Dit zijn toch prachtige plaatjes van oud Eindhoven. Hier kan ik echt van genieten en bij wegdromen. Bedankt Francien.

Dit is echt nostalgie. Ik ben van 1949 en kwam in 1956 in Stratum wonen. De Heezerweg was toen ook nog knus en gezellig met prachtige oude huizen. Deze foto is een schoonheid.

Als men de namen van verschillende personen kent, moet men ook weten op welke hoogte van de Heezerweg deze foto genomen is, dacht ik.

Prachtige foto. Als er een achternaam met voorletters van hoofd van het gezin bekend is, is de locatie via de omnummering misschien nog te achterhalen.

De redactie schept hier zelf de onduidelijkheid omdat de kop de lading niet dekt.
De huidige Laagstraat heette voor de annexatie in 1920 namelijk Heezerweg. Na de annexatie is deze Heezerweg Laagstraat gaan heten. Sommige commentaren geven ook blijk van deze verwarring. Mijn vraag is dan ook: is dit een foto van een gezin in de huidige Laagstraat of is deze foto van een gezin op de huidige Heezerweg?

Martin Swinkels, je zet de lezers op het verkeerde been. De huidige Laagstraat ligt in Gestel. Dit is de Heezerweg, die vóór 1920 ook Laagstraat heette.

En de huidige Laagstraat heeft nooit Heezerweg geheten. Aanvankelijk begon de Laagstraat bij de Catharinastraat. Later, nog later dan bij de annexatie, zijn de eerste stukken van naam veranderd in Willem de Zwijgerstraat en Mecklenburgstraat.

Martin Swinkels, beter laat dan nooit een reactie. Dit is een foto van verschillende gezinnen, wonende in de Laagstraat. Mijn moeder is zittend, 4e van rechts. Deze personen zijn ook terug te vinden op foto 1326 Laagstraat.

In mijn jeugd, jaren '40, waren de matrozenpakjes voor "grote" jongens nog in de mode, kleine jongetjes, zoals dat ventje links, droegen over hun onderkleding een soort omgekeerd jasje van lichte stof, bij het aankleden moest zo'n kereltje zijn armpjes uitstrekken om ze in de voorgehouden mouwen te steken waarop de moeder de knoopjes aan de rugzijde dichtdeed. Ik kan me er twee herinneren die ik gedragen heb, een rode met witte stippen, de andere lichtblauw met figuurtjes. Pas toen ik 5 of 6 was kreeg ik een (korte) broek, mijn eerste lange broek kreeg ik toen ik 14 was, op maat gemaakt bij Van der Schoot op de Kleine Berg.

Paul, wat ik altijd heb begrepen, was zo'n omgekeerd jasje een schortje.

Ja, Lieke, kleine kinderen knoeien nog wel eens en daarom werd dit eenvoudige kledingstuk graag gebruikt en vanwege die functie kan je het natuurlijk ook een schort noemen. Hoe mijn moeder het noemde weet ik niet, ze was geen spraakzaam type. Ik moet ook even iets corrigeren, mijn eerste lange broek, kreeg ik toen ik 12 was, van der Schoot zat op nummer 14 op de Kleine Berg, het is ook al zo lang geleden.