In dit gedeelte van de Cyclamenstraat woonden in die tijd de families Bakker, ? van Sprang, Hartsema, Ooievaar, ?, Meiboom, Wagtelenberg, Boogers, Stroeken, Roijers, Van Gestel, Vermulst, Wijsbek, Wagtelenberg, familie van bovenstaande, Roijers, ook familie van bovenstaande, Eilers, Barske, Aarnoutse en Van Hoof. Misschien dat Thérèse de vraagtekens nog kan invullen. Spelen op de weg was toen nog mogelijk. Steltlopen, blikkenlopen, bokspringen, landveroveren enz.

Ja Lieke, ik weet het nog. Het eerste vraagteken, tussen Van Sprang en Bakker, daar woonde fam. Spoor. Later nog andere families maar de namen daarvan ben ik kwijt. Het tweede vraagteken, tussen Ooievaar en Meiboom, daar woonde eerst de fam. Van Voorst en later de fam. Kramer met de tweeling Loeki en Carla. Een van de twee is nog eens uit een slaapkamerraam gevallen maar bleef gelukkig aan de rand van het dak van de erker hangen en is toen door een voorbijganger opgevangen. Dat was een hele consternatie destijds. In het huis van de fam. Meiboom heeft vóór hen ook nog de fam. Beun gewoond. En in het huis van de fam. Wijsbek woonde daarvoor de fam. Mulder (mijn geheugen draait weer op volle toeren). Op de hoek van de straat, recht tegenover het park, woonde nog de fam. Lubbers. Wat hebben we in de straat veel gespeeld. Een touw spannen tussen twee bomen en dan een badmintoncompetitie houden. Kon gemakkelijk, auto's waren er nog bijna niet. Alleen moest voor een fietser snel het touw omhoog gehouden worden zodat deze door kon fietsen. Later werd een heus badminton-netje aangeschaft, dat was toch wat echter. Ook busje trappen, stoeprandje butsen, en spoorzoekertje waren geliefde spelletjes.

John van Gestel is in gevecht met Tilly van der Heyden. Links van John, op de stoep zit mevr. Mulder. Helemaal rechts met witte blouse en bedrukt rokje staat mijn persoontje. Naast mij aan mijn rechterhand staat Thea Boogers.

Rechts naast Bakker (wat een ontzettend aardige familie was dat) woonde de familie De Haan, jaren 60-70. Schuin daartegenover, naast Wagtelenberg woonde Ideler. Zoon Frank zat bij mij in de klas op de lagere school (Tarcisius). En Van Gestel, hadden die een zoon Emile of zo? Die zat bij mijn broer Paul op de lagere school (Tarcisius). Ik woonde in het nieuwe gedeelte vanaf 1959 (toen 2,5 jaar oud). Een eind verder naast Van Sprang, ik schat zo op 8 of 10, woonde een familie met een Duitse herder. Godsamme, wat was dat een klere-beest! Wie weet dat nog? Herta heette die hond geloof ik. Ik zou ook zo worden als ze me zo zouden noemen, denk ik.

Ja Nick, er was een Emile van Gestel. Hij is helaas vroeg overleden. Op 1 juli 1971, hij was toen 18 jaar.

Het is misschien niet erg aardig, maar wij als jongens hadden een gruwelijke hekel aan dhr. Lubbers op de hoek. Wij noemden hem de Lub of de Ballepik. Want als wij aan het voetballen waren, en er kwam toevallig een bal in zijn keurig aangelegde tuin, dan waren we die bal kwijt. Was hij niet iets hoogs bij de plantsoenendienst?

Nick, de familie Ideler woonde niet naast Wagtelenberg maar een deur verder. Tussen Wagtelenberg en Ideler woonde de familie Roijers. Ik ben een van de dochters. Naast Van Sprang woonde de familie Hartsema en daarnaast de familie Ooievaar. Deze families hadden geen hond. Enkele mensen uit het nieuwe gedeelte kan ik me nog herinneren zoals: Antoon Feijen (voetballer bij EVV), de dames V.d. Vloed (porseleinwinkel in de binnenstad) en Kempers.
Henk, wat betreft dhr. Lubbers, dat was in de ogen van de kinderen niet zo'n aardige man. Hij pakte niet alleen de ballen af, maar hij sneed ze ook regelmatig kapot. Zij hadden een hek om de tuin waarover wij regelmatig gingen koppeltje duikelen. Dhr. en mevr. Lubbers waren daar altijd zeer boos over, want dan zag je ons onderbroekje. Meisjes hadden in die tijd altijd een rokje aan. Als ik er nu op terugkijk waren ze wat conservatief.

Lieke, ik weet dat allemaal niet heel erg precies meer, ik was toen immers nog een klein menneke (1956 geboren), maar dat van die hond weet ik echt heel zeker, dat moet ergens halverwege de 60-er jaren zijn geweest. Ik ben ooit op de kleuterschool door een hond gebeten, (brullen en paniek!) en tot op de dag van vandaag heb ik schrik van honden. Juffrouw Margriet bracht mij toen volgens mij nog naar het Josefziekenhuis, acher op de fiets. De familie Gennissen had een zoon, Hans, waar ik wel eens mee optrok. Namen uit het nieuwe gedeelte: wij woonden op 38, Scha (links van een gangetje) met hun donkerpaarse plafond, erg gewaagd voor die tijd (zoon Remco is later redelijk bekend geworden als experimenteel geluidskunstenaar). Rechts van dat gangetje de pianoleraar, die ALTIJD z'n gordijnen dicht had. Beishuizen (32), V. Osch, de schippersfamilie (34). Rudy en Lies, zoon en dochter, wonen daar nog steeds. Arends op 36. Die hebben nog een tijdje Jan Hayer, tennisser met redelijke nationale bekendheid destijds, op kamers gehad. Nou woont daar fam. Bervens, ik schat sinds zo rond 1972. En de dames V.d. Vloed noemden wij twee pruimen in blik, beetje oneerbiedig dus. Die woonden in het tweede huis, gezien vanaf Bakker. Verder heeft Verkuijlen van de schoenenzaak op de Geldropseweg en ooit keeper van EVV Eindhoven ook nog een tijd schuin tegenover ons gewoond (op 61 of 63). Later heeft in dat huis Walter Hoeymans gewoond (jaren 70), zoon van de verzekeringsagent, die de zaak in de Hortensiastraat had, tegenover het plantsoen. De dochter van Hamers woonde ook aan de oneven kant, een paar deuren links daarvan. Op 40 woonde de fam. Van Vugt, daarnaast Prins op 42 en later fam. Segers. Zoon Frank woont nu schuin tegenover mij op de Roostenlaan. Aan het einde de families Penson en Cools op 48 en 50. Penson was een hoge pief bij de luchtmacht, en later zijn ze naar Oldenzaal (waar wij vandaan kwamen) verhuisd, ergens begin 70. Ik was helemaal knetter van Karin, de oudste dochter, en zij van mij zonder dat we dat van elkaar wisten, althans wel een vermoeden, maar ja, je bent 12-13 jaar en dat is niet echt een leeftijd waar je overstroomt van zelfvertrouwen. Tegenover ons op de hoek Krijgsman (69), op 67 de Bie, de ongelooflijke autopoetser (15 minuten per vierkante centimeter, haha), op 65 Witbol. Met die Lubbers van de hoek heb ik niet zoveel ervaring, want wij speelden altijd op het kruispunt van Cyclamenstraat-Hyacinthstraat. Op de hoek met die grote tuin rondom, woonde Kouwenberg/Cauwenberg. Nou, die had wat dat betreft een tweelingbroer van Lubbers kunnen zijn. Hetzelfde verhaal met ballen afpakken en soms kapotsnijden. Vriendjes van mij uit de buurt waren Albert v. Osch en Robert MacDonald, die op de hoek Cylamenstraat-Kortonjolaan (oneven kant) woonde. Albert trok ook wel op met Hans Gennissen en de jongens van Eichner (Jules en Meindert) van de Roostenlaan, huis links naast AH. Ook geen onbekende familie in Stratum, geloof ik.

Als onze volgende buren, na fam. Kramer, die naar de St. Jorislaan vertrok, kwam de fam. Van Doesburg.

Nick, wat leuk om dit allemaal te lezen. Ons Lieke en ik zijn van een eerder bouwjaar dan jij, dus onze speelperiode op straat dateert van een aantal jaren eerder dan jij. Wij speelden meestal aan het einde van de straat, toen deze nog doodliep. Ik ben in 1968 getrouwd en in de Tempel in Woensel gaan wonen. Een aantal namen uit het nieuwe gedeelte komen mij nog bekend voor. Woonde er ook niet een familie Sebes aan jullie kant? Ik herinner me ook nog dat een van de eerste bewoners op nr. 47 zou komen wonen. Wij dachten dat hij vrijgezel was en noemden hem dus 'de vrijgezel'. Ik dacht dat hij Van der Vegt heette. Later bleek hij toch verkering te hebben met Diel van de Boomen. Zij zijn toen getrouwd en daar gaan wonen. De familie Ideler was goede vrienden van mijn ouders en zowel zij als mijn ouders zijn ook in de Tempel gaan wonen. Het bijzondere aan de Cyclamenstraat en omgeving is dat alles nog zo is als bijna 40 jaren geleden. Het ademt nog dezelfde sfeer.

Fam. Van Doesburg had een hond, genaamd Flos, als ik het nog goed weet.

Hans, jouw naam roept vage herinneringen bij me op, hoe oud ben je? En die hond, ja ik blijf aan de gang, is volgens mij van Doesburg geweest! Kan dat, als je over midden jaren 60 praat? Ook die naam herinner ik me.

Fam. de Haan, huisnr. 16 had twee dochters, Anja en Agnes.
Bij Fam. van Doesburg, huisnr. 8, kwamen zes kinderen ter wereld, Edith, Bart, Saskia, Rob, Coen en Marco.

Edith, Bart- en Saskia van Doesburg zwommen bij Aegir.

Hoi allemaal, wat een leuke site!
Ik ben Lidy, zus van Nick, inmiddels 52 en woonachtig in Zuid-Afrika. Ben bijna 30 jaar getrouwd met Guus (uit Goirle) en we hebben twee kinderen, Martijn van 19 en Evie van 17. Ik speelde veel in de Chrysantenstraat met Margot Baeten, Tineke Dokters van de autobanden en de kinderen van de familie Meesters.
De herder van de familie van Doesburg was inderdaad de schrik van de buurt, we moesten er altijd langs als we naar school gingen (Mariaschool) en glipten er snel langs of gingen via de overkant.
Ook ik heb jarenlang bij Aegir gezwommen, samen met de kinderen van Van Doesburg en met Jeanette en Annelies Wassink.
In Zuid-Afrika runnen we sinds vier jaar een Bed & Breakfast met zeven gastenkamers. Toen we vijf jaar geleden ter gelegenheid van ons zilveren huwelijksfeest daar op vakantie zijn geweest, zijn we als een blok voor het land gevallen. We hebben alles geregeld, waren behoorlijk aan een nieuwe uitdaging toe en hebben onze draai er helemaal gevonden.

Nick, ik ben van 1949 en het klopt wel dat we hier over de jaren zestig praten.

Therese, Sebes waren onze buren op 40, die zijn na Van Vugt gekomen. Sebes is later op de Floralaan West gaan wonen. Hing geloof ik wel een beetje tegen kak aan. Ik weet niet of zijn vrouw of zijn dochter Wilme heette. Hij had op enig moment wel een Porsche geloof ik. Mijn vader is in 1996 overleden, mijn moeder (83) woont op dit moment in de Ganzebloemstraat. Mijn ouderlijk huis had ik na overlijden in een poep en een zucht verkocht, onder het fietsen zondagsmorgens aan een mede-wielerclublid. Moet er nog iemand een huis hebben? Ik heb er een te koop. en meteen: ja, ik en dat was Leopold van Stokkum, die heeft het hele huis van onder tot boven binnenste buiten gekeerd, een erker erbij aan de voorkant, uitbouw aan de achterkant en gaat daar geloof ik nooit meer weg. Ook al besmet met het Stratum-virus. En dat is ook al weer tien jaar geleden. Mooi hè? En inderdaad, het straatbeeld is nauwelijks gewijzigd, alleen de bomen zijn enorm uitgelopen.

Hans Sebes is jarenlang steward geweest op de grote vaart. Later was hij eigenaar van de broodjeszaak Mebu op de markt in de stad. Zijn vrouw heette Marianne de Wit en was pedicure. Haar ouders hadden een pension op het Hertog Hendrik van Brabantplein waar mijn vader regelmatig Philipsgasten onderbracht. Hans en Marianne waren heel aardig, maar inderdaad een beetje kak.

Even heel iets anders. En ik kies deze foto maar uit vanwege de Cyclamenstraat (o wat is er veel over deze straat). Ik heb bij andere foto's over ambulante schillenboeren gelezen. Ambulant in het algemeen: bij ons (nog steeds midden 60) waren de schillenboeren met z'n tweeën, één had zwart krullend haar (blauwe overall?). Toon de melkboer met paard en wagen van Campina, Kortleve uit de Hyacinthstraat in de blauw-witte elektrische Spijkstaal met zuivel en eieren, losse melk werd in pan of fles geschept. Ik probeerde altijd met dat ding weg te rijden, hetgeen me maar een enkele keer lukte, te pakken kregen ze me nooit, veel te vlug was ik. En dan de bakker van Brabants Roem, V.d. Wiel. Die woonde in de Bosboomstraat in Tongelre. Daar ging ik zaterdag vaak mee brood bezorgen. Dus mensen moeten mij daar misschien nog wel van kennen. Beloning: een krentenbol of een paar kwartjes. Zijn zoon, die ook regelmatig meehielp, heeft later nog bij Wieringa gewerkt als fietsmonteur. V.d. Wiel had z'n vaste koffiepunten, o.a. bij Van Lier in de Ranonkelstraat, op de kop van de Goudsbloemstraat. Ik mocht dan niet mee naar binnen, nee gewoon buiten op de bakfiets wachten.

Voordat op nr. 43 in de Cyclamenstraat Aarnoutse woonde, woonde er de familie Van de Berk. Er waren daar zes dochters. Later zijn ze verhuisd naar de Bonifaciuslaan.

Na Aarnoutse kwam op nr. 43 De Blecourt wonen. Hij was werkzaam bij C&A in de stad. Op 41 heeft toch ook nog de tuinman gewoond, met zijn gezin, die de groenvoorziening bij het Diaconessenhuis, het huidige Maxima Medisch Centrum onderhield? In het huis op 14, na Van Sprang heeft ook nog een banketbakker gewoond. Volgens mij was de naam Paulussen.

Nr. 41 werd als eerste bewoond door de fam. Barske. Zij hadden een dochter, Marijke. Daarna kwam de fam. Gennissen met zoon Hans. Wie er daarna woonden weet ik niet meer. Ik ben in 1966 getrouwd en uit de Cyclamenstraat vertrokken.

Fam. Gennissen had ook nog een dochter, genaamd Marjan.

Na alle meldingen van nieuwe berichten bij deze foto uit de Cyclamenstraat kan ik nog wel iets leuks toevoegen. In 1997 heb ik Cyclamenstraat 29 gekocht. Blij en trots natuurlijk, want het huis en de straat hebben een hele fijne sfeer. De zolder van dit huis was een donkere, tochtige ruimte. Groot en hoog genoeg om er een paar geïsoleerde kamers met bergvliering op te maken. Veluxvensters voor veel daglicht. Bij het voorbereidende werk moest ik het dakbeschot behandelen tegen houtworm omdat er kleine boorgaatjes te zien waren. Ik stuitte hierbij op een oud getuigschriftje van het behalen van een zwemdiploma op naam van Jules van Gestel, gedateerd ergens in de jaren 50. Ik heb het eraf gehaald en dacht zelfs bewaard. Het riep vragen op over waarom het daar tegenaan was gepind.
Weet iemand wat er met Jules van Gestel gebeurd is en of hij nog leeft? Ik heb nog zeker wel een andere vondst van die zolder bewaard. Het is een klein tableau van ongeveer 4 bij 6 cm met een afbeelding van twee kinderen die samen onder een deken zitten in een oranje nis tegen een groene achtergrond. Ik weet niet of iemand hier dierbare herinneringen aan heeft. Ik heb het door alle renovaties heen altijd op de staande balk laten hangen. Alsof het op die manier de voorspoed van en in huisje 29 zou garanderen. Ik ben inmiddels verhuisd. Naar Cyclamen 31. Eenmaal iets goeds, nooit meer wat anders. Niet omdat 29 niet beviel, maar 31 is totaal gemoderniseerd en een beetje uitgebouwd (tot onder het balkon aan de achterzijde van het huis).

Wim, geweldig dit. De fam. Van Gestel en Jules (Juultje) zijn me inderdaad heel goed bekend. Zij hadden vijf kinderen, Rob, John, Jules, Wilma en Emiel. Emiel is op jonge leeftijd door een ongeluk om het leven gekomen. Op andere foto's van de Cyclamenstraat staan ook Rob en John. Jules was net zo oud als ik. Zijn woonden naast mijn oom, die al vroeg weduwnaar werd en met zijn zeven kinderen op 27 woonde Ik heb gehoord dat Jules in België woont. Mijn ouders en dhr. en mw. Van Gestel en mijn oom kaartten veel samen. In de oorlog konden ze niet over straat en gingen dan achterom, door het gangetje. Omdat, zoals je weet, op 29 je niet verder kon gingen ze dan bij Van Gestel over de schutting om bij mijn oom op 27 te komen. Voor de huizen in de straat van nummers 23 t/m nr. 27 moest je achterom vanuit de Ranonkelstraat. De zolders waren inderdaad tochtig. Toch waren er in die tijd nogal wat grote gezinnen met negen, zeven, vijf kinderen. Die families hadden toen ook al kamers op zolder. Was in de winter erg koud maar de wollen dekens maakten veel goed. Wij hadden twee kinderen dus wij kwamen niet zoveel op zolder. Er stond ook alleen wat rommel bij ons. Omdat er nog geen CV was in die tijd deden mijn zusje en ik, in de winter, beneden bij de kachel onze pyjama's aan voordat we naar bed gingen. Die moesten dan eerst van boven gehaald worden natuurlijk. Rond Sinterklaas durfde ik dat nooit want dan was ik bang dat Zwarte Piet van de zoldertrap zou komen. Wij hadden voor dat trappengat een gordijn hangen en bij wind ging dat flink op en neer. Dat maakte het natuurlijk extra angstig.

Ja Therese, bij jou stralen de nostalgische kwaliteiten van je reactie af. Ik vind het bijzonder dat aan de hand van deze verhalen een stukje van de historie van de straat en de buurt zichtbaar wordt. In deze tijd niet meer voor te stellen dat er gezinnen met zeven kinderen in onze huizen hebben gewoond. Het is te doen, dat was het kennelijk in de Dahliastraat ook en dat zijn werkelijk minihuisjes. Zo zijn we langzaam gewend en verslaafd geraakt aan luxe, ruimte en ontplooiingsmogelijkheden.

Wim, in de zoldermuur tussen nr. 27 en nr. 29 heeft lange tijd een vrij groot gat gezeten. De kinderen van de families Van Gestel en Roijers konden zo met elkaar kletsen en elkaar zien. Reuze spannend natuurlijk als je kind bent. Ik geloof, dat het later wel is dichtgemaakt.

De dame rechts op de foto is mevr. Van Gestel. Het huis links van het gangetje werd destijds bewoond door de familie Mulder, later de familie Wijsbek. Het huis rechts van het gangetje werd bewoond door de familie Buddendijk, later de familie Wagtelenberg.

Jeetje, wat leuk om dit te lezen! Ik woonde op de Kortonjolaan en mijn ouders waren bevriend met De Blécourt, dus wij kwamen daar regelmatig. Veel namen hier zeggen me nog wel iets: Albert van Osch was een vriend van mijn broer Herman, net als Jules en Meindert Eichner. De broers Ideler ken ik ook nog wel, evenals de dochters van de familie Bakker. Helma en ...??? Ik zie haar gezicht zo voor me maar weet haar naam niet meer. En Agnes de Haan... Mijn moeder ziet Miep (voorheen De Blécourt) nog steeds, het zijn goeie vriendinnen.

In 1944 woonde de familie de Blécourt nog niet in de Cyclamenstraat. Het huis werd toen bewoond door de familie Van de Berk. Daarna de familie Aarnoudse en toen de Blécourt. De broers Ideler zijn: Frank, Rob en Ben. De zus van Helma Bakker was Dini en Agnes de Haan had een zusje, Anja. Van de Kortonjolaan was in 1944 nog helemaal geen sprake. Het was een braakliggend terrein, kijk maar eens naar foto 26544 uit 1951.

Kan mij iemand meer vertellen over de familie Buddendijk? Zij woonde in de Cyclamenstraat rond 1950.

De familie Buddendijk woonde in die tijd op nr. 35. Het waren onze naaste buren. Ik kan me nog herinneren dat pa Buddendijk een houten been had en daar (voor de lol) wel eens iets op kapot sloeg. Naar mijn mening kwam hij uit Rotterdam. Lenneke, de dochter, was ongeveer van mijn leeftijd (1946). In het begin van de jaren vijftig is de familie verhuisd en kwam de familie Wagtelenberg in het huis.

Wat leuk, ik was kind aan huis in de Cyclamenstraat bij Lidy, Paul en Niek Kempers. We speelden schooltje. Was wel anders dan op de St. Joseph en later de Mariaschool. Met Lidy heb ik nog steeds contact. Ze heeft een geweldig B&B in Zuid-Afrika.
Ik woonde in Chrysantenstraat 39. Als kind speelden we achter in de gangetjes. Grenswacht, Landje pik, Elastieken om de vuilnisbak en natuurlijk brige (of bridge) met een Niveadoos. Kent iemand nog de fam.  Scholtema uit de Chrysantenstraat?  Zij hadden als eerste TV en we kregen altijd Karvan Cevitam.
Ik kampeerde met mijn grote vriend Wimke Meesters voor het eerst in onze tuin.
Ook aan Tineke (Jos en Martijn) Docters heb ik veel goede herinneringen.
Wat zou het leuk zijn om te horen hoe het gaat.
Verder ben ik met José de Blécourt (Cyclamenstraat) bevriend geweest.

Is er iemand die informatie heeft over de familie Van den Berk, die woonde in de Cyclamenstraat 43?