In de schoolvakanties kon je via de lagere school toegangskaartjes kopen tegen de gereduceerde prijs van fl 0,45 (tussen 1961 en 1965). We liepen van Gestel/Strijp naar het zwembad. In de vierde (of was het de vijfde?) kregen we eindelijk schoolzwemmen en haalde ik m'n 1e zwemdiploma. Daarbij was ik, zoals zo velen, lid van PSV-zwemmen. Woensdagavond. Het grote en het kleine bad waren in de breedte verdeeld in banen. Elk niveau zijn eigen baan. Hoe dieper het water, hoe beter de zwemmers.
Maar: jongens en meisjes strikt gescheiden, ook wat lestijd betrof. Met o.a. men. Reniers en Christ van Lint als zwemleraar. PSV had ook een vrouwelijke topper. Haar naam is me ontschoten.

Ook voor mij is dit een schitterende herinnering! Ik had zwemles bij Aegir en toen het ir. Ottenbad klaar was verhuisde de vereniging richting Woensel, ergens eind jaren zestig denk ik. Volgens mij heette die vrouwelijke topper van PSV Betty Heukels en woonde ze in de Burghstraat.

Toen ik een jaar of 10 was, ben ik eens in een hokje gaan omkleden. Ik kreeg in de gaten dat het meisjeszwemmen was. Toen ben ik maar de hele zwemsessie in het hokje of wat het ook was blijven zitten omdat ik er uiteraard niet uit durfde. Dat was een shitervaring.

Ook de moeder van Pieter van de Hoogeband, Astrid Verweij, heeft bij Agir gezwommen. Ze zou als haar gezondheid haar geen parten had gespeeld meegedaan hebben met de Olympische spelen.

Fanny, de moeder van PvdH heet Astrid Verver en ze zwom bij PSV. Volgens mij heeft ze in München in 1972 wel meegedaan met de Olympische spelen.

Kan die vrouwelijke topper ook niet Ada den Haan zijn geweest (Olympische Spelen Rome 1960, en meerdere malen wereldrecordhoudster op de schoolslag)? Zij is geboren in Eindhoven op 14 mei 1941 en kwam uit voor o.a. PSV.

Het klopt dat ze Verver heet. En ze heeft volgens mij niet gezwommen op de Olympische spelen. Ze was daar wel aanwezig, maar is niet gestart om gezondheids redenen. Ze heeft wel bij Aegir gezwommen. En Astrid heb ik zelf later nog eens gesproken tijdens een huldiging van Pieter in Geldrop. Astrid haar ouders woonden vroeger in de Houtstraat, waar mijn grootouders ook woonden.

Adelaide Henriette (Ada) den Haan (14 mei 1941, Eindhoven) is een voormalig topzwemster op de schoolslag, die namens Nederland éénmaal deelnam aan de Olympische Spelen: Rome 1960. Den Haan, lid van Het Gooi (Naarden) en PSV (Eindhoven), zette in 1956 haar eerste individuele wereldrecord op de 200 meter schoolslag, waardoor zij prompt een kanshebster was voor olympisch eremetaal in Melbourne. Maar de Nederlandse sportboycot van die Olympische Spelen, vanwege de Russische inval in Hongarije, dwarsboomden haar plannen en ambities. Vier jaar later, bij de Olympische Spelen in Rome, moest Den Haan zich tevredenstellen met twee vierde plaatsen: op de 200 meter schoolslag (2.54,4) en op de 4x100 meter wisselslag (4.47,6). Hoogtepunten uit haar carrière zijn de twee Europese titels, behaald bij de editie van 1958: op de 200 school (2.52,00) en op de 4x100 wissel (4.52,9). Den Haan trad later in het huwelijk met zwemtrainer Martien Swinkels, een van de opleiders van de latere wereldkampioen en jeugdbondscoach Marcel Wouda.

Matty heeft nu al vele beroemdheden voorbij zien komen. Gaat er nu nog steeds geen lichtje branden (al was het maar een waxinelichtje)?

Betty Heukers en Ada de Haan waren inderdaad bekende namen binnen het PSV-zwemmen. Is mijn geheugen weer opgefrist. Bij de Nationale Zwemkampioenschappen in 1966 in Eindhoven zwom in ieder geval Betty mee. Vanuit de PSV-zwemvereniging mocht ik toen samen met een vriendin de programmaboekjes aan de man brengen. Wat was ik trots dat ik die dagen vrij toegang had tot het nieuwe zwembad.

Leo Verburgt zwom toen ook in het Sportfondsenbad en was ook een bekende waterrat. Hij is daar later, meen ik, badmeester en/of zelfs directielid geworden.

Wat een geweldige foto. Ik kan mij nog zeer goed heugen dat mijn vader, Jo Retera, mij vaak meenam naar dit zwembad. Mijn vader was overigens destijds (rond 1948) geen onverdienstelijk zwemmer bij PSV, met als specialiteit de rugslag. Wie kent hem toevallig? Ik kan mij ook nog heel goed de uitgang van het zwembad herinneren die, net niet in beeld, links vooraan lag. Met een trapje dat twee hoeken maakte. Het pierebadje had ook zo'n trapje. Daar lagen van die hoge ramen waardoor je de straat (PC Hooftlaan/Wal) zag. Ook de hoge trappen die vanuit de kleedkamers naar het zwemgedeelte liepen, zitten nog strak in mijn geheugen... heerlijke foto!

Op een mooie zondagmiddag nam ik deel aan een zwemwedstrijd in het Sportfondsenbad, de zwemclub was Aegir. Iedere deelnemer stond op de startplaats klaar, de startfluit ging, ik hoorde niets maar na 10 s merkte ik dat ik alleen stond, iedere zwemmer was al halfweg naar de andere kant. Op dat moment besloot ik ook maar in het water te springen en te gaan zwemmen. Mijn ouders waren ook komen kijken. Men kan zich voorstellen hoe ik me voelde. Ik was natuurlijk erg verbaasd dat ik niet op de eerste plaats kwam.

Leo Verburgt, getrouwd met de mooie badjuf Rita de Bont en zus van Jan de Bont, de bekende regisseur in Amerika.

In 1948 logeerde ik bij mijn tante die aan de Poirterslaan woonde. Zij nam mij voor het eerst mee naar het Sportfondsenbad. In de eerste klas lagere school (1950) liep ik met mijn vriendjes, Sjakie van Bokhoven en Dick Raes, bijna elke woensdagmiddag van de Rubensstraat naar het bad (kosten; 1 kwartje). Wij doken van de lage duikplank en zwommen onder water tot aan de ketting die het bad in tweeën deelde. Ook doken wij muntjes op en acteerden zo brutaal, dat de badmeesters nooit in de gaten hebben gehad, dat wij geen zwemdiploma hadden.

Leo Verburg was inderdaad badmeester in het Sportfondsenbad. Hij had een grote rode baard en kon vreselijk hard schreeuwen. Ik heb er ook mijn zwemdiploma A en B gehaald.

En ik zie nu dat Leo, Leon heet (met streepje op O maar dat kan ik niet vinden) en is uitgegroeid tot een bekend Eindhovens kunstenaar. De fantastische wereld van Leon Verburgt, schilderijen, tekeningen en objecten. Van 20 januari tot en met 11 maart 2007 is er een tentoonstelling van zijn werken in het Kempenlandmuseum.

Ik heb hier bij PSV zwemmen gezeten. We moesten verplicht een badmuts op en die trok al je haren uit je hoofd als je hem afdeed, het was zo eentje die strak om je hoofd zat.

Die badmutsen ken ik ook nog wel Petra, maar als je ze na het zwemmen liet drogen en er dan talkpoeder in strooide trokken ze niet de haren uit je hoofd. Jammer dat deze tip voor jou dus jaaaaaaren te laat komt!

Leuk deze foto. Tot nu toe ook de enige foto die ik ervan gezien heb. Alle baden heb ik daar gehad met schoolzwemmen. Als kind zijnde vond ik de roosters in het diepe gedeelte zeer eng.

Enig enig enig! Ik woon nu in Spanje, Palma de Mallorca. Mijn mond viel wijd open toen ik deze foto vond in internet. Al die herinneringen, ik zie mijn nichtje aan de hengel hangen met zwemles. Ja en het pierebadje, jammer dat het er niet op staat, wel de douches op de achtergrond. Ik heb het zwembad natuurlijk véél groter in mijn herinnering. Ik haatte het fluitje, dat betekende dat we er uit moesten. En er was ook (in mijn herinnering) zo'n spannende trap bij het ondiepe, daar zaten we vaker te kletsen met elkaar. Mijn moeder vertelde mij altijd dat ze in de oorlogsjaren elke dag gingen zwemmen. Het water was toen ijskoud, want ik geloof dat het warm werd gestookt met kolen, en die waren er toen bijna niet. Haar badmeester heette geloof ik Tom van Es. En het meest geweldige voor mijzelf, wat ik me kan herinneren is toen iemand tegen me riep: NÚ! SPRING! En ik deed het, de Grote Sprong in het diepe en toen zwom, of krabbelde ik er alleen uit, ik was geweldig trots en gelukkig met deze overwinning. De eerste grote sprong in mijn leven waagde ik in het Sportfonsebad in Eindhoven, het was in 1946 en ik was 4 jaar oud!

Wat een herinneringen ja, maar voor mij niet de leukste. In de vierde klas (midden jaren 60) ging je dus schoolzwemmen en ik begon uiteraard in het pierenbadje. Ik was geen waterrat en het heeft bijna een jaar geduurd voor ik naar het schoolbad mocht. Dat bad lag een niveau lager, op bovenstaande foto gezien links. Je kwam er met een smal trappetje. Vond 't daar heerlijk want 't water was daar een stuk warmer en je kon er nog steeds staan. Maar aan 't eind van 't jaar dus geen diploma. Gelukkig kwam ik in een combinatieklas terecht en kreeg ik nog een jaar zwemles. Ik vergeet nooit meer die eerste sprong in het diepe, vanaf de hoge kant. Dacht dat ik nooit meer bovenkwam. Heb toen toch A + B gehaald. In die tijd moest je die stoffen A en B op je badpak naaien anders werd je uit het diepe gehaald.

Mijn laatste zwemles in dit bad was bij PSV. Het was ook de laatste keer dat er in dit bad gezwommen werd. Het was een heel rare gewaarwording toen tijdens het zwemmen het water langzaam zakte en we uiteindelijk vanuit een lege bak aan de kant klommen.

Wat een geweldige foto! Links was ook nog de doorgang naar het pierebadje. Wie heeft er nog zijn zwemlessen gehad van Mien van Dommelen (woonde aan de Jorislaan)? De 'hoge' ging maar af en toe open, maar ik vond de 'lage' eigenlijk al hoog genoeg!

Geweldige foto! Ook ik heb er veel herinneringen aan. Ik herinner me nog goed dat trapje waar je eerst van omlaag moest om in het diepe te komen. Ook herinner ik me het pierebadje nog goed. Ik heb in dit zwembad leren duiken. Staat me nog bij als de dag van gisteren. Het trapje om in het diepe te komen staat niet op deze foto want was aan de andere kant. Maar die herinner ik me ook nog heel goed. Gedurende de jaren 60 en begin 70 vaak geweest met mijn vader die er vroeger als jonge knul veel gezwommen heeft (bij PSV). Wellicht kennen wedstrijdzwemmers hem nog wel uit de jaren eind 40 begin 50, Jo Retera (geboren 1930) uit Gestel. Hij was een goede zwemmer die daardoor bijna aan de Olympische spelen van ik dacht Londen (1948) mocht meedoen. Helaas ging dit aan zijn neus voorbij omdat hij er zich niet hard genoeg voor inspande (ging liever stappen).

Toevallig kwam ik bij deze foto terecht en het was leuk om mijn naam te zien verschijnen. Matty had het over een vrouwelijke zwemster. Omdat dit in mijn tijd was moet dit gaan om Betty Heukels (Europees kampioen) of Ada den Haan (werelrecordhoudster op de schoolslag). Overigens had het Sportfondsenbad ook nog een zogenaamd schoolbad. Dit was een zwembadje op de begane grond van ongeveer 20 meter lang en 8 meter breed. Ook hier werd schoolzwemles in gegeven en het werd ook door P.S.V. Zwemmen en waterpolo gebruikt voor de trainingen.

Kom ik toevallig op deze site met die oude foto. Zie ik de naam van Christ van Lint ineens verschijnen. Ik moet dan wel een sprongetje in de tijd maken van 1969 tot volgens mij 1977. Volgens mij was het toen geen Sportfondsenbad meer maar Dommelbad. Ik heb daar jarenlang training gehad van Christ en van zijn broer, onder de kenners Sjeng genoemd. Met ons aspirantenteampje van PSV zijn we toen twee keer naar de Nederlandse kampioenschappen geweest. Mooi en gezellig bad.

Dit bad ken ik nog heel goed. Ik heb daar jaren gezwommen. Aan de overkant was de jongensschool van mijnheer Janssen, die in de oorlog door de Duitsers werd bezet. De speelplaats was toen van zwart grind! Het zwembad was voor die tijd best modern. Er is nu toch veel hetzelfde gebleven.

Ja, Arthur, maar je was niet de enige! En geweldig ja Peer, wat een fijne herinnering aan dit 'Spatbordenfonds' bad!! Ik herinner mij nog bungelend aan de hengel (rechts nog in beeld) mijn eerste zwemlessen in 1946!! Die hengel rolde dan mee via de reling, die je nog rechts van het bad kunt zien. Ik geloof zelfs dat ik mijn abonnementen nog heb van het bad! Zal eens gaan zoeken!

Mijn vader, Dick van Leeuwen was zwemtrainer bij PSV, hij trainde o.a. Ada den Haan, Betty Heukels, Leon Verburgt en Ab Lindemans. En volgens mij ook mijn huidige buurtgenoot Cor Sprengers! Wij mochten altijd gratis naar binnen in het zwembad (vonden we heel stoer), en soms als het bad gesloten was hadden we het voor ons zelf. Ik herinner me nog het kleine badje buiten. Ook het sinterklaasfeest in het diepe bad, dat op dat moment leeg was(?). Klopt dit wel? Weet iemand dat nog? Een van mijn broers heeft nooit een zwemdiploma gehaald!

ik heb vroeger ook bij PSV gezommen en heb al mijn diploma's gehaald. In het begin had ik de verkeerde slag en moest met mijn vader bij een zwemleraar thuis op een bankje de goede slag leren. Ik weet niet meer hoe deze man heette. Bij PSV had ik al een B-diploma, maar moest voor school nog een keer A en B halen. Eigenlijk belachelijk. Maar wel leuk om deze foto te zien. Ik denk dat ik ongeveer in 1965 bij PSV zwom.<< geef je nog even je e-mailadres (red.)>>

Vele hebben gereageerd op de foto, helaas zie ik geen bekende van de jaren 1949 zoals Jose Rubbens, Annelies Koudijzer-Willemse, Riet van Dongen. Wij waren bijna dagelijks aanwezig, speciaal voor de wedstrijden. Kent iemand ons nog? << Riet, laat je nog even je e-mailadres weten (red.)>>

Hallo Saskia. Vanuit Spanje, wat leuk al die namen die jij hier noemt. Leo Verburgt en zijn vrouw Rita zijn goeie vrienden van mij. En ik heb hele leuke herinneringen aan Cor Sprengers, hij kwam vroeger altijd bij mijn vader (Piet de Bruin) in het café. Dat was café Bonheur op de Geldropseweg. Ik geloof dat ik nog ergens ouwe foto's heb daarvan.

Mijn zus Roely zwom ook in de jaren 60 bij PSV.

Veel herinneringen aan het grote bad in het Sportfondsenbad (foto 179). Foto is vermoedelijk in 1945 genomen omdat er al wat modernere badmutsen gedragen werden. Het zwemmen leerden wij elkaar in het pierebad zoals op foto 4246 en gelegen links van de lage duikplank. Een minder goede herinnering aan het zwembad is het ongeluk van mijn zus Marij. Wij waren door het abonnement (jaren 40) veel in het zwembad en vooral rondom de lage duikplank te vinden. Door al diezelfde badpakken en badmutsen met een touwtje onder de kin denk je zelfs dat jij het bent die er staat. Bij het achteroverduiken boog Marij te ver door en kwam op de harde rand van de duikplank terecht. Ik stond achter haar en wilde haar helpen maar zij viel met een bloedneus bewusteloos in het water. Juffrouw Toosje (badmeesteres) zag het gebeuren en heeft haar uit het water gehaald. Wij zijn toen naar het kantoortje links achter gebracht (ofwel rechts van de Sinterklaasfoto 8854) waar Marij een tijd op een soort stretcher moest blijven liggen. Met een hersenschudding is zij ervanaf gekomen. Van het schoolzwemmen in de 6e klas met juffrouw R. Verkuyl van de Mariaschool in de Gasthuisstraat herinner ik mij de lange smalle gang met plank en kleerhaken. Als je als meisje wat ouder of toevallig vroeg lichamelijk ontwikkeld was, mocht (of moest) je omkleden in het hok van de juffrouw. Dat vonden die meisjes niet fijn.

Het in 1935 geopende Sportfondsenbad verwachtte voor het einde van 1941 de miljoenste bezoeker. Er werd tot aan 1941 aan 4000 volwassen personen zwemonderricht gegeven, waavan 1500 privé. Dit las ik in de gebonden uitgave (bibliotheek in 't EiB-Huys, Grote Berg 9) van Kerstmis 1940 t/m Kerstmis 1941 van het maandblad "In en om de Philipsfabrieken".

Als 4-jarige heb ik daar leren zwemmen. Mijn ouders waren "spaarders" waardoor voor ons de entree goedkoper was. Moeder was in de dertig en heeft daar ook leren zwemmen. Later gingen we zwemmen in het Witven in Veldhoven. Weet nog dat moeder daar zo schrok dat ze de bodem niet zag en meteen onder water verdween.

Rechts van het badhuis ligt de Jan Smitzlaan. Daar stond destijds de school van hoofdmeester Jansen uit de Le Sage ten Broeklaan. Dat was de vroegere St.Jorisschool. Ik zelf woonde toen in de St.Rochusstraat en liep dus elke dag langs het Sportfondsenbad en wat villa's die er nog staan. Er liep toen nog een gracht voorlangs op de Stratumse Dijk met een aantal houten bruggetjes. Weet iemand dat nog?

Mijn vader, Tinie van den Hurk is na de oorlog gaan werken in het zwembad en vervolgens jarenlang zwemleraar geweest in het Sportfondsenbad. Na enkele jaren verhuisde ons gezin naar een woning in hetzelfde gebouw als het zwembad (ingang Jan Smitzlaan) en daar ben ik ook geboren (onder het schoolbad). Ik moet me sterk vergissen maar volgens mij staat mijn vader op de foto. Uiteraard in het wit bij de duikplank. Eind jaren 60 begin 70 verhuisden we naar een woning boven op het gebouw: Hoek Jan Smitzlaan/Stratumsedijk. Je kunt maar dicht bij je werk wonen, zeg maar. Mijn vader was inmiddels bedrijfsleider.
Mijn herinneringen: snoepjes bij het cafetaria van Narris en helpen in de fietsenstalling en regelmatig zwemmen in een leeg zwembad.

Boven het grote 25-meterbad met links achterin het pierebadje. Er was een kunstwerk op de korte muur, niet in beeld, van Leo Verburg (zwemleraar en kunstenaar) voorstellende een zeemeermin en nog wat.
Beneden was een apart bad (8 x 15 m?, overal stahoogte) met aparte kleedhokjes. Daar hadden wij met de speeltuinvereniging VOJ (Woensel) onze eerste lessen (jaren 50). Nou ja, lessen; spelen tot een moeder je beetpakte en zwemslagen trachtte bij te brengen. Mijn moeder heeft toen het roer omgegooid en er structuur in gebracht. Later naar het diepe en daar diploma A en B. Inderdaad ook met die stinkbussen van De Kruif. Weer later op de lagere school (3de Philips). Daar weer dezelfde diploma's gehaald (nu niet van de zwembond, maar van het onderwijsministerie). Nog later PSV (begonnen in het kleine bad beneden) tot en met de wedstrijdgroep en alle diploma's.
Cees Rein van de Hogenband, vader van, inderdaad, zwom daar indertijd ook.

Tot wanneer is het zwembad open geweest? Jaren tachtig?

Eén duik in dit bad, een druk van ons blad. Eindhovens Dagblad-reclame stond op de wand aan de kop van het bad.
De gevreesde haak, het instructiebad, het pierebadje, de Reddingsbrigade met oranje gekleurde schijven om op te duiken. De oefenautocabine waarin geoefend werd. De geur van chloor en later de trampolines. Veel jeugdsentiment...

Hallo Christ van Lint, ook ik heb vroeger bij PSV gezwommen, van 1953 tot 1964. Toen was mijn tante Tinie Megens keepster van dames 1 waterpolo, samen met Jo Kerkhofs.

Je kunt het je niet meer voorstellen, maar tot ver na de oorlog kenden we geen gemengd zwemmen, noch in het Sportfondsenbad (Spatbordenfonds), noch in de IJzeren Man. Om de 2 uur werd er gewisseld. De directeur was destijds de heer Michels. Toen mijn broer en ik nog erg klein waren ging mijn oma, 75 jaar, met ons mee om toe te zien dat wij geen gevaar liepen. We mochten alleen in het pierebadje en oma, geheel in het zwart gekleed zoals alle oudere dames in die tijd, trok haar schoenen en kousen uit, hield de zoom van haar lange jurk in de handen en banjerde met ons door het lage water. Tien jaar later sprak de badmeester me er nog over aan, ik weet helaas zijn naam niet. Het was een lange man die natuurlijk gezag uitstraalde. Vanaf de hoge duikplank oefende de toen bekende schoonspringer Jan van Mol. Als de waterpoloërs er oefenden deed ik graag mee, en die volwassen kerels vonden het prima dat ik af en toe ook een balletje mocht gooien, Nol Gruithuizen was mijn held, hij kon zo onbedaarlijk hard uithalen, het was de Coen Dillen te water.

Ik heb ook bij PSV gezwommen, maar weet niet meer welk jaar.

Eerst op school en toen bij de Watervrienden. Nooit een watervriend geworden ;-).
Nooit zo lang gedaan over een diploma. De kou en de chloorlucht staan me nog bij, evenals de hoge kant waar je van af moest springen. Na B mocht ik van mijn ouders stoppen met zwemmen en op of onder voetbal. Tivoli was toch veel leuker voor een landrot.

Paul van der Cingel, In de tijd van de heer Michels herinner ik mij nog verschillende badmeesters. De lange man was waarschijnlijk Jan Seijkens, de broer van mijn schoonzus Dora Seijkens. Hun zus Riek heeft ook jarenlang bij het bad gewerkt, als badjuffrouw en caissière. Een andere bekende badmeester was Ad Gruijthuizen. En niet te vergeten Cor Reniers, maar dat was wel veel later.