Toen Van der Lubbe uit het pand verhuisde zijn wij daar gaan wonen. Ik dacht dat er altijd een friettent in het pand was, maar als je het zo ziet kun je je het bijna niet voorstellen.

Ik kan me nog herinneren dat Van der Lubbe begon met zijn knakworstjes. Zijn bedrijf heette toen "Lupriknax". Friet e.d. werd gebakken in twee grote pannen in de keuken. Volgens mij was de man lichtgehandicapt en kon niet goed lopen. Dit winkeltje heb ik niet meer meegemaakt.

Ik kan het me niet meer herinneren, heb er toch van 1949 tot 1964 gewoond. Ik weet wel het snoepwinkeltje van Van de Wier, de friettent van de dove, kapper Van Vleuten en kapper Janssen.

Ad, ik ken het winkeltje ook niet, wij zijn toch de eerste bewoners in die huizen na de oorlog, ze waren spiksplinternieuw!

Ik geloof dat dit niet het huis Van der Lubbe is. Wij zijn in het huis gaan wonen in 1960. De ramen op de foto zijn groot, maar toen wij er kwamen wonen waren dat kleine ruitjes en die ramen gingen open naar de buitenkant. Jaren later heeft de bouw twee grote ramen ingezet met een middenbalk. Later heeft mijn vader er zelf een grote ruit ingezet.

Het winkeltje was gevestigd in de voorkamer (ongelooflijk)! Voorheen mocht pastoor Brocken er alleen op zondag komen (huisnummer 15).
Wat betreft de frietverkoop, dat klopt en mijn vader had na een motorongeluk (in 1952?) een handicap aan zijn been.
Wij hebben er gewoond van 1948 tot 1962 en ik heb er een leuke jeugd gehad.

Dit is in de Valeriustraat 15.

Beste Wim. Is dit toevallig dezelfde Van der Lubbe die een slagerij had op de Hagekamp vlak bij het Lodewijk Napoleonplein? Hij had altijd grote aanbiedingen op de ramen geplakt. Later is hij naar de Bruggelaan verhuisd, en deed hand- en spandiensten voor de Peugeot-werkplaats tegenover zijn woonhuis.