Aquarel van Cafe 't Groenewoud. Gemaakt door Jan van Mierlo. (Jan van Oome Driek) de accordionist van 't Pollingstraotje. (zie 't Buukske 't Pollingstraotje) Een Aquarel die ik heb gekregen van Jan. Op de aquarel: Harry Hoeijmans die met z'n kruiwagen richting 'bimd' gaat. En natuurlijk 't kuffee van Tontje Welten. Dit cafe stond op de hoek Hagenkampweg/Laagstraat. (zwarte pad) Ook was hier een boogschuttersvereniging gevestigd en natuurlijk was het 't clubhuis van de Gestelseboys. Toon Welten zat later nog in 't Stadspaviljoen. (familie van Welten nog steeds.) Heel wat avonturen zijn door de mannen van 't Pollingstraotje daar beleefd. Piet Troost, (jawel familie van Anne) verkocht, met de kermis onder de bomen bij 't kuffee, vis. Inkomsten voor de buurtvereniging. Mooi he Hans?

Datum: 14-08-2006

Naam: Hennie de Groot  

De Gender Ik zit stil op ‘n bènkske fijn in de zon. Hier zu langs de Gender en denk an hoe ’t begon Ik soes wa en droome die komme en gaon. Ik denk an die kirre, da ’k hier heb gestaon. M’n gedachte gaon naor die kirre trug Da’k hier liep, of zaat bij onze vadder op zunne rug. En zie al die mense van toen hier wir staon En denk an die dinge, die veurbij zèn gegaon. Ik liep an d’n hand van onze vadder Neffe d’n Gender, vlak langs ‘t rèndje Ik krig dan van hum unne ijsco Die kostte vijf cente, zummar in m’n hèndje En as ik die Gender nou zie stroome Soms langzaam, soms razend vlug Dan gaon toch steeds m’n gedaachte Naor dieje Gender van toen trug Ge wier aauwer en jaore verstreeke Ge kwaam steeds trug bij dè rèndje Mì vriende, vriendinne, dieje inne Waor ge toch zu van hield, same an ‘t hèndje Bij aovundroewd of licht der sterre Wa ginge die aovende vlug Nou gaon toch steeds wir mèn gedaachte Naor die Gender van toen terug. Wa latter mi oew eige keinder Die liepe daor ok langs dè rèndje Dan gafde zu unnen ijsco Zunne groewte vur in dè keinderhèndje En ging ‘t soms nie zu asgut wilde Of ging ’t dan wirris te vlug Dan ging de mar wir is efkus buurte Noar dieje Gender van toen trug. Ons keinder mi die van hun aan ’t hèndje De traditie zet zich vort Van langs de Gender loewpe Al is munne Gender naauw mar kort Dun tijd gi hard, beste mense En soms gottie veul te vlug Daorum gaon nou steeds mun gedachte Naor dieje Gender van toen terug Ik zit op ‘n bènkske fijn in de zon Hier zu langs de Gender en denk an hoe ’t begon Ik soes wa en droome die komme en gaon Ik denk an die kirre, da ’k hier heb gestaon M’n gedachte die gaon naor die kirre trug Da’k hier liep, of zat bij onze vadder op zunne rug En zie al die mense van toen hier wir staon En denk an die dinge, die veurbij zèn gegaon