Ik herinner mij nog dat er elke donderdag een nieuwe film was. Behalve als er veel belangstelling voor een film was, want dan ging die film nog een weekje door en dat vond de jeugd niet fijn. Het was niet altijd warm in de bios, en dat merkte je als je handen, die in een bepaalde houding hadden gelegen even verplaatst waren (ondubbelzinnig). Je was dan enkele minuten bezig dat warme plaatsje terug te zoeken. En dan de reclame van de kunstschider Kuhr. Prachtig allemaal.

Cinema Parisien evenals het City theater eigenlijk een bios voor de jongeren. Als je een beetje groot van postuur was dan werd de leeftijd niet zo nauw genomen. Vooral in de zestiger jaren toen A. Huizenaar (de Bokser) er werkte. Hij is ook nog een jaar bedrijfsleider geweest. Vanaf het begin behoorde het toe aan de fam. Desmet, die ook het Chicago theater al leidde. Een bekende in het Eindhovense was D. Monnickendam, eerst hier bedrijfleider van 1929 tot 1940. Later ook bij de Chicago, maar dat was na de oorlog.

Uithangbord met een gestileerde olifant net voorbij de Vijksteeg. Ik was ervan overtuigd dat ook het te koop staande hoekpand bij de Olifant hoorde.

Met rechts naast de Parisien de ijssalon van de familie Talamini, Venezia. Vader, moeder en zoon runden de zaak. Maar moeder was de baas. Mijn zussen en ik waren er serveerster in de drukke zomermaanden. Drie-ploegendiensten, van 10 uur 's morgens tot 23.30 uur 's avonds. Alleen als er geen klanten in de zaak waren, mocht je gaan zitten. Er zijn genoeg dagen geweest dat ik alleen zat tijdens het halfuurtje pauze.

Ik zie daar het uithangbord van Tik-Tak, een zeer trendy kleding- en schoenenwinkel (met duurdere merken) voor die tijd. Die was ineens verdwenen. In Den Bosch heeft nog heel lang een Tik-Tak gezeten.

Op de andere hoek van de Vijksteeg zat toch de bontzaak van Schamineé?

Ik heb van 1945 tot begin 1953 naast Venezia gewoond. Mijn vader was filiaalhouder van de Edah. Ik werd vaak met wat papiergeld en een juten zakje naar Aldo Talamini gestuurd om kleingeld te halen. Terwijl hij het razendsnel aftelde, mocht ik bij Victoria of Toos een ijsje halen. Overigens wist toen niemand dat Victoria de vrouw van Aldo was en dat zij samen een zoon hadden die in Zwitserland op een kostschool zat. Ik hoor bij wijze van spreken nog de boven iedereen en alles uit komende stem van Victoria. Daar heb ik vaak naar liggen luisteren als op warme zomeravonden het raam van de slaapkamer open stond.
Van 1984 tot en met 1988 ben ik directeur geweest van eerst de BEM en daarna de Minerva Groep, die eigenaresse was van het Rembrandt Theater en Parisien. Grootaandeelhouder Jo van Willigen had die theaters, die oorspronkelijk van de Belg Thijs Desmedt waren, rond 1975 gekocht van de in het Eindhovense zeer bekende mr. J.H. Passtoors.

Volgens mij was Tik-Tak de eerste winkel van Addy v.d. Krommenacker, de bekende modeontwerper, zo heb ik het ooit gehoord. Echter, in zijn biografie wordt er niets van gezegd, dus ben ik er niet zeker van. Wel had Sandra Reemer in die tijd vaak kleding aan die ook bij Tik-Tak verkocht werd, misschien was hij toen inkoper voor deze winkel(s).

Ik heb als vakantiewerk een blauwe maandag bij Tik Tak gewerkt, de eigenaar was een echtpaar uit Den Bosch. De winkel was heel hip met posters en gadgets en mooie mode, maar het bijzonderste was de paskamer in de kelder. Dat was een grote ruimte in plaats van de gebruikelijke pashokjes, dus iedereen kon elkaar zien, zeer modern maar wel wennen! Addy v.d. Krommenacker kan ik me niet herinneren, die zou dan toch heel jong moeten zijn geweest (we praten over ongeveer 1970).

Ik ben operateur geweest in de beroemde Cinema Parisien, met Toontje van Bergeijk, Jack Wiggers en Theo Klokgieters in de Rembrandt, Jan Albers in de Select en Jan van Agt in de Chicago. Ook deed ik jaren voor alle theaters de filmexpeditie. Traantje in het oog bij deze foto. Dank je.

De kunstschilder speciaal voor de Rembrandt was eerst zijn vader, later Jan Kuhr. Wat een artiest deze man. We hebben samen gehuild bij het overlijden van Ton Renders, administratief medewerker van Thijs Desmet. Ik dacht rond 1962.

Palermo was van Piet van Woezik en zijn vrouw. Een broer van Piet beheerde Carlton aan de Markt. De vele artiesten en muzikanten waren bij ons kind aan huis. Dat was wat in die tijd. De buitenwacht snapte er niks van. Maar plaatjes kijken des te meer. Ik weet dat er ook een indisch/chinees restaurant in zat. De portier heeft er lang gewerkt. Was een forse man en verhuurde stropdassen aan de ingang. Zonder stropdas geen entree. Het was een mooi gebouw van binnen. Alleen het trappenhuis met die immens grote spiegel was kolossaal.
Venezia had de opslag en garage in de Heilige Geeststraat. Was vroeger waar Firenze hun eerste ijs fabriekje/makerij had. 's Winters werden er vaak schaatsen verkocht. Bananasplit was er erg lekker.

I can remember that, as I was growing up in Eindhoven, my grandmother and I would walk from our house on the Hoogstraat to the Rembrandt bioscope and then have an ice cream afterwards in the Italian place next door.

In dat hoekpand bij de Vijksteeg zat vroeger banketbakkerij Verschuuren. Mevrouw Verschuuren was de oma van mijn buurmeisjes. Zij heeft nog lang boven in dat pand gewoond en wij kwamen daar eind jaren 50 en begin 60 regelmatig op bezoek.

Ik ben lange tijd vaste klant geweest bij Palermo in 1953-54. Altijd leuke muziekgroepjes uit allerlei landen. Ook bezoekers waren van vele nationaliteiten. Erg netjes en gezellig met een piepklein dansvloertje. Het was toen wel The Place to Be.

Van Woezik heeft de zaak gekocht van Van Herpen. Palermo heette toen nog Trianon.

Bij de Olifant, speelgoedzaak in de Vrijstraat, heb ik nog een tijdje gewerkt als chauffeur eind jaren 60 begin jaren 70. Eigenaar Willems zwaaide daar de scepter met drie dochters. De heer Van Sebille was er bedrijfsleider. In de Vijksteeg in het hoekje was de achteringang waar ik mijn spulletjes moest laden en er eerst wat fietsen weg moest zetten om erbij te kunnen. Een leuke tijd gehad in een winkel vol met leuke dames.

Ik herinner me de nachtclub Palermo nog. Toen in de jaren 80 de cafés van het Stratumseind om twee uur sloten hadden we de gewoonte om naar Palermo te gaan. Niet dat mijn vrienden en ik de in die tijd de drankjes daar konden betalen maar zo rekten we nog even het uitgaan.

In de zeventiger jaren zat tegenover  Kluitmans de nachtclub Femina. Ik heb daar als taxichauffeur vele malen, tot groot genoegen, op klanten moeten wachten. Ik heb ook nog enige tijd als chauffeur bij speelgoedmagazijn "de Olifant"gewerkt.

Nachtclub Femina zat niet tegenover maar naast Kluitmans.

Ja,dat klopt in het rijtje van Braun&Broos, Kluitmans, Femina zat inderdaad naast Kluitmans.

Venezia werd gedurende de winter gebruikt door bonthandel Schaminee als showroom. Naast Braun en Broos zat boekhandel Van Haaren. Een van de gebroeders Van Haaren, Jan, heeft het beroemde muziektijdschrift Tuney Tunes destijds opgericht en uitgegeven.

Niet alleen TT, maar ook Rhythme en Muziekspectrum (klassieke muziek). Mijn broer Frans was van alledrie de redacteur in de periode na Pieter Sweens en voor Skip Voogd.

In het hoekpand links aan de Vijksteeg, dat goed bewaard is gebleven, zat ook een tijdlang op de eerste etage, met een opgang halverwege de steeg, een club (café-bar), gerund door Appie en Peter, die eerder de eigenaren waren van gaybar De Paardenstal aan het Stratumseind, en later van de luxe sauna aan de Kanaaldijk.

Een aantal panden rechts van nightclub Palermo bevond zich destijds een gezellige bar, smal en diep, de Twenty One-bar. De zus van mijn tante vulde daar langere tijd de glazen: Nelly van Asten. Later verhuisd naar Woensel in winkelcentrum Vaartbroek, waar zij samen mer haar man Piet een nieuwe bar opende: de Cascade bar.

In het Groot Eindhovens Kroegenboek uit 1972 staat bij de Twenty One bar:
Vrijstraat 18 uitbater L. van Gestel. Ja, als men er twintig gehad heeft, is dit dan de 21e. Deze bar bestaat al meer dan 15 jaar en heeft in de inrichting het sfeertje van een mannensalon. Aan de donkerbruine lambrisering scheppen wat Parijse Chagall-prenten een wat wuft karakter. De smalle ingebouwde spiegel achter de bar doet vermoeden dat daarachter iemand de hele zaak observeert en dat roept neigingen op om de tong uit te steken. De bar heeft veel binnenstad-klandizie, met daarnaast studenten en sportlui. Er wordt veel geboomd en gekaart en het geheel is, inclusief de stamgasten, niet zonder traditie.

Willem van de Ven, het zal best allemaal waar zijn, maar het huisnummer klopt niet. Kan ook niet kloppen als Wim Roxs de Twenty One op de goede plek gesitueerd heeft.

Bevond zich in de jaren zestig ook niet de bar "La Casita" aan de rechterkant?

Klopt Lieke, en ernaast was nog een café van Tiny Timmermans, maar de naam is mij ontschoten.Deze twee café's naast elkaar zijn nu (of waren) La Folie en de White Horse.

Nelleke Hoeks was de uitbater van La Casita. Zij is daarna het Corner House begonnen aan de Schootsestraat.

Waar is de kapperszaak van Bartels gebleven? Volgens mij zat die midden jaren vijftig in de Vrijstraat ongeveer tegenover de Rembrandt.

In de Vrijstraat: drankhandel Van Kol, kruidenier Notten, bonthandel Van de Ven, apotheek Van Tilburg, slager Blomhof en Hezemans, en daarboven kleermaker Wijheimer.

De bar naast "La Casita" heette volgens mij de "Scabello bar".

Helemaal correct, Ans. Zie ook foto 13492.

Mijn oom en tante hebben nog bij Palermo gewerkt; mijn tante bij de garderobe en mijn oom volgens mij aan de deur.

Frits de Vries, ik herinner me alleen maar kapper Reemers en die zat volgens mij tegenover de Parisien.

Mr Passtoors kwam in het bezit van die bioscopen nadat hij Desmet i.v.m. een levensdelict succesvol wist te verdedigen. Jaren 70 was BEM een van de werkmaatschappijen van mr. Passtoors. Hij had ook een financieringsmaatschappij. Was betrokken bij het fiasco Steentjeskerk. Hoe het andere bedrijven (met uitzondering van de ETC) is verlopen weet ik niet.

Johan Vervest, klinkt interessant. Ik werd in 1984 bij de BEM (eigenaren Jo van Willigen en Robert Nasette en president-commissaris Passtoors) binnengehaald om de tent te saneren. Maakte via sterfhuisconstructie doorstart naar Minerva-bioscopen die (na mijn tijd) door toenmalige eigenaren werden verkocht aan Pathé.

ik heb in 1964-1965 ook bij Palermo gewerkt, garderobe en sigaretten e.d.

Ad, mijn oom heette Nico en mijn tante Ria.

Was volgens mij bij Piet van Woezik.

Ik woonde als tienjarig jongetje in de Vrijstraat, nr. 17, boven de bloemenzaak van mijn vader Koos Broos en Gielle Braun, Giel Braun & Co. Later nam mijn vader de zaak over met de naam Braun en Broos. Zondags gingen mijn zusje en ik rolschaatsen in de gangen, tussen de etalages van Vroom en Dreesman. Later werkte ik tien jaar in de zaak tot 1975. Ik zat een korte periode in het bestuur voor de Vrijstraters.

Zat naast de Olifant ook niet een poelier? Of was het een slagerij? Ik denk aan een poelier omdat een van de werknemers voor ons kippen en ganzen slachtte die mijn vader in de omgeving bij boeren kocht. Mijn vader was een boerenzoon en hield nogal van andere beestjes dan bij de gewone slagers te koop waren: wilde konijnen, hazen, kwartels, fazanten, patrijzen. Het liefst had hij zich bij een jagersclub aangesloten. Eind jaren '40 kan ik me herinneren was er een tijdje walvisvlees te koop. Nederland had een walvisvaarder, de Willem Barentsz, waarmee in de Noordelijke IJszee op walvissen werd gejaagd, voor de traan (walvisvet). Normaal werd het vlees, geloof ik, niet in de detailhandel verkocht maar toen toch kennelijk wel. En natuurlijk was mijn vader er als de kippen bij om het te proberen, tot wanhoop van mijn moeder die helemaal niet van zulke buitenissige dingen hield.