Daar stond vroeger (zeker tot 1945) het cafe De Rustende Jager. En nu zit er een autoradio-installateur of zo iets.

Tot 1955 volgens commentaar bij foto 4885 van De Rustende Jager.

Aan de linkerkant woonde de heer Vriens, hoofd van de Openbare ULOschool aan de Keizersgracht. Ook zeer actief in allerlei organisaties, zoals het jeugdvoetbal. Na zijn pensionering stond hij meestal buiten bij zijn hekje en werd beleefd gegroet, want vrijwel iedereen kende hem.

Die rustende jager was een heel erg mooi gebouw met een veranda rondom. Toen werd het afgebroken (ik dacht rond 1955) en werd er een benzinestation gebouwd door van der Heijden. Deze had een tankstation op de Leenderweg ongeveer 100 meter richting leende. Aan de rechter kant. Eeuwige zonde maar ja zo ging en gaat het.

Prachtig, hier was inderdaad de Rustende Jager, ik woonde destijds er precies tegenover, aan het begin van de Roostenlaan. Ik weet nog dat het afgebroken werd, want ik ben destijds met mijn gezicht in het puin gevallen, want als kind wilde je natuurlijk precies daar spelen. Het was ongeveer 1955, precies weet ik het niet meer.

Wie die statige mooie huizen aan de linker kant nu ziet, moet even slikken. Op verschillende plaatsen liggen de fietsen voor de deur en worden ze mijns inziens helemaal uitgeleefd. Heeft hier ook niet Prijt gezeten met meubels en zijn lesauto?

Op de hoek links was de zaak van Karel van Lippen met o.a. kachels en fornuizen.

Volgens mij, Wil, zat Prijt aan de andere kant van de Leenderweg richting Plazatheater.

Prijt zat op de Hezerweg Boulevard zuid dit was Albert Prijt junior. Op de Leenderweg richting centrum zat een filiaal van Kuipers van de Heuvel op de Woenselsemarkt de zetbaas was de Hr. van der Heijden ik heb bij alletwee de bedrijven in de woninginrichting gewerkt.

In een van die huizen aan de linkerkant, wat verder de Leenderweg op, woonde dokter Hoekstra. In de Roostenlaan woonde dokter Berman. In deze tijd van grote groepspraktijken is nog nauwelijks nog voor te stellen hoe groot de invloed en het aanzien van zo'n huisarts in de jaren 50 en 60 nog was in de wijk.

Nog even terug komen op Kareltje van Lippen ze noemde hem Kareltje omdat zijn lengte ongeveer 1.55 meter was. Kareltje is gestart na de oorlog met een fietsenwinkel op de hoek van de Varenstraat en de Roostenlaan. Aan de Varenstraat-kant had hij een reparatie werkplaats. Als je iets gerepareerd wilde hebben moest je bij de keuken naar binnen, dat kon toen gewoon. Rond 1960 werd het te klein en is hij verhuisd naar de Leendeweg met zijn fietsenzaak. Van de kachels weet ik me niet direct te herinneren. Ik zelf heb Stratum in 1965 verlaten, dus heb ik het niet meer zo gevolgd.

Later had dokter de Glopper praktijk op de Roostenlaan, er hing nog een ouderwets bordje bij de bel waarop nachtschel stond.

De Glopper heeft de praktijk van Berman in hetzelfde huis overgenomen. Inderdaad, Jeannette, dag en nacht beschikbaar, maar als je 's avonds belde beschermde mevr. Berman haar man door open te doen en aan te horen of het echt nodig was om hem te halen. Als hij op huisbezoek kwam, verwachtte hij dat er een schone handdoek en een stuk zeep voor hem klaar lag. Een aardige, gevoelige man die ook een enthousiaste violist was.

Zo ging het denk ik wel in de meeste huisartsenpraktijken Hans! In de wachtkamer van de Glopper stond een bordje op de schoorsteen: spaar de and`ren uw verhalen, over ziekte, leed en kwalen. Na de Glopper heeft dokter Brouwer de praktijk overgenomen en is onlangs in het nieuwe gezondheidscentrum op de hoek St-Bonifaciuslaan en de Lidwinastraat gestart, samen met nog enkele collega`s.

In de jaren 50 zat ook Dr. Truijens in deze wijk. Zijn dochter Elsje zat bij mij op de Mariaschool.

Dr. Truijens had zijn praktijk op de hoek Aalsterweg/Poelhekkelaan.

Truijens zat op de Aalsterweg op de kop van de Kortonjojaan volgens mij. Daar zat heel vroeger op die hoogte trouwens ook nog een manege, van Smetsers, begin jaren 60 tot?

Alle twee gelijk, dr Truijens verhuisde van het ene adres naar het andere. Op het oude adres was de praktijk boven op een kamer waar een heel klein balkonnetje was. Dus kunnen lopen of niet, je moest toch naar boven.