Mijn vader had in die tijd ook een volkstuin. Ik herinner me dat het rechts van het kerkhof was, de leeuwenstraat uit en dan linksaf. We hebben in die tijd heel wat sperzieboontjes geweckt.

Dat klopt Anny, daar was ook een volkstuinencomplex. De volkstuin waar mijn vader bezig is met het neerzetten van de bonenstaken was direct aan de overkant van het pad achter de huizen in de Leeuwenstraat.

Mijn vader woonde Leeuwenstraat 101. Er waren zo'n 10-12 tuintjes en dat van mijn vader lag, dacht ik, ongeveer in het midden.

Mijn vader had een vrij grote tuin grenzend aan de achterkant van het kerkhof. Daar was een afgescheiden stuk voor niet- katholieken. Daar was ook een kraan, hoewel je ook water uit de sloot kon halen. Ik had een vreselijke hekel aan de bonentijd; niet alleen omdat je dan na het draden met zo'n ellendig handbediend snijmachientje in de weer moest, maar daarna werd er ook nog van je verwacht dat je in de buurt maaltjes uitdeelde! Die grote bruine potten, waar de rest van de bonen in verdween, worden nu door ons gebruikt als bloemenbakken. Nog steeds heb ik gemengde gevoelens als ik ladingen sperziebonen zie en zelf ben ik maar niet aan een volkstuin begonnen!

Ik vergiste me in het adres Leeuwenstraat 101. Mijn ouders woonden daar in de jaren 50 en 60, daarna verhuisden ze naar Leeuwenstraat 99. Weet je Hans wat nog erger was: kersen klaar maken voor de weck. Al die pitten eruit. Alhoewel je natuurlijk wel lekker kon snoepen onder het werk. Wim en ik begonnen toen we eenmaal in de Geestenberg woonden wel aan een volkstuin. Lekker met bessenstruiken, lavendel en nog wat van dat spul, maar na twee jaar hadden we toch wel door dat we er iets meer werk aan moesten besteden, dus stonden we ons lapje grond af aan een wat meer gemotiveerde tuinder.

Ik heb daar ook nog een volkstuintje gehad, niet al te lang want het was mij teveel werk met al die boontjes, aardappelen en sla.
Wij woonden (van 1973 tot 1984) schuin tegenover de familie Osenga op nr.116 en kan me nog goed de vader herinneren, ook de broer van Anny die wij de rooie Osenga noemden omdat we zijn naam niet wisten.
Ging jouw vader niet altijd watervlooien vangen bij Animali Anny?

Mijn ouders wonen nog steeds in de Leeuwenstraat 109. De rooie Osenga heet Laurens. Ik zelf ben in 1971 uit huis gegaan. Mijn vader ging inderdaad altijd watervlooien vangen bij Animali, hij kweekte tropische vissen. Hij is er helemaal mee opgehouden met vissen kweken.