeger zwemmen. Die goeie ouwe tijd.

Fanny; zie opmerkingen bij foto 2326 in verband met de "pindaman"

Ja wij fietsten zo ook, zoals Fanny Boovers (ben jij de zus van Frank) vertelt. Dit was in de zestiger jaren. Langs het snoepkarretje vlak bij de "hut van mie pils", dan daar de snelweg (twee rijstroken) over, en zo zwemmen in het diepmeerven. Of eentje verder bij het spoorlijntje.

Ja, die hobbelende geit, die kenden wij ook. Maar 's winters was dat een ander verhaal. Er woonde iemand daar in de buurt die dan water op die helling strooide als het vroor.. Dat was echt anders. Zwemmen in het Diepmeerven en picknicken (sommige zette er zelfs tijdelijk een tent op!), ja... dat was ook leuk. In het begin van het seizoen was het water daar kraakhelder, maar aan het einde was het tamelijk troebel door de van de bodem "opgedwarrelde" bezinksels (modder e.d.). Niet dat het dan geen schoon water was, maar je kwam er alleen vuiler uit, dan dat je er inging. Alle haartjes van je lichaam waren n.l. zwart aangekleefd met die "modder".

Rechts tegen de weg aan was een voetbalveldje waar menige Stratumse jongens hun eerste balletjes trapten alvorens lid van Tivoli of Eindhoven te worden. Vlakbij stond 'Sjang' met zijn snoepkarretje. Het Diepmeerven werd bij ons thuis het Diepsmeerven genoemd. In die tijd hadden we nog geen douche en moest je na het zwemmen in dat ven meteen door naar het badhuis op het Lavendelplein.

De pindaman verkocht niet alleen pinda's en snoep. Als jongelui vroeger naar de Leenderhei fietsten gingen ze altijd even bij Sjang langs. Hij verkocht n.l. ook condooms. Je moest dan wel een bepaalde code doorgeven want het woord condooms werd niet genoemd. Wat die code was weet ik niet meer. Er werd overigens helemaal niet over condooms gesproken maar (mag ik dat hier schrijven) over kapotjes.

Lieke, je moest vragen naar blauwe klapkauwgom.

Gadverdamme, ik heb daar weleens blauwe klapkauwgom gekocht omdat ik gewoon blauwe klapkauwgom wilde hebben. Hij bekwam me slecht, maar nou weet ik waarom!

Over die helling, ja ik heb die helling aanvankelijk gedacht als zijnde ontstaan bij de aanleg van de Floralaan/Floraplein, maar later heb ik ook gelezen en tekeningen over verdedigingswerken gezien (soort schansen met loopgraven, die nog door de boeren onderhouden moesten worden ook), die de vijand al vroegtijdig het leven zuur moesten maken, voordat ze voor de poorten van Eindhoven stonden. Op zo'n tekening begon een van die schansen zo ongeveer op het Eindhoven voetbalterrein, "liep" over de Heihoef en hield bij onze hobbelende geit ongeveer op. "Onze" helling zou best eens het laatste overblijfsel kunnen zijn van (een van) die verdedigingswerken? Misschien dat iemand daar nog meer over kan zeggen? Die Heihoef met Engelse tuin en omgeving is in de 19e eeuw danig ontgonnen, daarbij zijn die schansen mooi verloren gegaan. (wie dacht daar in die tijd nou aan ?).

Via de Hobbelde Geit liepen wij komende van de Roostenlaan door het daar toen nog aanwezige bos (waar we ook fietsen hebben geleerd) naar het Kanunnikensven om te schaatsen. Iets verder lag daar toen ook nog het z.g. Rietven

Schaatsen op het Kanunnikesven was leuk, vooral als de waterstand hoog was en het drijvende eiland (dat toen nog echt dreef!) wat in het midden lag. Schaatsen op het Rietven heb ik nooit gedaan. Vaak hadden kinderen daar met het ijs gespeeld, zodat er ijs-Schotsjes op het ijs waren vastgevroren. Als het op het Kanunnikesven te druk was, of het ijs zoals bij het Rietven niet goed genoeg was, dan kon je op het Karperven meestal nog goed schaatsen. Op het Karperven kwam je vanzelf, door over de hobbelende Geit parallel langs de Leenderweg, rechtdoor te lopen. Wie herinnert zich 'Petje' nog, een wat oudere man die op houten noren, met een sneeuwschuiver het ijs beschaatsbaar hield?

Als je over de Hobbelende Geit rechtdoor liep, kwam je bij het Karperven waar je rondjes kon schaatsen. Met je houten noren kon je beter op het Kanunnikensven terecht. Vaak gingen we er ook met school schaatsen. In mijn herinnering was het vrijwel elke winter mogelijk om op open ijs te schaatsen, hoewel we ook wel uitweken naar het Eindhovens sportpark of de Botenlaan waar de sintelbanen opgespoten waren en er muziek werd gedraaid.

Ja schaatsen op het Kanunnikesven, wij moesten eerst leren op houtenschaatsen die je met linten om je voeten deed. En als we het onder de knie kregen en nog plezier met schaatsen hadden kregen we de echte. Vroeger waren de ouders toch wel voorzichter met het aanschaffen van spullen. Ook op de vijver in het stadswandelpark kon je lekker schaatsen. Ik kan me een winter herinneren dat ik over de stoep van de Biesterweg kon schaatsen, oke kon mijn schaatsen daarna wel weer slijpen, maar te gek was het wel.

Een fenomeen was het zg "scholleketrietsen" (ik neem aan dat je het zo ongeveer schrijft). Het springen van schots naar schots over het nog onbetrouwbare ijs was overigens niet zonder gevaar en menigeen haalde een nat pak. Thuis waren ze er niet blij mee!

Klopt allemaal als een bus, hobbelende geit, renbaan, sleeën, schoatse enz. maar in de zomer dan..tenminste rond de jaren '48-'53. Met die eigengemaakte rijdende zeepkisten de renbaan af. Eigenlijk was de Hobbelende Geit niet de renbaan zelf, maar het stuk wat onder aan de renbaan lag, waar een stuk of 6 droge sloten lagen. Ze lagen haaks op de renbaan, met dwars daar doorheen een paar zandpaden, omhoog en weer omlaag in de richting van de Floralaan Oost zelf. Fietswedstrijdjes werden daar ook veel gehouden. Wij woonden er min of meer recht tegenover. Onvergetelijke tijd !

Wie kan zich de speeltuin herinneren die pal achter de benzinepomp lag? Als peuter/kleuter (begin jaren 60) ging ik met m'n oudere zussen en broer daar regelmatig naar toe. Herinner me een nogal kale speeltuin met hek en een beheerder die we opa noemden. Na mijn kleutertijd zal hij wel verdwenen zijn want na toen ben ik er nooit meer geweest.

Achter de benzinepomp lag meen ik een klein bosje, dat op een middag toen ik van de Nutsschool Floralaan naar huis liep plotseling omringd bleek te zijn door vele politiemannen, blijkbaar op zoek naar een gevaarlijke misdadiger! Achter het bosje een met prikkeldraad omheind weitje waar altijd wat paarden stonden?

Rond 1963 is hier jongen vermoord, en er was toen een grote klopjacht om de dader te vinden. Kinderen hadden verteld dat de man een fiets had met een dubbel achterlicht, deze fiets werd langs het Plaza theater gevonden. De dader is geloof ik dezelfde week nog opgepakt. Dit hele gebeuren heeft een diepe indruk op mij achtergelaten. Mochten van thuis ook niet meer hier naartoe, dus ook niet meer alleen naar Animali, en zwemmen in het diepemeerven. Vergeten doe ik dit nooit meer.

Van dat vermoordde jongetje herinner ik me wel dat mijn ouders daar over vertelden (Hansje ...?) en dat daarom "de andere kant" van de grote weg (wij woonden in de Heksenkruidlaan) geheimzinnig en gevaarlijk leek. De omsingeling waar ik het over had moet overigens van later zijn, ik schat eind jaren '60.

Voordat de wijk De Roosten gebouwd is lag er een groot veld tussen Floralaan, Roostenlaan, Floraplein en het begin van de bossen. In mijn herinnering lag die speeltuin echt achter de benzinepomp. Misschien is hij er maar even geweest, mijn oudere broer wist zich ook nog maar vaag iets te herinneren. En dit was voordat de jongen van Hofman(?) vermoord is.

Ik meen dat de naam van het jongetje, Corrie(y) Hofman was.

Het jongetje dat werd vermoord heette Corrie Hofman. Dat gebeurde "ergens" achter Animali op 6 april 1965. Volgens het bidprentje op het grondgebied van Waalre

Ik weet niet Elly en Paul of het over hetzelfde jongetje gaat. Maar Corry Hofman woonde in een van de zijstraten aan het begin van de Edelweisstaat. Ik bespeur dat Elly en Paul het niet over hetzelfde jongetje hebben, maar ik herinner me Corry Hofman, die in een van de zijstraten voor in de Edelweisstraat woonde, richting Lavendelplein. De dader was Jacky K.uit Budel. Ook landelijk werd er nogal aandacht aan besteed en natuurlijk maakte het op ons een enorme indruk. Je dacht er altijd aan als je weer het bos in trok.

Corrie Hofman.... inderdaad. Vreemd dat als je het hardop uitspreekt die naam direct weer vertrouwd voorkomt, terwijl ik er zelf nooit opgekomen zou zijn. Vanaf het bospad vanaf de hobbelende geit dat parallel aan de Sporkenhoutlaan liep en door ons "de spokebaan" werd genoemd (aan het begin stond een hele dikke boom!), staken we soms via de greppel de Leenderweg over naar het smerige ven en hadden het dan fluisterend over Corrie Hofman... ===Zullen we de bespreking van de tragedie "Corrie Hofman" hiermede maar afsluiten ? (Red.)===

Een speeltuin achter het pompstation dat kan ik me niet herinneren, wel wat anders naast de bosjes waar wij als kinderen veel gespeeld hebben. Achter de hobbelende geit zijn later huizen gebouwd voor het hogere personeel van Philips, vrienden van mijn ouders zijn daar gaan wonen. Hele stukken bos hebben ze ontgonnen, en de kinderen die daar vroeger speelden moesten maar verdwijnen. Wij waren goed kwaad, want het waren onze slingerbosjes. Je klom in een wat dikkere boom en sprong dan in een dunnere boom, deze boog dan door en je landde op de grond. Nou ja op de grond, het ging er ook wel eens naast, dan kwam je vol met schrammen en builen of een gat in je kop naar huis. Maar wij konden spelen en dat kan je nu niet meer. Wat Corri Hofmann betreft, onze ouders hebben ons wel gewaarschuwd niet meer alleen weg te gaan maar toen de zaak uitgezocht en de dader gepakt was ging het spelen weer gewoon zijn gang. We hadden wel met elkaar afgesproken dat iedereen een mes bij zich moest hebben om je te verdedigen. Sjang is een verhaal apart, een beetje geheimzinnig was hij wel, je kon er niet alleen condooms krijgen maar ook sexboekjes en als Sjang een goede bui hat dan kon hij urenlang van zijn land en zijn familie vertellen, je kon dan zien dat hij heimwee had. Ik heb vaak in zijn karretje gezeten om naar zijn verhalen te luisteren en de reuk van het petroliekacheltje vergeet ik nooit meer.

Wij meenden altijd dat Sjang spaarde om in Chinese bodem zijn laatste rustplaats te kunnen vinden. Schijnt ie "gewoon" op het kerkhof vlakbij zijn standplaats te liggen. Hebben we misschien toch te weinig van zijn nering gebruik gemaakt; maar ja, veel hadden we ook niet te verteren in die tijd!

De speeltuin lag inderdaad achter het benzinestation en de naam was VOJ (Voor Onze Jeugd). Ook werden er feesten gehouden voor de buurt en daarvoor werd er dan een grote tent geplaatst... Ik woonde destijds in de 'nieuwe' buurt, gelegen aan de Floralaan-West in de Cameliastraat.......

Wie kan zich die tijd herinneren, dat je van de Floralaan Oost en vanaf de hobbelende geit, huizen stonden stonden er toen nog niet, dwars door het bos naar het Diepmeerven kon lopen (fietsen). Je zag van alles, kleine vennetjes, heidevelden, zandduinen, oude boerderijen, gewoon een schitterende natuur. Het was wel een dagtocht, maar het kon, tot de snelweg naar Venlo werd gebouwd, toen was het voorbij. Toen moest je het fietspad naar de hut van Mie pils nemen om daar over te steken om bij het Diepmeerven te komen. Maar hoe gek het ook klinkt, ook daar hebben wij als kinderen veel gespeeld

Zie foto 11692, Louis. Je kon het beter Diep-smeerven noemen, thuis meteen in de teil, bij het aanrecht of naar het badhuis!

Wat mooi om dit alles te lezen. Ikzelf ben in 1968 geboren op het Arnaudinaplein en ergens in 1973 zijn wij, na het overlijden van mijn opa, bij oma gaan wonen die in de Pioenroosstraat woonde. We hebben daar tot 1977 gewoond. Ik kan me het braakliggende terrein tussen de Rijksweg, Floralaan-West en de verlengde Roostenlaan, nog goed herinneren. Er stonden paarden en er was een bos dat op een soort van heuvel lag. Althans, er was daar een ondergrondse hut die onder de boomwortels gebouwd was en meerdere uitgangen had. Die het meest richting Animali en de begraafplaats lagen waren zo'n halve meter hoger, of zoiets, dan die die meer richting de Floralaan-West lagen. Naderhand zijn ze daar de grond gaan ontbossen en bewerken. Er lag daar toen een plas, waar wij met steentjes over ketsten. Mijn bolderkar was daar toen door kwajongens ingegooid en bij het er uit halen heb ik mijn voet akelig bezeerd aan een grondboor die lag er om de riolering aan te leggen voor de wijk die daar nu is.

Waar de fontein nu is, speelden wij vroeger voetbal. Dat was ongeveer in 1943. Na de oorlog was daar een dump. Tussen de Floralaan en het Karperven lagen twee schietbanen, de kleine Nederlandse en de grotere Duitse. De Duitsers marcheerden in de oorlog over de Leenderweg om daar te gaan oefenen. Toen de oorlog voorbij was gingen we naar de schietbergen om kogels te ziften met schop en zeef. Daarna smolten we het lood, goten dat in een oude caketin en maakten er blokken van, die we verkochten aan een oud schrootbedrijf.

Wat geweldig om dit allemaal te lezen. Ik ben bij het Floraplein opgegroeid in de jaren zestig (Clematisstraat) en herken veel van deze verhalen. Ik zal wat dingetjes aanvullen vanuit mijn eigen ervaringen. In de Fontein op het Floraplein hebben we in een hele hete zomer wel gezwommen..., was steenkoud!
De hobbelende geit noemden wij geloof ik de hobbele bobbele geit en daar hebben we in de winter flink gesleed (tegen die boom ja...). De vuilstort op de Achterbeekseweg noemden wij de Blauwe Poort, en daarachter lag onze crossbaan.
Ergens midden jaren zeventig werden er plannen gemaakt voor de woningbouw zoals die er nu staat en de crossbaan moest verdwijnen, dat was een flinke discussie met de bereden politie... Het speeltuintje achter de Shellpomp ken ik ook nog maar is al eind jaren zestig opgeruimd en een paardenveldje geworden. We hebben nog gespeeld op de fundamenten van het huisje wat daar stond. Op het veld tussen de Roostenlaan en de snelweg werd in die tijd ook jaarlijks de kerstboomverbranding gedaan (schuin tegenover de nutsschool) en stond er ook wel eens een circus. Crossen met bromfietsen en hutten bouwen daar was dit veldje ideaal voor... Ik ben van 1961 en ben verhuisd in 1976 naar Strijp, maar dat wat stukken minder dan ons Statum...

Van 1957 tot 1973 (van mijn eerste tot mijn 17e levensjaar) heb ik aan de Sporkenhoutlaan gewoond. Ik heb het er geweldig gehad! Ik ging naar de Nutsschool en heb ontzettend veel gespeeld in de bossen, bij het ven, ook achter het pompstation waar vaak pony's stonden.

Ik heb van 1954 tot 1972 in de Papaverstraat gewoond. Als ik naar het kerkhof fiets en dan kijk wat er van Animali overgebleven is en mijn ogen dicht doe, dan hoor ik nog de vele geluiden van de vogels,pauwen,enz.

Ik heb vanaf de oplevering in de Cameliastraat 12 gewoond en denk je nu dat ik de naam Hannie Saasen Muller nog herinner........? ;-) Ik zal het eens aan mijn zus (Loes Dassen) vragen, wellicht kan zij zich de naam nog wel herinneren........

Ja, die ken ik wel, wij woonden naast de fam. Ophof. Wij woonden er ook al van het begin. Peter en Jack Muller zijn mijn broers.

Ja, ik weet het nog allemaal, het schaatsen op het Ven, het zwemmen in een van de Vennen en van Corrie Hofman. Dat was op 6 April 1965, dit jaar 50 jaar geleden, een vreselijke gebeurtenis om bij stil te staan. Ik was 15 jaar. Wij woonden in de Mimosalaan 31. Iedereen was in shock.