Bij foto 3919 gaan we de verwarring omtrent de adressering weer iets groter maken.

Een Suisse heeft zeker op de Strijpsestraat gewoond. Ik heb hem in 1969 ooit thuis bezocht. Deze was ook degene die bij begrafenissen dirigerend optrad en oude graven ruimde op het Kerkhof tussen de Zeelsterstraat en de Theresia Kerk. Hij was Suisse in de Theresia Kerk in Strijp. Mogelijk is er verwarring van twee Suisse's en woonde Tinus inderdaad niet in de Strijpsestraat maar in de St. Trudostraat

Ik heb een Suisse gekend die heette Dankers en woonde naast het patronaat later de Ark. Het moet rond 1940 geweest zijn.

De suisse in de St.Trudokerk herinner ik me nog wel, maar geen namen. Maar naast het patronaat, het huidige de Ark, heeft jarenlang Jan van Os, de koster met zijn gezin gewoond. En volgens mij is de huidige voorzitter van Os van de PSV-supportersclub een zoon van hem. Een van zijn dochters heeft De Ark beheerd, ik weet niet of ze het nog doet. Er worden of werden regelmatig themafeesten gegeven maar ook bruiloften. << zie ook foto 2809 >>

Theresia en Trudokerk hadden ieder een eigen suisse. Theresia had de Wilde. Deze woonde in de Zevenbergenstraat. Hij verzorgde de kerkhoven en trad s'zondags op als ordebewaker bij Theresia. Later is hij naar de Schootsestraat verhuisd. Terzake Trudokerk suisse is mij niets bekend.

Ik weet nog goed dat de heer de Wilde, uit de Zevenbergstraat, suisse was in de Theresiakerk.
Als de opgeschote jeugd tijdens de H.mis stond te kletsen of te kaarten achter in de kerk, sloop hij dichterbij en gaf de desbetreffende raddraaier een flinke por met het achtereind van zijn staf in de rug.
Hij groef ook de benodigde graven voor de overleden parochianen.
Ik weet nog dat de Hollander van cafe de Vliegende Hollander was overleden.
Dit was een enorme grote dikke bekende cafebaas uit de Zeelsterstraat. De suisse had daags ervoor het graf moeten hakken in de bevroren grond.(Het was een heel strenge winter destijds.) Met moeite liet men toen de grote kist in het graf zakken. Op de kist lag een mooi metalen kruisje. Ons bekende clubje belhamels, (wij trokken weleens belletje, vingen mussen en er zou van ons later niets terecht komen) stond op een afstandje te kijken.
Toen de familie weg was moest de suisse het graf dicht gooien. Hij had niet in de gaten dat wij er nog stonden. Hij werd plotseling kwaad en begon op de Hollander te schelden dat hij nu juist tijdens de vorst moest doodgaan. Hij maakte zich nog kwader en begon met de schop op de kistdeksel te slaan. Plotseling vloog het kruisje eraf richting onze kant. Toen hij ons zag werd hij nog kwader en hebben wij, naar ons gevoel destijds als jongetjes van 10-12 jaar, voor ons leven moeten rennen!
Een paar dagen later gingen we bij hem in de Zevenbergstraat postzegels kopen of ruilen. Hij herkende ons nooit en was altijd vriendelijk.
Franske Donders uit de Steenbergenstraat.

De man op de foto herken ik nog wel. Hij woonde inderdaad naast het patronaat. Hij kwam ook in de buurt aanzeggen als iemand was overleden en wanneer de begrafenis was. Zijn naam was me niet bekend.

De suisse heet Blankers, hij was de vader van mijn vader, dus mijn opa.