Ik was al heel jong gefascineerd door horloges en ik heb heel wat keren met mijn neus tegen de ruit van Houbraken naar al die glinsterende mechanische wondertjes. gekeken. Ik weet nog goed dat toen Wim van Est tijdens de Tour de France in een ravijn gestort was, de sponsor, een horlogemerk, posters liet drukken met de onvergetelijke dichtregels:
70 meter viel ik diep
mijn hart stond stil, maar mijn Pontiac liep
Ook Habraken had zo'n poster opgehangen met behalve het gedicht ook een foto van de naar boven klimmende Wim van Est.
Gek te bedenken dat de goedkoopste horloges toen een stuk duurder waren dan nu, een paar weeklonen was men al gauw kwijt.