Stonden die huizen op de achtergrond niet aan de Paaltjesweg? In diezelfde omgeving stond in de buurt van de rotonde Tilburgseweg/Rondweg een wit gebouw waar altijd een beetje geheimzinnig over werd gedaan. Het laboratorium. Wie weet hier meer over?
Ik heb nog zeer vage herinneringen aan deze omgeving uit de tijd van voor de rondweg. Er was volgens mijn vroegste herinneringen wel eens een zigeunerkamp, waar vrouwen sigaren rookten en waar de mensen erg vriendelijk waren. Mijn moeder heeft mij daar herhaalde malen weggehaald, helemaal in paniek!
Dit kan echter ook in een andere buurt geweest zijn daar ik nogal avontuurlijk was aangelegd in mijn jongste jaren en mijn geografische kennis toen niet optimaal was.

De boerderij links op de achtergrond was volgens mij van Jantje van Gemert, een vriendelijk manneke van de in Strijp wel bekende familie De Baarden en lag aan de Venstraat. En in het houten huisje heeft zijn dochter Dymphina volgen mij nog gewoond. Zij was getrouwd met Teun de Wit. Ze zijn later naar de Doelenstraat verhuisd. Het was nl. mijn opa en ik heb daar als klein manneke veel plezier beleefd.

De zus van Jantje, hun Cato, heeft rond 1920, toen ze trouwde met Janus v. Uden, ook een tijdje bij hem ingewoond. Jantje van Gemert heeft toen door zijn broer Leo van Gemert het huisje laten bouwen waar Cato verscheidene jaren heeft gewoond. Ik weet het nog van de verhalen dat Jantje altijd langskwam als Cato koeieuier had gestoofd om een stukske mee te nemem vur straks zoals hij zei. Cato is daarna op de Strijpsestraat gaan wonen.

Walter, noemde ze vroeger de Brandkuilstraat ook niet het zwarte pad of was dat misschien een van de andere straten?

Erie, volgens mij liep er een zwart pad vanaf de Schootsestraat, nabij de vroegere winkel van Toirkens, naar de Ekkerstraat. Echter Eindhoven en omgeving ligt vol met zwarte paden. In mijn belevenis is het zwarte pad de Vensedijk. Kijk eens op foto 3452. Daar is de vroegere situatie duidelijk weergegeven.

Walter, kijk maar eens op andere foto's van de Schootsestraat of Ekkerstraat. Met commentaren van o.a. Jan Toirkens en mij.

In de Brandkuilstaat 10, of zoals mij nog ergens bijhangt, aan de zwarte pad ben ik geboren op 30 oktober 1950 en heb er gewoond tot februari 1956. Mijn ouders hadden de keet, zoals er bij ons nóg over wordt gesproken, gekocht of gehuurd, dat weet ik niet precies, begin oktober 1950. Mijn vader ging water halen in een melkbus in de Tolstraat bij een familie die volgen mij Tegelaars heette. Het huisje bestond uit drie vertrekken, voor de slaapkamer waar wij op het laatst met drie kinderen sliepen, afgescheiden door een gordijn waar onze ouders achter lagen. Het middelste stuk was de woonkamer en het achterste stuk de keuken e.d. De straat was volgens mij verhard met sintels en gruis en zal daarom de naam zwarte pad gehad hebben. Ik weet dat er na ons andere mensen zijn gaan wonen. Of die er tot 1960 gewoond hebben, weet ik niet. Wel weet ik dat wij, ook later nog toen wij al verhuisd waren, bij de door Erie Coolen genoemde Teun de Wit in de Doelenstraat kwamen. Mijn vader is bij Philips gaan werken en in februari 1956 kregen wij een huis van Philips in Geldrop en zijn toen daarheen gegaan. Een stuk achter de keet stond nog een soort boerderij aan een pad of straatje waar de familie Teurlings woonde, die later naar de Mispelhoef in Acht is verhuisd. Ik was al lang op zoek naar een foto van de keet en ben blij hem nu gevonden te hebben. Misschien heeft iemand er nog wel meer.

Die familie Teurlings heeft nazaten die in Gestel dieren prepareren en opzetten.

Het witte gebouwtje rechts voor de Brandkuilstraat was de gaarkeuken en is daarna een fabriekje waar ze knopen maakten geworden.

Fam. Van Oetelaar heeft op nummer 1 gewoond, helaas geen foto van.

Walter, het lab was in de oorlog de gaarkeuken waar mensen eten konden halen, daarna een fotozaak en een hondenasiel en Piet van Hees. Op deze plaats in de Brandkuilstraat stond vroeger eerst een woonwagen waar de wielen met houten platen weggewerkt waren en stond de boerderij van Jan van Lopik. Die was van Teurling. Ernaast woonden Toon Sanders en Mina (Toon stopverf en Mina plek noemden wij die). Zij beheerden de appeltuin. Die nazaat van Teurlings was een broer van die dierenopzetter en dat was Harrie Teurlings. Yvonne Oetelaar woonde naast Van Rijn op de hoek Brandkuilstraat-Tolstraat-Ekkerstraat. 
De Tolstraat noemden ze het zwarte pad omdat het een grindstraat was en de mensen hun kolengruiskachel as erop strooiden. En Walter, zigeuners kwamen bij ons de scharen en messen slijpen en handlezen enz.

Erie Coolen, Jantje van Gemert heeft nooit een boerderij gehad, het was gewoon een klein huisje. Ik woonde er 100 meter vandaan

Het zwarte pad noemden ze de Tolstraat en de Brandkuilstraat, waar ook Oetelaar heeft gewoond, tegenover taxicentrale Alex van de Gevel (boerderij). Sjaak van de Oetelaar handelde in oud papier, todden en metalen. En Wim Aarts, de gaarkeuken stond in de draai van de Venstraat, richting Botenlaan. Is niet dat wit gebouwtje wat jij bedoelde. De gaarkeuken staat niet op deze foto. Die stond geheel links, als je van de foto uitgaat schuin tegenover de boerderij van Janus van de Mortel aan de Venstraat. Jan van Loopik, Tegenlaers was onze buurman, Tolstraat 11 en wij 13. Vertel maar niets over die woonwagenkeet, die stond er niet legaal. Wij hebben dat allemaal gevolgd in die tijd. Hij mocht er blijven staan als de wielen bedekt werden met platen, zodat het op een keet leek.