Was dit café tegenover het Sportfondsenbad op de Stratumsedijk?

Diny, dit café lag in de Lambertusstraat in het stadsdeel Gestel. Hier heb ik vroeger ook wel menig uurtje doorgebracht. Guus Zopfi en de rest van zijn familie hebben wij zeer goed gekend, zij woonden immers aan de andere kant van de Boschdijk (omgeving Newtonplein) en gingen ook allen naar nieuwe school op de Barrierweg. Prachtkerel, die altijd bruine Guus.

Aan dit café heb ik ook nog goede herinneringen na een avondje stappen. Guus komt uit de Buys Ballotstraat.

Heet nu de Queens Pub, geloof ik. Bij Guus kwam ik ook vaak. Een prachtige wc inderdaad, waar de muren veel leesvoer boden. Toen Guus een lustrum had (10 jaar?) was het gratis drinken. Dat was de eerste keer dat ik een Canadian Whiskey probeerde...

Weet je ook nog de slaapkamer met de geschilderde engel op het plafond die knipoogde naar je? Ik zag Guus laatst op de Kruisstraat en volgens mij woont hij op de van Pedestraat.

In 1970 ben ik daar veel geweest. We maakten Jazzmuziek, voor links in de hoek naast de voordeur.
Henk van Heel speelde o.a. boogie-woogie, soms samen met mij. In andere bezettingen speelde ik trompet. Ik weet de namen van de andere musici niet meer. De dochters van Guus zaten zo'n vier jaar geleden op het Van Maerlant waar mijn jongste zoon ook studeerde. Af en toe zie ik Guus nog.

Toen het café de eerste keer werd geopend door Rob van Geloven, heette het De Herberg. Dat was rond 1965. Er werd o.a. geexposeerd door Thijs Vossen met diens vrouw Ank Overweel, Louis van de Beesen, Pete Smissaert. Ook waren er goochelavonden, met o.a. Pete Smissaert, paranormale avonden en jazzbijeenkomsten. Armand heeft destijds ook een steentje daaraan bijgedragen. Het was een onwijs gezellige tent, voor ondergetekende, Gerrit Vogels, Chris de Wijs en diens vrouw Marls enz.
In het begin werden er bepaalde dingen, zoals een antieke achterplaats, verboden door de gemeente. Ondergetekende heeft met Rob van Geloven, en ik geloof ook nog met Thijs Vossen de politie weten over te halen dat de Herberg alsnog een vergunning kreeg.

Iedereen bedankt voor de hartelijke woordjes!!! Ik ben inmiddels 70 jaar, maar helaas hebben jullie net niet genoeg gezopen dak kan rentenieren haha!!! Ik vind het heel erg leuk dat jullie dit hebben gedaan, harstikke bedankt!!!

Hé die Guus. Dat doet me werkelijk goed hier een reactie van jou te zien. Ik kon het niet nalaten de foto te plaatsen, al is ie wat verstoord door die Vauxhall. Heb je die maquette van jouw kroeg nog, die ik ooit voor je gemaakt heb? In elk geval, we zijn je dus nog niet vergeten. Proost.

Hallo Giovanni, die maquette heeft nog wel lang geleefd bij mij op zolder, maar nu bestaat ie niet meer. Ik hoop op 1 oktober veel vrienden te ontmoeten. Blijf ademen dan zie ik jullie weer terug......Proost.

Hallo allemaal, Natuurlijk is het leuk jullie allemaal te ontmoeten, graag zie ik weer terug Adje Maas, pianist, Piet-Hein de Vos, gitarist, de jongens van het New Snuffy King Trio, Luuk, Gijs en Hazel van Deursen, en zo zijn er nog veel meer.... Ik hoop ze allemaal te zien zondag 1 oktober 2006 a.s. Guus Geluk (Guus Zopfi)

Dag, Guus. Denk niet dat je me kent. Maar zal nooit vergeten dat toen ik eens met Giovanni in een grijs verleden bij je in de kroeg ben geweest, jij, met een speldeprik mijn ballon deed klappen. Die (figuurlijke) ballon was gevuld met allerlei denkbeelden, die je in de jaren zeventig zo hip maakten.. Kortom, het heeft me geholpen om uiteindelijk met de beentjes op de grond te belanden. Daarvoor dank.

Dit pand was eind veertiger jaren en begin vijftiger jaren toen ik nog in de Lambertusstraat woonde een volkslogement en was het eigendom van de familie De Kieviet. Het waren meestal sociaal zwakkeren die daar woonden in vaak zelfgetimmerde huisjes die op de achterplaats stonden.

Waarom wordt er bijna alleen maar over Guus Geluk gespoken? Toen Rob van Geloven de uitbater was van de herberg was het veel en veel interessanter. Kunst en cultuur niet alleen aan de muur maar ook aan de bar.

Ik, Wilma van Velthoven, woonde van 1945 t/m 1949 in de Lambertusstraat op nr 20. Het huis vóór in de straat was inderdaad toentertijd een logement. Als wij naar school gingen liepen wij altijd naar de overkant want volgens ons waren het hele vieze mensen die daar achter in die bouwvallen woonden. Giel, volgens mij heb jij voor mij nog eens een straatput omhoog gehouden omdat er een bal was ingerold. Toen die te zwaar werd heb je die losgelaten, zodat ik met grote spoed achter op de fiets van mijn moeder naar de dokter op het Lodewijk Napoleonplein moest, waar mijn vinger gespalkt werd, een stukje korter is geworden en waar ik nu nog littekens van heb. Het was wel een hele leuke tijd en veel lol gehad.

Mijn schoonfamilie Geenen heeft daar meer dan 50 jaar gewoond en het huis op nummer 36 is nog altijd in het bezit van een van de kinderen. Jacques (Sjack) Geenen heeft altijd (als eerste beroepsbrandweerman) daar gewoond met zijn gezin. En als jong timmergezel bij de vrijwillige brandweer geweest. Van 1934 tot 1974 daar gewerkt. Inderdaad veel verhalen gehoord over De Kievit. Daar gebeurde van alles. De oudste beweging der aarde werd daar tegen betaling volop gedaan (als je begrijpt wat ik bedoel). Giovanni weet er meer van.

Aan Ruud van Heerwaarden. Met een zoon van Geenen heb ik nog enige jaren, van 1969 tot 1976, samengewerkt bij het bedrijf Arenco/PMB in Best. Dat bedrijf maakte toen machines voor de tabaksverwerkende en sigarenindustrie.