Bijdrager G.L. Hagens
Jaar: 1963
Locatie 1.:Centrum |111 Binnenstad |Ten Hagestraat
Onderwerp.: Horeca |Hotels |Cocagne / Dorint / Pullman
Reacties
Naam: Johan Vervest
Dat was geen fusie. Het IAK kreeg een volmacht van de Nieuw Rotterdam. Hetgeen betekende dat men een eigen acceptatie- en premiebeleid mocht gaan voeren. Dit voornamelijk met het oog op Philips medewerkers. Deze konden nl. via een collectief contract behoorlijke korting krijgen.
Naam: Jan Toirkens
De ´Nieuwe Erven´, I.A.K. Industrieel Assurantiekantoor, Philips´ Pensioenfondsen, (you name it) en nog meer, dat alles hoorde onder de paraplu van de 'Philips' de Gloeilampenfabriek in het Zuiden des Lands. En dat alles was ooit gezeteld daar in de Tramstraat 62 als het nummer goed heb. Aan de achterkant dus van dit Cocagne. Waar eerder in die Tramstraat de tramremise was en daarvoor gewoon de paarden het dagelijks beeld bepaalden. Maarja, zoals gezegd door anderen, het is de prijs die we betalen voor die bekende ¨Vooruitgang". Het grootkapitaal bepaalt echter de trend en onze toekomst en niet langer het instituut van de R.K. Kerk, die wat historie betreft veel meer respect had voor het ´oude'. En we hebben dus allemaal, ook Hans van Melis, gekozen voor 'het kapitaal'. Vroeger als ik nog jong en onervaren was riep ik wel eens in mijn enthousiasme, terug naar de natuur, of terug naar de Middeleeuwen. Maar dan riepen anderen me al snel terug met de opmerking wat doen we met al die paardenpoep op de straten dan, of wil je inderdaad terug naar de (Oirschotse) hei, beste Jan ?.... Tja, na al die jaren in Eindhoven, heb ik nog altijd niet het antwoord. Maar een ding is zeker voor mij, en de foto´s hier op deze website geven me denk ik toch een beetje gelijk, we hebben het te eenvoudig over ons heen laten gaan, al die plotse veranderingen. En de meeste veranderingen bleken louter door geldzucht te zijn ingegeven. Waarvan akte! Tenslotte, ja Cocagne was een van de voorbeelden en waarom in godsnaam zo´n stupide buitenlands klinkende naam, die in feite nergens een historische binding mee had?. Ik durfde nauwelijks de ingang te betreden toen mijn Ome Frans Toirkens er zijn (enige en laatste) familiereunie gaf, ik heb de uitnodiging nog bewaard overigens. Te chique was het, veuls te chique voor de meeste Eindhovenaren, die het ofwel niet konden betalen om er een glas bier te drinken, ofwel het veuls te deftig vonden. Maarja, net na de oorlog hadden we al andere pogingen van andere zakenlieden, die een doordeweeks hotel of restaurant ineens Au Carre des Champignons gingen noemen. Toen mijn grootvader dat hoorde van die nieuwe naam, schonk hij zichzelf nog maar eens een goed glas bier in en glimlachte..., want hij kende de eigenaar. Tis-me-wa zee-tie toen..tegen mij. vader, tis-me-wa, ik had nooit gedacht da Eindhoven nog eens beroemd zou worre. En om hier een completer beeld te geven van dat 'nieuwe' van de 'Nieuwe Erven'... Als je bij Philips werkte, zoals ikke, dan MOEST je dus een verzekering afsluiten bij het I.A.K., er was geen mogelijkheid dat je kon zeggen KON. Over gedwongen winkelnering gesproken! Want daar waren de H.H. fabrikanten grootmeesters in over die 'koppelingen'. Van de personeelschefs van Philips tot aan de lopende bandchefs, allen kenden slechts een motto : wiens brood men eet, diens woord men spreekt. En de prijs van dit alles? .. De prijs was en is AFBREKEN al wat oud is, omdat we geen nee durven te zeggen tegen het grootkapitaal.