Als uitgesproken Woenselse mens weet ik nog dat hier de bibliotheek zat in een onooglijk wit huiske.

Het Looiershuisje aan de Oude Urkhovenseweg 2 dateert uit het begin van de 16e eeuw en er zijn aanwijzingen uit 1640. Met een bijzondere balkconstructie, die gelukkig bewaard gebleven is. Ook dit pandje kent mooie raampartijen met kleine roedenverdeling, voorzien van luiken. Opmerkelijk is het aardige bovenlicht boven de voordeur.
Het huisje draagt een pannendak met wolfseinden en het interieur herbergt een fraaie haardpartij. Haar naam dankt het aan de leerlooiers, maar ook de schoenmakers die er huisden. Langs het looiershuisje liep de gemeenteloop, die nu nog aan de Loostraat terug te vinden is. Het water van het beekje werd gebruikt voor het leerlooien.
Rond de Eerste Wereldoorlog dreef ene Bet Rummel hier een snoepwinkel en later had de vermaarde kunstschilder Kees Bol hier zijn atelier, maar ook diende het huisje als leesbibliotheek.

Dit huisje is niet in gebruik geweest als atelier van Kees Bol maar van zijn zoons Henri en Peter Bol. Op de deur stond de tekst: HenP Bol, hetgeen aan voorbijgangers de opmerking ontlokte dat hier Hennep te koop was. (Anecdote Kees Bol.) Beiden in navolging van vader hebben zich ontwikkeld tot zeer verdienstelijke kunstenaars. Van alledrie, vader en zoons, zijn werken in bezit van veel Tongelrese mensen en van het museum Kempenland. Ook Frits Philips was een verzamelaar van Bollen. Henri is helaas recent overleden. Vader (Kees) is pas negentig geworden en woont evenals Peter in Heusden. De Tongelrese jeugd heeft het huisje, toen het onbewoonbaar verklaard was, nog gebruikt om er fuiven te organiseren.

Begin zestiger jaren heb ik in dit huisje op de Urkhovenseweg een jaar of drie vier gewoond. Toen was het onbewoonbaar verklaard, maar voor mij een prima atelier-woning. Ik zat op de Akademie voor Industriele Vormgeving en had in dat pandje o.a. ruimte voor m'n pottenbakkersschijf. De buurtkinderen riepen dan ook vaak: Pottenbakkerrr... als ze me zagen zitten. Het was eigendom van boer Leyten(?) die met z'n vrouw in een boerderij woonde en werkte achter dit pandje. Ik huurde het voor weinig of bijna niets van de kapelaan van de R.K. kerk. Onder zijn supervisie was eens per week in een kamer een bibliotheekje. 't Hofke was een leuke plek om te wonen, bakker, kruidenier e.d in de buurt en wandelen, want het was toen aan de rand van de stad. Leuk, dat het huis gerestaureerd is en er zo goed bijstaat.

Rond 1955 ben ik enkele jaren bij de Genoveva geweest en volgens mij was dat in het looiershuisje. Weet iemand of ik dat goed heb?

Ja Hennie, dat heb je helemaal goed.

Momenteel is hier "De Merckthoeve" gevestigd.

In de periode 1987-1989 ben ik werkzaam geweest als leerling-kelner bij de Merckthoeve. Ik weet dat destijds de eigenaresse mevr. Van Dinther dit (voormalige) looiershuisje bewoonde.

Ook een familie V.d. Ven heeft hier gewoond. Een van de zonen zou gewerkt hebben bij het zwembad de IJzeren Man. Later werd het inderdaad een tijd gebruikt als bibliotheek. Nog later heeft mevr. Van Dinther, eigenaresse van de Merckthoeve, hier met zoon André en dochter gewoond.

Zover ik zelf ook weet is dit huisje tevens het oudste bestaande huisje van Tongelre/Eindhoven? Ik ken het ook nog als een lelijk wit huisje, maar heb het altijd apart gevonden en me toch altijd afgevraagd hoe het  zou zijn om daar te wonen. Ik heb 23 jaar om de hoek in de Kaartmakersring gewoond en ben er ontelbare keren voorbij gekomen.

Een voorbeeld hoe met oude oorspronkelijke panden om te gaan.

In dit huisje woonden mijn opa, oma Van der Ven-Hendriks met hun drie zonen, Jo, Wim en Piet (mijn vader) en twee dochters Marietje en Betsy. Ik woonde indertijd 1946 bij mijn andere oma Sanders met vader en moeder en broer boven oma in op de Urkhovenseweg 27 (naast winkelier De Wit).Ik heb er regelmatig op de opkamer geslapen. In de keuken, herinner ik me nog, was nog een zandvloer en je moest bukken om binnen te komen. Ik weet niet wanneer ze het huisje hebben betrokken, maar ze hebben er tot midden 1950 gewoond. Toen werd het onbewoonbaar verklaard. Naast het huisje woonde boer Lijten.

De kruidenierswinkel, die komende vanaf het oude raadhuis over de overweg, gevestigd was in het 1e huis links, werd gerund door PIet de Git en zijn vrouw. Hij was een zetbaas (noemt men dat zo?), van de firma Notten, die verschillende winkels had in Eindhoven. Zoon Willie de Git, had lange tijd een drankenhandel aan de Tongelresestraat.

Rond 1925-1930 woonden Tonne en Wim van de Biggelaar in dit huis. Na Tonne en Wim, werd het huis aan de achterkant bewoond door Martien en Anneke van de Ven. In het voorhuis huisde Heintje de sigarenmaker.
( )
<<< We zien graag je voor- en achternaam. (Red.) >>>