In de archieven van www.rhc-eindhoven.nl staat opgenomen: Comité tot behoud van de Sint Lambertuskerk 1970-1974, collectie nummer A-0523; echter geen digitale weergave mogelijk. Dus op naar de archieven.

Ik meen me te herinneren, dat o.a. pater Hendrix ss.cc (van de Paters v/d/ HH. Harten, die de nabijgelegen Kerk van de HH. Harten aan het Brucknerplein in Eindhoven bedienden) hier nog geruime tijd Mis gelezen heeft.

Als het goed is, zal deze kerk dus nooit meer afgebroken worden, daar hij op de Rijksmonumentenlijst staat.

Er zijn destijds twee comités geweest, eerst een comité van goede diensten dat niet kon bereiken dat de kerk open bleef en daarna het jongerencomité. Ik ben zelf destijds bij Bluijsen geweest om over het openhouden van de kerk te praten. De kerk bleef uiteindelijk open ondanks tegenwerking van het bisdom. Bluijsen kwam zelf in de kerk vertellen dat de kerk dichtging maar moest de kerk door de achteruitgang verlaten. De kerk werd destijds bezet door de parochianen en dat was landelijk nieuws.
Wij zijn toen eerst zelf diensten gaan verzorgen i.p.v H.Missen. Het kerkbestuur heeft later in Limburg een pastoor gevonden die de missen kwam doen en de kerk bleef open.
Het is een compliment waard aan alle Gestelnaren die tot op heden betrokken zijn bij de Lambertus. Wij woonden destijds tegenover de kerk en mijn moeder heeft nog een plakboek met alle artikelen die destijds verschenen zijn in kranten en bladen.

Wat fijn dat de gelovigen uit deze parochie er voor hebben gevochten om deze kerk te bewaren voor het nageslacht. Ik heb afgelopen Mei (2007) een mis bijgewoond in deze kerk, voornamelijk omdat ik niet meer terecht kon in mijn oude vertrouwde Tivoli kerk (St Jozeph) en hoop het nog eens over te kunnen doen op mijn volgende bezoek aan mijn voormalige vaderland.

Ja men wilde hem inderdaad verkopen, ik weet niet wat ze toen bezielden. De Lambertuskerk, de kerk waar ik gedoopt ben, is en blijft het kloppend hart van Gestel, al die lelijke kerken die erbij gezet zijn dat zijn toch geen echte kerken. En vergeet niet dat op het bijbehorende kerkhof nog veel herineringen zijn voor vele mensen. Ik herinner me dat er nog soldaten van de Brigade Prinses Irene begraven liggen. Die Jongens moet je laten rusten.

Ik ben blij dat ik toen meegeholpen heb bij de bezetting van de kerk. Samen met mijn broer en mijn vader heb ik toen hier menige nacht doorgebracht. Dankzij de brief van de heer Piet Verdonk naar de paus staat de kerk er nog steeds.

Wij hebben schuin tegenover de kerk gewoond, recht tegenover 't postkantoor op 292 van 1977 tot 1997. Toen zijn mijn vader en moeder weer verhuisd naar de overkant tegen over de Harmonie. We hebben vanaf 1970 tot 1997 op nog geen 30 meter van die kerk gewoond ben er zelf nog misdienaar geweest. Mijn moeder Marietje Damen ligt er begraven.

Ze wilden de kerk destijds sluiten vanwege de grond. Het was niet alleen de grond rond de kerk maar deze liep door tot aan het Franz Leharplein en die was veel geld waard.

In deze kerk ben ik gedoopt. Mijn moeder (een dochter van Toontje Kuipers de kolenboer) heeft hier nogal wat verwanten, ook haar vader, liggen.
Het is toch wel fijn voor personen ouder dan 90 jaar dat de kerk niet is gesloopt en de graven worden gerespecteerd.

Als ik vanuit Veldhoven naar Eindhoven ga kijk ik altijd even naar boven als ik langs de kerk kom. Ik hoor mijn vader dan nog vertellen dat hij eens een keer gruwelijk voor zijn broek heeft gehad van mijn opa. Mijn opa (Sjef Broekx) had vroeger een bouwbedrijf in Gestel en hij moest onderhoud aan de kerk doen, mijn vader Jan Broekx was toen ongeveer 12 jaar en vond het wel spannend om een keertje tegen de kerk aan te klauteren. Hij kwam bij de haan, erop zitten was ook wel leuk. Beneden stonden ze doodsangsten uit en iemand ging mijn opa waarschuwen. Opa was wel zo slim om niet boos te worden zolang mijn vader niet beneden was. Maar toen werden zijn billen niet rood maar blauw en wist hij meteen dat dit nooit meer moest gebeuren. Dit is een waar gebeurd verhaal, jammer dat hij het zelf niet meer heeft kunnen vertellen, hij is in 1981 overleden.
Ik zelf ben in de Lambertuskerk getrouwd in 1967.

Hierboven wordt verwezen naar Sjef Broekx van het bouwbedrijf in de Laagstraat. Dit is ook mijn Opa. Hij woonde met zijn vrouw Mina Broekx van de Moosdijk aan de Laagstraat op het hoekje van een grindpadje en de Laagstraat in het rijtje van Libreks, Vroomen en nog een groenteboertje. Misschien zijn er nog meer mensen die hier iets over kunnen vertellen of dat zij foto's hebben van die tijd. Mina Broekx is omstreeks 1964 verhuisd naar een seniorenwoning in het Genderdal.

Hallo Sjef,
Als je bij foto 32908 kijkt zie je het oude huis van opa en oma Broekx.
Groetjes van je nicht Annemieke

Wat een prachtige kerk is dit, hopelijk blijft hij nog jaren staan.
Het enigste wat ik heel jammer heb gevonden, en dan vooral voor mijn overleden moeder, is dat in 1946 de kindergraven zijn verwijderd. Er moest toen plaats gemaakt worden voor andere graven .
Ongeveer 10 j geleden hebben we gehoord dat deze kindergraven zijn verplaatst naar Eijkenburg .
Mijn zusje was een van de overledenen; zei is in 1945 door een bom, die na de bevrijding is gevallen, getroffen