Deze melkfabriek stond langs de Dommel aan de Paradijslaan. Tegenover woonde later de muzikale familie Franssen. Nu staat er het nieuwe woonblok. Volgens mij heet dat Groot Paradijs.

Leuk om deze foto te zien! Ik ben een van die Franssens die daar woonde.

Tijdens de gehele oorlogsjaren kon men hier ijsjes halen. Ik bedoel een pak, want de ijsjes waren zo groot als een pakje boter. Grote blokken...heerlijk!

De melkfabriek stond er al in 1935. De opstand vooraan op de foto is voor de boeren die hun melkbussen zo van de kar op die opstand konden zetten. Aan de andere kant woonde de tandarts Bosch. En mijn nichtje van 6 jaar is in 1949 door een melkkar die uit de oprit kwam overreden, ze was meteen dood. De fabriek ligt in het centrum en niet in Gestel.

Ja, waar nu de appartementen van Groot Paradijs staan, lag ooit dit melkfabriekje. De directeur was dhr. Bannenberg. Ik weet nog hoe ik bijna elke dag meeliftte met een melkwagen uit Nuenen (fam. Geevers). Een kar met paard ervoor, volgeladen met bussen melk. Die bussen werden op het perron weggezet. Geen vrachtbrieven, geen bewijs van ontvangst. De nummers op de melkbussen identificeerden de eigenaar/boer. Prachtige herinneringen die weer bovenkomen dankzij deze foto.

Willy Bannenberg en ik waren op de lagere school (1946-1952) klasgenoten. Spelen bij hem thuis (ze woonden tegenover de fabriek) was extra aantrekkelijk vanwege de ijsjes. Maar ik heb er ook mijn eerste sigaretten gerookt.

Een zestal huizen werd naast de fabriek en de Dommel in 1938 gebouwd. Hiervan bestaan er nog twee, nl. vlak voor de Dommelbrug. In enkele van de afgebroken huizen zetelde tijdens de oorlog de gevreesde Duitse Sicherheitsdienst, de SD.

Even verderop aan deze kant van de Paradijslaan woonden in de vijftiger jaren de familie Metz, de familie Verdijk (met twee beeldschone dochters) en de al genoemde tandarts Bosch. De behandelstoel in zijn praktijkruimte op de verdieping keek uit op de Dommel, maar daar zag je tijdens de behandeling natuurlijk niet veel van. Tegenover de ingang van de melkfabriek was jarenlang het architectenbureau van De Bever gevestigd. Begin vijftiger jaren kwam de melkboer nog langs de huizen: een kar waarop een grote melktank en een klein paard ervoor.

Tandarts Bosch? Enige relatie met tandarts Zacharias Bosch in Stratum?

Tandarts Van den Bosch, ook onze tandarts, had in de vijftiger jaren een zwembad in de achtertuin en ertegenover woonde de vrouwenarts Falke, die vele Eindhovenaartjes op de wereld heeft geholpen, zo ook mij.

Plaats : Eindhoven / Centrum / Paradijslaan
Omschrijving : Melkfabriek St. Joseph, Paradijslaan 13b
Datering : 1955 - 1955
Auteur(s) : niet vermeld
Object : foto
Atlantisnummer : 0007095

Ik herinner me dit beeld ook nog zeer goed. Ook de families komen me zeer bekend voor. Bosch was ook onze tandarts. Aan de achterkant stroomde de Dommel met altijd een witte sliert melk van het reinigen van de melkbussen en de apparatuur. Al gauw was zwemmen in de Dommel niet meer verantwoord. Op die plek lag ook een gezonken boot in het water en het verhaal ging, dat hier een echtpaar was verdronken. Als kind vond ik dat indrukwekkend, maar nu twijfel ik hier sterk aan, omdat de Dommel hier nog geen meter diep was. De heer ir. Bannenberg ben ik later bij DMV-Campina in Veghel tegengekomen en hij moet dus de zoon van deze zuiveldirecteur zijn geweest. Liggen hier in Eindhoven de roots van de op handen zijnde formatie van 's-werelds grootste zuivelcoöperatie Friesland-Campina?

Je had vroeger twee melkfabrieken in Eindhoven, St. Joseph en St. Petrus. St. Joseph lag inderdaad tussen de Paradijslaan en de Wal. St. Petrus lag waar nu de doorgang is naar het Lodewijk Napoleonplein tegenover de St. Antoniusstraat met de Steentjeskerk, nu museum Kempenland. Befaamd waren de hondenkarren van de melkboeren van beide bedrijven, handkarren waaronder een trekhond liep.

Mijn vader zaliger heeft vroeger bij St. Joseph melkfabrieken als botermaker gewerkt. Toen een van mijn broers verkering kreeg met een meisje uit Veldhoven, bleek de opa van haar mijn vader nog te kennen.

Op de kleuterschool, 1944-46, had ik een klasgenootje Franz Mooz, hij woonde in een van de huizen tussen melkfabriek St Joseph en de houten brug over de Dommel. Al heel gauw verhuisde hij met zijn ouders naar Duitsland. Als ik dan hier lees dat de SD er tijdens de oorlog had gezeten, vraag ik mij af of die fam. Mooz er iets mee te maken had. De fam. Metz herinner ik mij ook, ze hadden twee grote Airedale terriërs. Dat vond ik als klein ventje zeer indrukwekkende dieren. De familie woonde in het eerste huis naast de toerit van de melkfabriek.

Ja, dat is erg leuk om deze locatie te zien. Oma woonde op de Grote Berg 33. En op woensdagmiddag ging ik regelmatig melkpoeder, die uit de zakken gelekt was, ritselen. Dat was lekker, maar mocht niet. Dan kreeg je de bewaker achter je aan. Spannend.

En niemand zegt iets over de ijsjes van St Joseph. De eerste na de oorlog, in een mooi papiertje met rode opdruk, je kreeg er twee koekjes bij!