Bijdrager Hans van Melis
Jaar: 1937
Locatie 1.:Centrum |111 Binnenstad |Oude Bogert*
Onderwerp.: Spoorwegen / Tramwegen |Woenselse Overweg
Reacties
Naam: Michaël Hendriks
Ik denk dat deze foto in het begin van de oorlog is gemaakt, en niet in 1937. Waarom? Tegen de "Peperbus" staat een richtingaanwijzer Duits model en de vrachtwagen heeft een afgeschermde koplamp links en bovendien (maar dan moet je goed kijken ) rechts tegen de cabine een houtvergasser. De lading bestaat uit tonnen, maar toch is het onderscheid goed te zien.
Naam: Hans van Melis
Hier is het een en ander weggevallen, mijn exemplaar was een Spieringskaart. Peter Vermeulen plaatste deze goede foto. Peter moet nog maar eens een groot formaat plaatsen ik herinner mij de discussie over de man in de lichte jas waardoor vastgesteld werd dat de foto uit de zomer of herfst van 1942 stamt. <<< grote versie inmiddels geplaatst (red.) >>>
Naam: Gerard de Beurs
Ik sluit me aan bij Michaël. Als ik kijk naar de uitvoering van de meeste fietsen op deze foto, zijn ze bijna allemaal uitgevoerd met kettingkast, jasbeschermers, verlichting via dynamo (zie fiets voor de vrachtwagen) en niet te vergeten al voorzien van een achterlicht op het spatbord.
Zo ver ik geinformeerd ben waren al bovengenoemde onderdelen opties en moest men tot eind jaren 50 hiervoor extra betalen. Ook het achterlicht op het spatbord is pas begin jaren 50 gemeengoed geworden. Dus kan ik mij niet voorstellen dat in 1937 bijna al deze fietsen hiermee waren uitgevoerd.
Naam: Paul van der Cingel
Gerard, ik denk dat je inderdaad verkeerd geïnformeerd bent. Toen ik als scholier fietsverkeersexamen deed, dat was een ritje op de fiets door een deel van de stad, dat eindigde op het Eedenplein. Onderweg stonden op verschillende plekken agenten in burger toe te kijken of iedereen zich wel aan de regels hield. De fietsen van de deelnemende scholieren werden steekproefsgewijze gecontroleerd op al die zaken waarvan jij denkt dat het nog opties waren. De controle vond plaats vlak voor het einde van de rit, hoek Paradijslaan-Zwembadweg. Ik was een van de gelukkigen en ik weet nog goed dat de lengte van het witte deel van het achterspatbord werd opgemeten. Ik had expres het kinderfietsje van mijn zusje meegenomen en bij de controlerende agent (daar hadden ze toen nog tijd voor) aangekomen vreesde ik dat het niet de vereiste 30 cm lang was, maar gelukkig was het net lang genoeg. O.a. werden ook de rem en de bel gecontroleerd en met de bel liep ik tegen de lamp. Die deed het niet, maar de agent wist raad. Hij draaide de bel los en zag dat de as waarop de bel gemonteerd was een beetje scheef stond. Hij draaide de bel weer op zijn plaats en drukte met zijn sterke handen de bel weer terug in de oorspronkelijke stand. De remproef werd gehouden langs de muur van het Catharinakerkhof, achter het Centraal Bodehuis. Bij een verhuizing ben ik het diploma kwijtgeraakt. Ons moeder, die van opruimen hield, wist nergens van.