Deze Laagstraat was niet meer of minder 'een zwarte pad.' De witte vlek in het midden is het oude Gestelse Boys-terrein. In het midden met de vele bomen de fruittuin van Buskens. Die hadden lekkere appeltjes en kersen. Als je de foto goed inzoomt zie je achter in de tuin de twee goudrenetbomen op Palingstraat 14 nog staan. Zelfs de 'buukehaag' van Dirkxs. Links de Anna van Engelandstraat en rechts daarvan 't kuffe van Toontje Welten. Prachtig mannen!

Op het grote veld op de foto midden links (met een draai erin) stond direct na de oorlog, ik was een jaar of zes, een in mijn ogen grote militaire tent. Daar gingen de in onze woning ingekwartierde soldaten eten. De namen van die soldaten herinner ik mij als Mick en Georges. Regelmatig ben ik met mijn jongere broer mee naar deze mess geweest. Op deze manier leerden wij al enige woordjes Engels en al snel spraken we met zijn tweeën over mestinks en pateetoes.

Inderdaad Carlo, dat was op het zogenaamde H.B.S.-veld ('t Hockeyveldje). Na de oorlog zijn er hekken omheen gezet. Wij mochten daar niet spelen (voetballen etc.) maar we groeven onder de omheiningen een onderdoorgang. Politieman Van de Wiel is ons daar vaak achternagekomen. Maar wij wisten meestal door de tuinen van de mensen aan de Hagenkampweg te vluchten.

Bovenstaande foto is een uitsnede uit een veel grotere foto. In het archief van Henk van Alphen troffen wij dezelfde foto aan die kwalitatief een stuk beter bleek. Daarom hebben we de foto vervangen door dezelfde uitsnede uit die betere foto. Ook de grote versie is vervangen maar dan wel door de complete foto. Daar staat ook nog eens de hele binnenstad op en stukken van Woensel en Tongelre.
Met dank aan Bauke Hüsken.

Op de grote foto zit een plakplaatje van het nieuwe gemeentehuis.

Deze foto is ook voor mij een terugkijkje in mijn wereldje van toen, mijn geboortehuis op de Kleine Berg, mijn kleuter- en lagere school, het Eedenplein waar ik altijd te vinden was als er kermis of circus was. Het zwarte pad naar mijn vriendjes die aan de Laagstraat bij de Limburglaan woonden. Het Bels lijntje met de overweg op het Lodewijk Napoleonplein. De kale vlakte ten noorden van het spoor, de kerken die je herkende aan de torens enz. Kan er lang naar kijken, vooral de grote versie.

Ik kan me niets herinneren van een kermis op het Eedenplein. Paul, in welke periode was dat?

Lieke, ik denk late jaren '40. Ik weet het zo zeker omdat ik minutenlang naar de zweefmolen heb gekeken, en ik weet nog precies waar die stond, nl. op het laatste stukje gras tegen de Edenstraat aan. Ik hoorde daar voor het eerst de muziek faria, faria, faria faria fa----ri---aa, ik vond dat heel mooi. Maar ook een andere keer, in '47 of '48. Ik kreeg bijna geen geld voor de kermis, maar er was gelukkig een overbuurmeisje, zo'n 13, 14 jaar ouder dan ik, en die had de voor mij prettige gewoonte mij af en toe te verwennen, bij haar thuis. Ze woonde nog bij haar ouders, kreeg ik snoepjes en kauwgom, een luxe waar mijn ouders niet in voorzagen; "slecht voor de tanden". Zij nam mij op haar kosten mee naar het Eedenplein. Toen ze getrouwd was mocht ik bij hun logeren op hun woonboot in de buurt van Rotterdam, dat was pasen 1950, in mei kreeg ze een baby. Haar aandacht voor mij was misschien het verlangen naar een kind, ik denk er met liefde aan terug.

Voor wat betreft de benaming "zwarte pad" als benaming voor de Laagstraat: mijn grootouders (1906 en 1908 geboren) en hun broers en zusters (de oudste 1888 geboren) hadden het in gesprekken over "vruuger" eigenlijk alleen maar over de "zwarte pad".

Speciaal voor Martin Swinkels n.a.v. Laagstraat-Zwarte pad. Op deze foto is goed te zien hoe dat zwarte pad liep vanaf de overweg Hagenkampweg. Kijk wel op de grote versie. Linksboven zien we de Anna van Engelandstraat. Daartegenover zien we een groot vrijwel onbebouwd gebied, met o.a. het voetbalveld van de Gestelse Boys. We zien niet waar het pad eindigt bij het begin van de Limburglaan. Als je goed kijkt, zie je ook de Mecklenburgstraat. Dat was dus oorspronkelijk het eerste stuk van de Laagstraat. Ik denk dat die naamsverandering heeft plaatsgehad in de jaren '20 toen de nieuwe woonwijk werd gebouwd waarbij de gemeente besloot een aantal straten te noemen naar minder bekende (aangetrouwde) familieleden stadhouders en koningen.