Ik ben geboren in de Jan van Lieshoutstraat. Ben toen verhuisd naar Tivoli (Tijgerstraat volgens mij nummer 35). Ben dus ook gedoopt in de Tivolie-kerk, op de Heezerweg. Toen ik later ging trouwen moest mijn geboortebewijs ook uit het gemeentehuis van Geldrop komen.

Omdat de gemeente Eindhoven het Philips op allerlei manieren moeilijk maakte voldoende huizen voor haar personeel te bouwen, bouwde de N.V. net over de gemeente grenzen. Met Son, Aalst en Zesgehuchten.

Ik ben in 1955 geboren aan de Neushoornstaart 54. Dit huis lag half in de bossen en mijn vader kon de grens van de tuin min of meer zelf bepalen. Wat was onze tuin groot in mijn optiek. Deze huizen waren noodwoningen en Philips had ervoor gezorgd dat deze er kwamen. Mijn vader kocht het huis in 1954 van een collega. Wij waren de tweede bewoners. Mijn lagere school was aan de Baptistlaan. Volgens de gemeente mochten we er nog enkele jaren wonen. Uiteindelijk zijn we in 1963 verhuisd. Het bos waarin het huis lag is nu nog leeg. De straat is enigzins verbreed. Tegenover ons huis was een doorgang en daarachter lag een grote binnentuin waar dahlia's werden gekweekt. Naast ons stond een echte woonwagen met de naam Ponderosa. De bewoners handelden in, toen al, plastic bloemen.
Op de hoek van de Neushoornstraat en de Tivlilaan waren drie winkels. Tegenoverdeze winkels stond op zondag een snoepwagen die roze/gele viekante schuimkoeken verkocht. Ik zie ze nu nog wel in de winkel liggen.
Via omzwervingen ben ik bij Philips in ALmelo terechtgekomen.

Ik ben geboren in de Panterstraat op nr. 9.
Later verhuisden we naar Strijp en nog later naar Woensel.

In één van de woonwagens aan de Elfantenstraat heb ik de eerste jaren van mijn leven gewoond. Er woonden nog wel meer families o.a. v.d. Berg en ten Have. Er waren er nog meer maar ik was maar klein en toen ik 5 was in 1958 zijn we naar de Eikvarenlaan verhuisd. Ik ben er laatst nog eens langsgereden met mijn ouders en de berken, waarvan mijn vader er destijds ook gezet had, staan er nog steeds.

Mijn ouders wilden, dat mijn broer en ik in Eindhoven geboren zouden worden. Daarom ben ik in 1945 geboren in het Diaconessenhuis aan de Parklaan in Eindhoven. We woonden toen in de Panterstraat 24. Als je de straat uitliep en de Neushoornstraat overstak over een zandpad door wat bosjes kwam je bij het Strontven. Tivoli was niet aangesloten op het riool van Eindhoven, daarom had Geldrop deze oplossing gevonden om een diep ven te graven achter de Neushoorn- straat om daar het riool van Tivoli uit te laten monden. 's'Winters werd daar wel geschaatst, maar je moest niet met je voet door het ijs zakken want dan kwaam je stinkend thuis. Ik weet niet wanneer het Strontven gedempt is, wij zijn in 1951 naar Strijp verhuisd.

Het strontven is onder het Burghplan verdwenen.

Het Strontven lag ongeveer op de lokatie van de huidige sporthal achter de Petrus Canisiuslaan. In het midden lag een betonnen overloopdam die het faecaliën bezinksel uit Tivoli tegen moest houden en waar het water in noordelijke richting overheen stroomde. Vanaf het Strontven stroomde het aldus gezuiverde grijsblauwe stinkwater via een soort beek -gedeeltelijk overkluisd- achter de Poeiersestraat (nu Dafterrein) om vervolgens in een betonnen bedding langs de Kanaaldijk-Zuid in oostelijke richting te verdwijnen (wellicht naar de Kleine Dommel?).
Zo begin jaren 50 was het Strontven een bron van angst (ziekte van Wheil) voor onze moeders, maar alle gedumpte rotzooi inclusief dooie honden ten spijt, voor ons schooljongens juist een bron van avontuur en... een aanvulling op ons zakgeld. Vrijwel dageljks kwam er een vrachtwagen van de DAF die aan de afvoerkant van het ven een lading stans- en verspanings- metaalafval op de oever en zelfs in het water dumpte. Het was voor ons 10-12 jarigen uiteraard een feest om het messing en koper er uit te vissen en dankzij de lompenhandelaar ons schamele jongens-honorarium op te pimpen. Zo ging dat in die onbezorgde vroege 50-er jaren, God mag weten wat er nu allemaal nog aan zware metalen onder de sporthal in de grond zit...