Het gebouwtje op de voorgrond was niet alleen een bloemenwinkeltje, maar ook de ingang van een schuilkelder. Die is er volgens mij nog, alleen is de ingang tegenwoordig afgedekt.

Zie voor de 's van Heineken's foto 1537

In mijn herinnering was bij dat gebouwtje ook een openbaar damestoilet, waarschijnlijk gemaakt in de schuilkelder.

Voor de schuilkelder zie foto 13338 en 7110.

In die tijd hoefde men de auto niet af te sluiten. Zie de geheel linker auto op de foto. De deur zit niet in het tweede slot. Dit is in deze tijd niet meer mogelijk. Groetjes, Ad Thijssen

Het jaartal van deze afbeelding kan onmogelijk 1959 zijn. De Volkswagen Kever werd toen nog niet geproduceerd met een grote achterruit. Dat zou nog jaren duren. De foto zal op zijn vroegst genomen zijn rond de jaren 1964/1966.

Cor, een grote achterruit werd al in 1957 gebruikt (ter vervanging van de ovale ruit). In 1964 kwam er een nog grotere achterruit. Zo te zien heeft deze Kever ook nog de kleine achterlichten (zonder richtingaanwijzer), deze werden tot 1960 gebruikt. Misschien dat er iemand is die aan de hand van de kentekens iets meer kan zeggen. En verder zou het me niets verbazen als het bij deze afbeelding gaat om een gestempelde ansichtkaart en het jaartal daarvan herleid is. Daarover zou Peter Vermeulen uitkomst moeten kunnen bieden.

De kaart is een Philips personeelswervingskaart, uitgegeven begin jaren zestig.
De foto is echter van vóór 1960. Hotel De Bijenkorf kreeg zijn nieuwe uiterlijk namelijk in 1960 (zie foto 12068)

Mijn eerste auto was een kever uit 1959 met kenteken AG-94-50, grote achterruit en richtingaanwijzer aan de zijkant.

De nummerplaat ZK-xx-xx is in 1958 uitgegeven.

Inderdaad Sjef van Eijk heeft gelijk, mijn werkgever kocht een van de eerste VW kever met grote achterruit in 1957 de VG-82-12 kleur groen.

Van links naar rechts een Ford (Consul of Zephyr) een Rover, een Peugeot en een Kever; allemaal keurig in de vakken.

Ik ben van 1964, toen ik een jaar of 6 was, werkte mijn tante Annie Schonenburg in dat winkeltje, wij met de bus naar de stad, even langs tante Annie, kregen we altijd een zakcentje, hup de stad in natuurlijk.