Peter, is dit dezelfde Trommar (of familie daarvan) die jaren later naar de Geldropseweg zijn verhuisd en daar hun zaak hebben voortgezet? Ik kan me nog herinneren dat ik op de Geldropseweg nabij de de Stuiverstraat bij een horlogerie met de naam Trommar, ooit een horloge gekocht heb van het merk Roamer(met veer) en dat nog steeds, zij het niet meer gedragen, in ons bezit is.

Ja, hier op de Kleine Berg was hun priveadres. Ze hebben een tijd lang hun zaak gehad in een van de noodwinkels aan de Hooghuisstraat.

Willem, ik herinner Trommar van de Geldropseweg, naast de groentenboer. Hij had een zoon Sjang Trommar die verdronk in het sportfondsenbad, hij was daar badmeester in 1957

Volgens mij was Lachniet een drogisterij. Hij was gespecialiseerd in allerlei chemicalien en waren de studenten van het St.Joriscollege vaste klanten bij hem en kochten deze chemicalien om thuis proeven mee te doen.

Er is een vergissing in het spel. Er waren oorspronkelijk twee Trommar horlogezaken in Eindhoven. Eén op de Geldropseweg en één in de noodwinkels op de Hooghuisstraat. De eigenaars waren twee broers. Sjef en Guillaume (Giel) Trommar. Hun vader (mijn opa) was een klokkenmaker afkomstig uit Helden Panningen. Zijn vader was klokkenmaker in Horst.

De zoon van Sjef Trommar van de Geldropseweg heette Jean en hij zou normaal gesproken de zaak hebben overgenomen. Maar door een noodlottig ongeval in 1957 in het zwembad De Smele in Geldrop is hij om het leven gekomen. De zaak op de Geldropseweg is rond 1970 gesloten. Thans zit tegelhandel Van Erp op deze plaats.

Grappig om dit te lezen, ik ben Koen Trommar, mijn vader was Theo Trommar (de zoon van een van de horlogemakers, alleen heb ik die nooit gekend omdat hij al overleden was voor mijn geboorte).

Bij de drogisterij van Lachniet haalden wij (Wouter Venis en ik) inderdaad chemicaliën, maar niet om proeven mee te doen maar om knalwerk te vervaardigen. Ik herinner me zelfs hiervan de samenstelling nog. Het waren 5 delen kaliumpermanganaat, 2 delen bloem van zwavel en 1 deel poedersuiker. Op de Oorschotsehei is nog een keer brand ontstaan door een van onze raketten. Gelukkig hebben we hem zelf kunnen blussen. Overigens hielp zoon Peter Lachniet ons diverse keren om het spul "goedkoop" te krijgen.

Er waren heel wat winkels op de Kleine Berg in mijn tijd, 1940-55. 3 bakkers, 3 slagers, een groenteman, 2 kruideniers, 2 drogisten. Verder een dierenwinkel, een boekhandel, een fietsenwinkel, een winkel in huishoudelijke spullen, en zelfs 2 winkels met tassen en lederwaren. Een herenmodezaak, een kapper, een winkel in textiel, een horloger, een schoenmaker en een sigarenmagazijn (zo heette dat toen) Ik herinner mij ook nog een dumpwinkel. Mijn excuses mocht ik er een vergeten zijn. O ja, voor ijzer kon je terecht bij Van der Schoot en als je het kwijt moest kon je terecht bij de Jongh, Zelfs voor het halen van allerlei diploma´s kon je er terecht. En nu vergeet ik nog mijn favoriete winkel, CJamin, op de hoek met de Grote Berg!

Ik ben de kleindochter van Sjef Trommar. Mijn moeder Elly Trommar-Paulussen is helaas overleden in 2004. Mijn 2 tantes Toos en Annie Trommar leven nog. Mijn ome Sjang is overleden toen mijn ouders 6 weken waren getrouwd. Mijn opa overleed toen ik 8 jaar oud was. Maar ik kan me hem nog goed herinneren, zoals ook de winkel aan de Geldropseweg.

Peter, een kleine correctie op je begintekst: de kopieerinrichting was nr. 60, naast de Hoppenbrouwers-poort (zie foto 16538) en dus horloges Houbraken was het lage pand nr. 62.

Horlogerie Houbraken was Kleine Berg 60, duidelijk te zien op foto 18231. Maar nr 62 werd ook bewoond door (en was ook eigendom van) de fam Houbraken.
Volgens de huiskaarten van Marjo Spierings heeft op 62 de fam Dereumaux gewoond en was er ooit op 60 de kopieerinrichting van Houbraken. Het zit dus veel ingewikkelder in elkaar dan je denkt.

Dank je voor de toelichting. Blijkbaar loopt gebruik en bewoning van 60 en 62 schijnbaar wat door elkaar. Maar 60 was dus het hoge punthuis en 62 het lage lange pand. Achter het lage pand was een werkplaats, misschien was dat de kopieerinrichting.

Ik kan bevestigen dat de horlogewinkel was gevestigd in het pand links van de poort naar de v.m. sigarenfabriek, ik denk dat nr 60 correct is, wij woonden op nr 56, naast ons woonde de fa, Trommar op 58 dus, dan de poort en dan de horlogewinkel waar ik vaak gefascineerd in de etalage heb gekeken, horloges kostten toen een weekloon of meer en lang niet iedereen had er een, en de minder dure waren ook nog niet erg nauwkeurig. Ik herinner me nog de beroemde affiche van Pontiac (toen een bekend horlogemerk) die Houbraken op de binnenkant v.d. winkeldeur had geplakt nadat de toen beroemde wielrenner Wim van Est tijdens de Tour de France in een ravijn was gereden. `70 meter viel ik diep, mijn hart stond stil, maar mijn Pontiac liep`.

Paul van der Cingel, kunt u zich nog meer herinneren van de familie de Jongh en hun zaak aan de Kleine Berg?

Silke, een beetje laat, maar ik zie je vraag nu pas. Ik kende het bedrijf van Benjamin de Jongh heel goed, al dat oud ijzer. In het woonhuis woonde n.l. Hettie, van der Sluis, wier vader bij de Jongh werkte, het was een klasgenootje met wie ik vaak opliep naar school.