Datum: 03-01-2007
Naam: Henk den Exter

Dit is een kerstgroep uit de jaren 50. Men heeft ze vervangen voor de beelden van gips die er niet op zijn kerstbest uitzagen.
Pastoor Dr. L. de Gruyter kende Jan van Eyl en zijn vrouw Mieke van Eyl-Eitink erg goed en wist wat voor kwaliteit kunstenaar hij was.
Door eerst een groep van Maria, Jozef en het kindje met de stal aan te schaffen, werd het toch wel tijd dat er een ezel aangeschaft moest worden. De pastoor deed een brief uitgaan naar zijn parochianen maar niet zomaar de eerste de beste.
tekst van de brief:
Eindhoven, 15 december 1955.

Beste Parochiaan,
Duid me niet euvel dat ik me vandaag tot U persoonlijk wend. Want ik zit in een onoverkomelijke moeilijkheid: en u kunt meehelpen om eruit te komen. Wat is het geval? In onze Kerststal mankeert nog een ezel. En aan wien van onze Parochianen moet ik nu een ezel vragen? Iedereen neemt die vraag op als een persoonlijk affront: want men vermoedt dan dat de ezel juist aan hem (of haar) gevraagd wordt, omdat hij (of zij) gelijkenis vertoont met bedoeld - niet bepaald snugger - dier.
Er is echter één klasse van lieden in onze parochie op wien dit vermoeden zeker niet kan rusten. Dat zijn de gegradueerden en allen die als leraar of lerares, onderwijzer of onderwijzeres werkzaam zijn of waren. Zij hebben misschien wel een ezeltje in de klas (gehad) maar zelf zijn ze het zeker niet!
Welnu de klasse van bovengenoemden is ongeveer 100 groot, en de ezel kost Hfl.210, --. Het rekensommetje is eenvoudig. Als ieder Hfl.2, -- bijdraagt, dan staat met Kerstmis wellicht nog UW ezel bij het Kerstkind. Mogen we op U rekenen? U bewijst er onze Parochianen een dienst mee en ook ondergetekende die U op voorhand - namens allen - reeds hartelijk dank zegt voor Uw welwillendheid.

Met beste groet, L. de Gruyter pr.
Pastoor H.Hart Parochie
Het commentaar erop volgt

Datum: 16-11-2008
Naam: Henk den Exter (archivaris par. H.Hart van Jezus)

Ik zou nog commentaar leveren op de brief van de pastoor aan de leerkrachten.
Hier komt het dan. De pastoor had 100 leerkrachten gerekend, maar er waren er veel meer. Hoe wist men dat? De leerkrachten hebben elkaar aangegeven bij de pastoor of hebben zich daar zelf gemeld. Dus de aktie was niet voor 100% maar voor 1000% geslaagd. Men had toen een beduidend hoger bedrag bij elkaar gebracht. Men kon niet alleen een ezel, maar ook de os en een paar schapen kunnen aanschaffen.
Wat natuurlijk een euforie teweeg bracht.

Maar toen er voor een tweede keer gevraagd werd, naar uitbereiding van deze geweldige kerststal, werd het een beetje moeilijker.
Het personeel van de grote firma uit Eindhoven, Philips, kregen voor het eerste keer vakantiegeld dat jaar en 4% loonsverhoging.
Dus men zag de kans groot om daar een stel kamelen los te krijgen.

Deze collecte werd een beetje minder, men kon er 1 kameel voor kopen maar dan zonder kop en zonder achterpoot zei pastoor de Gruyter tegen me.
Hij vroeg me altijd waar de kamelen het meest op leken? Ik kon daar van alles aandragen maar niets was in zijn ogen juist.
Hij zei tegen me; Philipsmensen, lopen ook met hun hoofd in de lucht. Beetje waar is dat wel natuurlijk, zei ik weer, ze kijken welke lamp kapot is natuurlijk.
Men heeft toch nog 3 kamelen aangeschaft, meestal het probleem of nu ons geluk met deze pastoor want dan trok hij zijn eigen portemonee.
Zo ook met de kruiswegstatie's. De Kerststal en de kerk is te bezichtigen op de 2 kerstdagen na de mis tot 17.00 uur en op nieuwjaarsdag tot 17.00 uur. Mede op de zondag, die er tussen deze feestdagen ligt, na de mis tot 17.00 uur.
Natuurlijk ook na de beide nachtmissen op 24 december. zie op www.heilighart.nl

Datum: 05-08-2010
Naam: Frank Zuylen

Dit is DE kerststal van mijn jeugd. Ik heb er zeer goede herinneringen aan. Daarna ook nooit meer een kerststal gezien die deze overtrof. Pastoor de Gruijter heeft er alles aan gedaan om het kerkgebouw te verbeteren en te verfraaien. Zie ook de ramen van het kerkgebouw.

Datum: 08-02-2020
Naam: Paul van der Cingel

De kerststal die na de oorlog stond op de fundamenten van de weggebombardeerde winkel van Van Piere in de Kerkstraat inspireerde mij om ook een kerststal voor thuis te gaan knutselen. Oude sigarenkistjes werden gesloopt voor de stal, wat dennegroen, gras en hooi gaven de stal een passend uiterlijk. Bij Rombouts aan het begin van de Kleine Berg mocht ik een doos kopen waarin alle figuren en gebakken klei en met de hand geschilderd lagen, met in het midden het kindeke Jezus. In de loop der jaren raakte er wel eens een schaapje of koning zoek, maar dat verhinderde mij niet om elk jaar de stal opnieuw van stal te halen. Later kon ik de schade nog enigszins beperken door bij V&D een plastic schaapje te kopen, ook al was dat even groot als Jozef.