Bijdrager Hans van Melis
Jaar: 2005
Onderwerp.: Bedrijven / Industrie |Rijwielfabrieken |De Driekleur
Reacties
Naam: Wil van Hout
Voorzien van een Brooks zadel! Over zulk een veer kan ik een mooi staaltje laskunst vertellen, bij Daf. Veerbladen worden speciaal gemaakt in toeleverings bedrijven. Nu waren er in het begin nog al eens aanloopproblemen. Zo ook een keer met met de levering van een veerblad, dat toen mondjesmaat werd aangevoerd. Een veerblad was gebroken en de auto moest geleverd worden. Wat te doen? Zoals altijd met iets dat gebroken is, werden de stukken door iedereen nog eens een keertje tegen elkaar gelegd, maar dat zet natuurlijk geen zoden aan de dijk. Tot de Daf schoolmeester de Heer de Rooy op het idee kwam de veer te lassen. Maar voor zulk een karwei bestonden geen electroden. Hij ging naar het fietsenrek en haalde het zadel van zijn fiets, sloopte de veer er af en stak die in de lastang. vervolgens werd de mantel van een stelletje electroden tot poeder gemalen en begon het karwei. Hij lassen en een ander op het gloeiende materiaal de gemalen mantel strooien. Iedereen hield zijn hart vast maar het lukte. Alleen het verhaal is nu uit de vergetelheid en de veer heeft tot in lengte van dagen geen klacht gegeven.
Naam: Wil van Hout
Net na de oorlog werden een aantal fietsen ingevoerd uit Frankrijk, maar deze fietsen waren van een slechte kwaliteit. Daarom gingen verschillende fietsenmakers zelf een fiets in elkaar zetten. De Leeuw en Panter. Dat waren volgens mij al hele bedrijven. Minerva enz. Van enkele weet ik het wel d.i. Minerva werd gemaakt in Nuenen de naam was ook de naam van het huis. Dit stond een paar honderd meter voorbij de Wettense molen. Van Herk uit Veldhoven presteerde het zelfs een renfiets te ontwikkelen die hoog gewaardeerd werd. De dikke piet uit de Hemelrijken maakte ook een goeie fiets. Die maakte hij al in de Zoutmanstraat waar hij voorheen woonde. Ik zie hem nog een fiets maken en het plaatje met twee klinknageltjes bevestigen. Dus ik denk dat jullie fietsenmaker ook zo'n handige jongen was. De plaatjes waren los verkrijgbaar evenals de belettering en de streepjes met krullen. De naam, die werd ter plaatsen geregeld.
Naam: Hans van Melis
Ik ben even naar mijn 90 jarige fietsvraagbaak gelopen. Jansen? Dat is P. Janssens, Pastoor van Arslaan 3, huishoudelijke artikelen, dat was geen echte rijwielhandelaar fietsen deed ie erbij. Panter? Stuiverstraat, directeur was Wim de Vries. Fabriek? Nee, meer groothandelaar. De maker van deze fiets had een filiaal op de Pastoor van Arslaan 8, zelf zat ie op Boschdijk 258.
Naam: Hans van Melis
Al in de twintiger jaren waren er verschillende Eindhovense rijwielfabrieken die konden concureren met de bekende grote Nederlandse rijwielfabrieken. Vaak maakten dezen (afwijkende) fietsen op bestelling. Soms waren ze duurder maar vaak goedkoper dan fabrieksfietsen.
Naam: Hans Vervoort
Hans, ik zal proberen een scan/foto te mailen.
In het Eindhovens Dagblad van 28 feb. 2005 staat een artikel van Van de Kerkhof op maandag een verhaal over Louis van de Mortel uit de Brugmanstraat in de na-oorlogse jaren. Hieruit een zinsnede De voorkamer was een domein van zijn vader, na zijn werktijd kluste hij bij met thuiswerk voor de Panter Rijwielfabriek. Hij spaakte wielen zoals dat heette. De hele voorkamer lag vol met velgen en spaken en naven en weet ik wat allemaal zo meer, herinnert Louis zich.
Naam: Hans van Melis
Beloofde ik iets leuks? Nou ja ik vind het leuk dat ik de fabriek van foto 2841 met mijn scan uit het adresboek? Ik heb geen fabriek kunnen vinden. Theo Janssen kende hem oorspronkelijk helemaal niet.
Naam: Wil van Hout
Voor ons wielerfanaten was het Nol van Herk. En denk er om dat hij inne goeie fiets kon maken. Op het rondje van Oers zit nog veul zweet bloed en rubber, wor Nol eigelijk de schuld van was. Maar wat let je Anne het een en ander te vertellen over je grootouders. Ze zullen toch wel ooit d'r handen gebrand hebben? Aan een gloeiend frame of aan de handel.