Op de foto zijn de speciale (rode) zgn. double neck-gitaren te zien die zowel een mandoline- als gitaarhals hadden. Zij ontvingen deze bijzondere exemplaren van de Bestse gitarenfabriek Egmond, uitgereikt in de toenmalige muziekzaak Musica in de Hooghuisstraat en gevolgd door een etalage-optreden. We schrijven ergens in de eerste helft van de sixties.

Cees Dingen woonde destijds in de Kruisstraat, boven de Nutsspaarbank en werkte volgens mij ook bij de bank. Hij is later richting de Koppele verhuisd en daarna naar Gerwen. Hij deed ook in antieke klokken.

Klopt Antoon, Cees werkte inderdaad bij het bankfiliaal dat schuin tegenover jullie was gesitueerd. Op de website met de naam egmond.netfirms.com/john_lamers.htm kom je nog Skyliners-informatie tegen die de veel te vroeg overleden ED-journalist Wim v.d. Mark door de jaren heen verzamelde en vastlegde op zijn site Eindhoven Musicinaren. Die site is helaas uit de lucht en daarmee is helaas veel Eindhovense muziekinformatie met foto's en al achter de horizon verdwenen. Shit happens.

En nog even dit: als je bovengenoemde site wilt bekijken, niet aanloggen met www maar met de h, dan de t, nog eens de t, dan de p, dan een dubbele punt, dan tweemaal slash gevolgd door bovenstaande sitenaam. Waarom ik dit zo omslachtig vermeld? Omdat onze onvolprezen Eindhoven in Beeld site vanwege de grote kans op commerciële vervuiling heel terecht sitenamen niet linkt.

Ik hoor nooit dat het bedrijf Egmond een Woensels bedrijf was. Het stond aan de Woenselsestraat. De werkbaas was de Heer van Oijen. De gitaarbouwer bij uitstek. De heer van Oijen was tevens koster in de protestantse kerk Brederolaan. Ere wie ere toekomt!

De zoon van meneer van Ooijen was conciërge bij ons op de middelbare school; zijn naam is Gerrit. De zus van Gerrit, Mary, zat bij mijn zus in de klas.

Jongens, doe geen moeite. de gitarenfabriek stond echt in Best. Onze Timeless-zanger Aris Weel heeft daar nog gewerkt in de topjaren van Egmond. Laat onverlet dat meneer van Oijen ongetwijfeld een goede gitaarbouwer was, Wil. Heeft hij ook nog bij de molen aan de Oude Torenstraat gitaren gebouwd? If so, dan is hij degene die mijn allereerste (Plechtige Communie) gitaar in elkaar flansde voor 35 piek.

Volgens mij is de fabriek Egmond een bedrijf van Musica wat tot ongeveer 1960 gevestigd was in Woensel (dan heb ik mij voorzichtig uitgedrukt). De eigenaar heette toen volgens mij de heer Egmond, vandaar de naam.

Gerrit is (was) ook een man met gouden handjes. En bouwde, evenals zijn vader, zo een gitaar uit het handje. Muziek maken kon hij echter niet. Tenminste niet op de gitaar.

Musica was ook Egmond Wil, maar werd gerund door een broer van de gitaarbouwer. Hij runde de zaak in de Hooghuisstraat samen met zijn vrouw. Zijn zoon Joep zat later met Musica aan de Geldropseweg, nabij hoek St. Rochusstraat. Broertje Joost Egmond (hele goeie muzikant) werkte daar ook. Daarna waren ze met Musica nog kort gevestigd aan de Visserstraat, jaja, in Woensel!

Tevens heeft Musica nog enige tijd op de Stratumsedijk gezeten. Tussen de Dommel en de Geldropseweg. Hierna zijn ze naar de Geldropseweg verhuisd.
Overigens waren de Egmond-gitaren van bedenkelijke kwaliteit, maar ze waren dan ook een stuk goedkoper dan de merken Fender, Gretsch en Gibson.

Heel goed, Henk. Stratumsedijk was ik vergeten. Ze hebben ook zo gehopt met de zaak. Bedenkelijk, zeker wel in de vergelijking met Fender e.d. maar de prijs/kwaliteit-verhouding klopte wel. Een echte beginnersgitaar! Zelfs van sommige Beatles was het hun eerste elektrische.

Ik heb het over een fabriek en geen muziekzaak.

Wil, boven heb je het over de fabriek Egmond een bedrijf van Musica. En Musica was Egmond, maar m.i. een andere tak van overigens dezelfde familie. En muzikanten als wij zijn, hebben Henk en ik het over Musica, de muziekwinkel dus.

De enige Egmond bij ons in huis is een oefengitaar met plastic snaren. Prijsverschil jazeker: in 1969 kocht ik dit oefengitaartje voor nog geen 100 gulden. De twaalfsnaren EKO van mijn toenmalige vriend, nu mijn huidige man, kostte toen al 1000 gulden. Alleen, Ben kun je me uitleggen waarom een gitarist niet tevreden is met een of twee gitaren? Mijn huis staat nu zowat vol. (En ja, hij speelt iedere avond.)

Ik zeg in een vorig artikel niet voor niets een fabriek. Waar er een echte gitaar uit moet komen wordt nog veel met de hand gedaan, behalve schuren. In de meeste gevallen begint het met een uitgelezen houtsoort. Dit wordt ook weer in kwaliteit gesplitst alvorens men de delen in mallen plaatst. Maar eenieder zal begrijpen dat in een fabriek waar het meer over de kwantiteit dan kwaliteit gaat, deze handelingen ten enen male niet kunnen. De Wolf heeft waarschijnlijk vroeger een fiets gekocht voor 500 gulden. Ik heb vroeger een RIH Bustraan aangemeten gehad van ook zo iets, maar nu hoor ik prijzen van 7 tot 8 duizend euro. Bij de Blokker een gitaar voor 35 euro. Als je een instrument van kwaliteit wilt, moet je contact opnemen met John de Montagne op de Heuvel in Geldrop. Maar ik verzoek je veel geld mee te nemen. Dat is dan ook geen fabrieksmatig stukje jammerhout, maar uit een atelier. Ook aan je eerste, goedkope gitaar, denk je later met plezier terug. Hoe pijn het deed, al die blaren op de toppen van je vingers en toch doorzetten.

Bij John de Montagne is in de etalage kijken al een bijzonderheid. Dit is inderdaad een vakman op en top. En we hebben een goed adres voor een gitaar. Voorheen was dit Conijn muziek en nu heet dit Feedback. Godin is de gitaar die hier nog op het verlanglijstje staat.

Goh Fanny, dat je nu uitgerekend mij vraagt om uit te leggen waarom een gitarist niet tevreden is met een of twee gitaren. Da's ongeveer hetzelfde als een vrouw vragen waarom 1 lippenstift, 1 eyeliner, 1 oogschaduw, 1 hoe heet het allemaal, niet genoeg is. Als je weet dat hier in de hut nu 8 gitaren zijn, dan snap je ongeveer hoe lastig ik dat vind. Heeft niks met tevredenheid te maken. Een gitaar is als een kindje van je, met elk zijn eigen karakter en kwaliteit. Je deelt er gevoelens mee en daarom ga je ervan houden. Komt ook omdat ie niks terugzegt! En als je er een bij wilt hebben is dat geen bigamie, maar heeft het te maken met het ontbreken van een specifiek geluid/karakter. Ik snap dat best, een Godin, en dan is jouw manneke nog niet eens veeleisend. Dus laat 'm maar gauw halen!

Bij foto 5443, gitaar met menneke.

Op YouTube is sinds kort een clip (diashow) te vinden van Cees & his Skyliners met hun instrumentale uitvoering van Rocking To Telstar uit 1962. Toets bij google de woorden 'youtube skyliners slideshow' in, daarna doorklikken en je kunt de videoclip bekijken.

Ik geloof dat ik eens wat duidelijkheid moet brengen in de discussie rondom de Egmond-gitaren, die ik tot nu toe met veel plezier gevolgd heb. Ik had dat ook al aan Hans van Melis beloofd, maar het duurde even eer ik wat gegevens op een rijtje had.
De gitaarbouw is indertijd gestart door mijn grootvader UG Egmond. Hij was in zijn werkzame leven stationschef geweest, o.a. in Valkenswaard, en heeft zich na zijn pensionering toegelegd, als hobby, op de handmatige vervaardiging van akoestische gitaren. Hij had had 4 zoons en een dochter. De 4 zoons waren in volgorde van leeftijd Gerard (een voormalig scheepskapitein), Piet, Dick en Jaap (mijn vader). Op de een of andere manier vulden ze elkaar qua karakter en vaardigheden heel goed aan. Ze namen de gitaarfabricage na de oorlog over van hun vader en wisten de zaak wat meer bedrijfsmatig op te zetten in de Frankrijkstraat. Daar werden ook de eerste elektrische gitaren gemaakt.
Na een brand, waarbij de hele fabriek tot de grond toe afbrandde, werd met een nieuw bedrijfsgebouw gestart in Best. Het ging daar in de opbouw van de zestiger jaren en de ontwikkeling van de (pop)muziek heel voorspoedig. Op een bepaald moment werkten er als ik mij niet vergis 150 mensen. Er werden allerlei gitaren gebouwd van heel eenvoudig tot luxe kwaliteitsgitaren. En ook versterkers, ik zag tot mijn plezier dat Wim Markenhof er nog een paar heeft staan.
Ik wordt altijd een beetje moe van die verhalen over de kwaliteit van de Egmond-gitaren. Als je indertijd een Fender kocht (als je er al aan kon komen), was je minstens het tienvoudige kwijt en ze hebben een heleboel muzikanten met een betaalbare gitaar op weg geholpen. Er zijn ook hele luxe kwaliteitsgitaren gebouwd, ik heb er nog een en die speelt minstens zo goed als een Gibson, Burns of Fender. Mijn vader was altijd voorstander van het omhoogbrengen van die kwaliteit.
Gerard was de algemeen directeur, Dick was de technische man, een waar technisch genie. De eerste machines in de Frankrijkstraat had hij voor een deel opgebouwd uit bromfietsonderdelen, omdat er na de oorlog erg weinig was. Piet was de accountant en leidde de boekhouding van het bedrijf. Medio 70er jaren ging het fout, de concurrentie van Japan begon grote vormen aan te nemen en er ontstonden liquiditeitsproblemen. De bank zette een eigen man in het bedrijf. Die meende dat hij een aantal zaken beter wist, met duidelijke gevolgen en dat leidde uiteindelijk tot een faillissement van het bedrijf. Mijn vader had altijd de muziekwinkel Musica in de Hooghuisstraat ernaast gehad en concentreerde zich toen daarop. Mijn broer Joep heeft die zaak later overgenomen.
Overigens is er volgens mij op YouTube bij de zoekterm Egmond een oude journaalfilm van de fabriek in Best te zien!

Blij te horen dat een ingewijde, in de vorm van een nazaat, het e.e.a. op een rijtje gezet heeft en ik in mijn geheugen vorsend wel gelijk had. Een van oorsprong Woensels bedrijf! Ter verduidelijking: de Woenselsestraat was altijd een verlengde Frankrijkstraat, vandaar mijn verspreking in vorige artikelen.

Mooi mijn oude directeur Cees Dingen hier weer te zien. Hij werke inderdaad bij de Nutsspaarbank (nu Fortis Bank) en was daar op een gegeven moment rayondirecteur. Hij is op een gegeven moment bij de bank weggegaan en met zijn antieke klokken verder gegaan. Naar horen zeggen heeft hij later een zakenvliegtuigje aangeschaft dat hij verhuurde. Hij woonde destijds inderdaad in Gerwen en zijn dochter Marjon heeft bij mij nog parttime gewerkt.

Goed om weer wat reacties te lezen. Maar heeft iemand nog foto's van de Egmond-fabriek uit die tijd? Ik heb intussen wel de originele bronzen plaquette van de fabriek. Ik ben bang dat ik de foto hiervan niet zomaar op deze pagina kan plaatsen. Ik wacht in spanning af.

Ik heb ook een filmpje van de 'van egmond fabrieken' op video staan. Daarin zie je hoe die gitaren gemaakt, gespoten en gestemd worden. Het duurt ongeveer 1 minuut en is uit het Polygoon-journaal van 1968, het tweede half jaar.
Het was een heel bedrijf die fabriek, 80% van de gitaren ging naar het buitenland, wordt er in dit filmpje verteld. Prachtig om te zien.

Leuk om zo veel zin en onzin te lezen over de fameuze Egmonds. Ik (Theo van den Berg) denk de grootste verzameling ter wereld te hebben gehad.
Nu sinds kort overgedaan aan het popmuseum van Nederland, Hall of fame. Ik heb in mijn verzamelperiode denk ik wel iedereen ontmoet of gesproken van Uco tot Joep en van Van Oyen tot Wim Foolen. Deze laatste was een van de of wellicht de laatste persoon die toegang had tot de inmiddels gesloten fabriek in Best. Van hem heb ik heel veel info en spullen gekregen. Ook van dhr. Smits die later nog met wat overgenomen machines en onderdelen gitaren bouwde in, jawel, de Frankrijkstraat. Omroep Brabant is tweemaal bij me op bezoek geweest. Tijdens een van die keren speelde Wim Foolen nog op een Egmond. Ik kan er een boek over schrijven, maar helaas ontbreekt me de tijd.

Recentelijk verscheen in Best een boek over Verdwenen Bestse bedrijven met daarin een uitvoerig artikel-met-foto's over de Muziekinstrumentenfabriek Egmond N.V.

Ik heb een boek over de Egmond-gitaarfabriek geschreven. Kijk maar eens op www.egmondguitars.nl

Egmond-gitarenfabriek "Musica" was gevestigd aan de Frankrijkstraat tegenover boer de Haas. Vanaf de rijweg liepen rails naar het fabriekje onder de huizen door. Die doorgang is er trouwens nog. Mijn opa woonde in het huis waar de rails onderdoor kwam. Ikzelf heb op het pleintje voor de fabriek fietsen geleerd op een oude damesfiets met houten banden. Begin vijftiger jaren brak er brand uit en mijn opa heeft meteen de brandweer gewaarschuwd waardoor het bedrijf grotendeels gespaard werd. Als beloning kregen ze een bos bloemen en een taart en ik een mandoline, waar ik verder nooit op heb leren spelen trouwens.

Over de gitaarbouwers in Woensel, er was er een in de Frankrijkstraat maar ook een in de Woenselsestraat. Die was van een oom van mij nl. Sjef Smeulders en die woonde naast de molen aan de Oude Torenstraat.

Dan heeft jouw ome Sjef Smeulders mijn allereerste gitaar gebouwd, Antoon! Hij was van het merk "Symfonie". Zie hierboven mijn reactie van 29 november 2006.

Met alle respect voor de Egmond, die ontegenzeggelijk veel faam heeft veroverd in die tijd. Ik meen te mogen opmerken dat we inmiddels op een zijspoor terecht zijn gekomen. Waar is de informatie gebleven over de Skyliners? Ikzelf heb de hele historie mogen meemaken vanaf 1958 tot heden en heb als muzikant alles meegemaakt, van rock tot beat en wat dies meer zij ... Zelfs nu bevind ik mij in een "jaren sixties" band met onze oude naam The Spiders, voor de kenners onder jullie wel bekend neem ik aan. Ik heb zelfs nog een jaar of vier met John Lamers in een nieuwe bezetting gespeeld. Waar zijn de Skyliners gebleven?