Ja, ik herken de kapper wel, wist ook dat hij in de Jan Tooropstraat zat, ergens schuin tegenover de frietzaak van De Kuit, een eindje verder richting stad aan de kant van manufacturenzaak Rovers. Herkent ook iemand de "klant"?

Dit lijkt mij een foto van halverwege jaren 70, ik heb ook vaak bij Frans in die stoel gezeten. Marijke, ik herken de klant in de stoel: hij zat vroeger op zaterdag bij Albert Heijn in Tongelre aan de kassa.

Dus daarom zit jij nog steeds zo goed in je haren, Jan! Voor mij was het "ome Frans", getrouwd met "tante Hannie". Het kappersechtpaar is zowat een leven lang dik bevriend geweest met mijn (inmiddels overleden) ouders, ook een kappersechtpaar (zie foto 4164). Ome Frans en tante Hannie genieten nu van hun welverdiende rust in het Tongelrese zorgcentrum Berckelbosch, als paartje zonder paardjes..

Bijna goed Marijke, het was niet schuin tegenover de friettent, maar aan dezelfde kant, aan het begin van de Jan Tooropstraat. Rovers was heel schuin tegenover ons. In die tijd zat een dochter, achter in de zaak, ladders op te halen van nylons. Ben, even muggeziften, het verzorgingscentrum heet Berckelhof, Berkelbosch is de wijk waar wij wonen!

Och Gerdie, what's in a name, het is in ieder geval Tongelre. En dat telt! Over muggeziften gesproken. Marijke zit wel goed hoor. Jullie eerste kapsalon, waar jullie boven woonden en waar je via achterom de trap op moest, was aan de kant van Rovers. En da's (verrekte) schuin tegenover "De Kuit". Elke woensdag parkeerde daar die grote witte bus van foto 15690 als consultatiebureau in de buurt, wittenog?

Ja, ook ik moest het ontgelden in de jaren 70. Ik moest als spierwit krullend jongetje, naar ik weet elke week, mijn haartjes laten knippen. Frans junior was mijn stiefvader.
Heb daar nog steeds trauma's van overgehouden. Ik heb een hekel aan naar de kapper gaan en kan geen haren meer op de grond zien liggen. Ik heb alle stripboeken die op tafel lagen al wel 20 keer opnieuw gelezen ....lol....
En om meer drama te zetten achter dit verhaal, mijn moeder was kapster Metha Zebregs en ik moest vaak mee op huisbezoek als ze klantafspraken had. Maar verder leuk om deze jeugdfoto's te zien en tante Gerdie, het gaat ons goed in Suriname en doe Frans junior de groeten.

Degene die in de stoel zit en geknipt wordt, was zelf kapper en heet Frans Crommentuyn uit Gemert. Hij heeft 1,5 tot 2 jaar gewerkt bij ons en is toen vertrokken naar Australië. Groetjes terug aan Patrich. Ben blij dat het goed met je gaat. Overigens zal het met je trauma wel meevallen, want ik herinner me je gulle lach tijdens de behandeling.

Helaas, de paardjeskapper is niet meer. Vandaag kwam het bericht dat Frans sr. op 1 december jl. is overleden in de leeftijd van 92 jaar. Oprechte deelneming gaat uit naar de familie.

Voor allen die mijn vader gekend hebben:
Op 1 december 2014 is de kapper overleden.
Hij heeft de familie en vrienden tot, ongeveer, 2006 altijd gratis geknipt.
Hij had een hekel aan beunhazen!
Groetjes Gerdie

Hier heb ik ook mijn haar laten knippen, maar wel door zijn zoon, Frans. Dat was in de periode van 1968/1980.