In de jaren 60 was naast het café een rolschaatsplein. En ik had toen nog rolschaatsen die je met een sleutel onder schoenen vast moest maken. Ik heb hier een leuke tijd gehad. Volgens mij hebben we nog ooit een optreden gedaan op de Stratumsedijk.

In die tijd zong hier ook het R.K. Stratums Mannenkoor o.l.v. Frits van Vlerken. Het café was toen van Harrie van den Eijnden.

Begin jaren tachtig is dit café door mijn ouders, Jos en Gerrie van Gestel, van Dries van den Eijnden (de zoon van Harrie) overgenomen. Wij woonden achter boven het café. Boven het café woonde de familie Jac. Indekeu, van de gelijknamige busonderneming. Ik heb daar een hele leuke tijd beleefd, waar ik soms nog met weemoed aan terugdenk. In 1988 en is het café overgegaan in andere handen.
's Maandags repeteerde het Stratums Mannenkoor in de zaal achter het café, op dinsdagen de Stratumse Harmonie St. Caecilia. Ook had de postduivenvereniging de Reisduif hier haar thuishonk. Achter de zaal was het inkorflokaal van de Reisduif (net niet te zien op de foto). Hier had Harrie van den Eijnden ook zijn werkplaatsje (hij repareerde/verkocht biljarts en toebehoren). Op de voorgrond zijn de grondwerken van het pand van Van Dal Herenmode te zien.

Dit is misschien niet de juiste site voor dit soort dingen, maar het is voorlopig een van de weinige aanknopingspunten die ik heb. Ik ben op zoek naar famlieleden van de fam. Indekeu. Mijn opa Willem Muis was een goede bekende van de fam. Indekeu en mijn vader Jan Muis en moeder (Anne)mieke Sanders waren geregeld in het café te vinden. Mijn moeder rolschaatste ook trouwens. De dochter van de fam. Indekeu Ine(ke) is mijn peettante, maar door omstandigheden heb ik haar al een jaartje of 20 niet meer gezien of gesproken. Naar haar ben ik dus op zoek. Mischien kan iemand mij helpen. Ik hoor het graag.

Evenals de bovengenoemde verenigingen is ook het St.Jorisgilde Stratum hier gehuisvest geweest van augustus 1954 tot mei 1968.

Van 1944 tot 1951 hebben wij hier gewoond. Mijn ouders exploiteerden het café annex zaal. Mijn moeder was een echte kasteleinsdochter, maar mijn vader was voor kastelein niet uit het goede hout gesneden. Hij dronk zelf niet en hij spoorde zijn klanten zelfs aan het rustig aan te doen wanneer ze hun loonbuiltje in het café openmaakten. Ze gaven mijn vader dan gelijk en vertrokken daarna om bij het café van Jantje Geerings aan de overkant naar binnen te stiefelen. Ook kroop hij ooit op handen en voeten naar de voordeur om af te sluiten wanneer hij onwelkome gasten zag aankomen. Het was een zeer druk café met veel verenigingen en partijen. Naast het café was een dahliatuin en later ook nog een rolschaatsbaan. Toen wij na de bevrijding in het café trokken waren er nog geallieerde soldaten ingekwartierd. In de zaal stond een gigantisch pijporgel op het podium. Daar het pand boven een riviertje was gebouwd hadden wij ook geregeld ratten op bezoek. Zij nestelden zich in de pijpen van het orgel en wanneer je het orgel liet spelen vlogen ze alle kanten op. Wij woonden beneden en sliepen op de tweede verdieping. We moesten dwars door de woning van de familie Kersten en maakten 's nachts gebruik van hun toilet. Dit is altijd in de beste verstandhouding gebeurd. 100% wederzijds vertrouwen. In 1951 hebben mijn ouders het café overgedaan aan Dorry en Harry van den Eynden. Met zowel de familie Kersten als van den Eynden zijn ze daarna vriendschappelijk blijven omgaan. Mijn ouders zijn na het Hoogenkampavontuur bij de toenmalige Boerenleenbank gaan werken en daar tot hun pensioen in 1970 gebleven.

In 1950 repeteerde hier op zondagmorgen het mandolineorkest crescendo snaren o.l.v. Noud van Erp. In dat jaar ben ik lid geworden en heb dat 45 jaar volgehouden. Later is crescendo snaren samengevoegd met accordeonvereniging Dizzy Fingers en is toen verdergegaan als Echo van het Zuiden.

Mijn vader en ik hebben allebei bij het Stratums Mannenkoor gezongen. Dat moet tussen 1950 en 1960 zijn geweest. Toen wij bij het koor kwamen stond het onder leiding van Nor Dijkstra, die tevens dirigent was van het mannenkoor van de H.Hart-kerk aan de Ploegstraat in Gestel, waar hij zelf ook woonde. Enige tijd later is inderdaad Frits van Vlerken uit Mierlo-Hout dirigent geworden. Onder zijn leiding hebben wij een koorweekend in Kettwig/Rhein (Stadt Essen) verzorgd, samen met een Duits mannenkoor dat onze gastheer was. Wij werden daar officieel ontvangen tot het gemeentebestuur toe. Toen 't jaar daarop de Duitsers naar ons toe kwamen als tegenprestatie, konden wij hen slechts een eenvoudige ontvangst, dus zonder gemeentebestuur, bieden. Toch was het een fijn zangersweekend, en daar gaat het om!

ik kan me herinneren dat de bussen van Jac. Indekeu achter het café een inrit en/of een parkeerplaats hadden. Waar nu de bouwplaats is, kwam eerst de zaak voor verf en behang (van den Biggelaar?) voordat Van Dal er kwam. Wij woonden links van de bouwplaats, waar nu kantoorpanden zijn neergezet. Het enige wat er nog staat is het oude apotheekgebouw (hoek Boutenslaan/Aalsterweg).

Het waren niet de bussen van Jac. Indekeu maar van Albert Indekeu die een inrit had naar zijn garage. Naast de garage was een pad dat verder naar achteren liep met aan de linkerkant volkstuintjes en uitkwam bij het Stadswandelpark.

Je kon ook erg goed biljarten in zaal Hoogenkamp.