Ik weet het niet zeker, maar achter dit café had de familie Zanetti volgens mij een terrazzowerkplaats.

Nee, hier woonde David Verspaget. De familie Zanetti woonde schuin aan de overkant.

Volgens mij staat er Casa Rica en was dit het café van de Rooie Riek (de Turck). Ik ken dit alleen uit verhalen van mijn familie. Misschien dat iemand anders meer weet van dit café.

Waar stond dit café? Op de zijgevel staat wel degelijk Costa-Rica, gezien door vergrootglas!

Dit café stond op de Broekseweg recht tegenover de Weverstraat.
Je kunt tegen de gevel van het café nog betonplaten zien staan. Dat was het werk van David Verspaget. Dit café was eigenlijk ook nog een pension voor weet ik hoeveel kostgangers. Aan de overkant woonde chocoladekontje dat was een oud mannetje dat papier ophaalde en zijn naam was Strijb.

Mijn naam is Mia Verspaget, ik ben de dochter van David en Coba. Het café aan de Broekseweg werd gerund van 1959 tot 1969 door mijn vader en moeder. Wij hadden achter het café een betonbedrijf waar ik zelf ook werkzaam was.
Over het chocoladekontje gesproken, die woonde niet aan de overkant. Daar woonde meneer en mevrouw Geboers en die haalden oud papier op.
Het chocoladekontje woonde heel ergens anders. In het hoekhuis woonde opoe Genen, de moeder van mijn moeder. We hadden inderdaad veel kostgangers. Het was dan ook een drukke boel bij ons thuis.

Mijn naam is E. Peeters. Geboren op de Broekseweg 176. Ik kan me nog voor de geest halen dat we als kleine jochies achter het café lege flesjes weghaalden om ze vervolgens voor in het café weer in te leveren. Het groepje bestond uit J. Wijn, P. Jorrissen, W. de Turk en ? Stasser. Van verhalen weet ik me te herinneren dat in het café Janis Jorrisen lekbier ging halen dat hij kosteloos verkreeg door hard te huilen (nep uiteraard) voor de toog op verzoek van de stamgasten. Een bijzonder verhaal uit mijn jeugd. Of het een verhaal is of waarheid is me niet duidelijk, maar het is bovenal een leuke herinnering.

Ja hoor, het is de Costa Rica, net wat Mia zegt, zelf ben ik er nog werkzaam geweest in de beton, zoals er gezegd werd, maar ook als het nodig was achter de bar. Het was een hele fijne tijd met af en toe taferelen als in het wilde westen.

Hallo Mia Verspaget. Ook ik heb veel tijd bij jullie in de keuken doorgebracht als mijn vader en moeder bij jullie waren. Ik kan me jullie nog goed herinneren, het was altijd gezellig.

Ik ken geen Rooie Riek, het café was van Nel de Turck. Haar man Sjef de Turck was spoorman. Dochter (ook) Nel was getrouwd met Sjef Jansen en zijn verhuisd naar de Frankrijkstraat en zijn een sigarenwinkel begonnen. Hierna is het Costa Rrica gaan heten.

Ja de Costa Rica daar heb ik net zoals Jos veel plaatjes en palen gemaakt. Een tijd lang opgetrokken met David Junior. Hij moet mij nog steeds uitleggen hoe ie dat stukske zilverpapier zo warm kreeg in je hand. Ook heb ik jarenlang de gesloopte gok/fruitmachine op mijn zolder gehad als verlichting. Waar blijft de tijd. Naderhand nog gewerkt bij Marijn van Donzel, die zat ertegenover ook met beton. Hij is later naar Best verhuisd.

Ik wil even reageren op E. Peters, ik denk Eugene. Ik ben toch wel blij dat je mijn naam niet noemt bij die flesjes, maar ik weet zeker dat ik er ook bij was, want waar Peter Jorissen was daar was ik. Ja, mooi al die oude namen zoals Willie de Turk, Jan of Joep Stasser, Peter Jorissen die tot aan zijn dood mijn beste maat is gebleven. En dan die jongens en meiden van kapper Wijn, die onze buren waren. En Peters was toch ook de huisbaas, of niet? In ieder geval leuk al die herinneringen.

Erg leuk om te zien. Op de foto bij de deur is m'n oom geweest, ome David, die helaas te vroeg is overleden. De vrouw die daarbij staat is waarschijnlijk Ria Verspaget. Mijn moeder heeft daar veel meegemaakt en mijn opa heeft veel uitgevreten. En grapjes uitgehaald. Overdag stond m'n moeder tot haar  knieën in het beton. En 's avonds strak in het pak achter de bar. Mijn opa David Verspaget heeft zelfs boter en suiker gesmokkeld. Erg leuk om deze site te bekijken