Het klopt dat het trapje vanaf het begin van het bestaan van het park er lag.
Heel vroeger was het park omheind d.m.v. een hek. De toegang tot het park kon alleen door de poorten die o.a. hier, tegenover het vroegere huis van de Fam van Abbe op de Dr. Schaepmanlaan, en weer een wat verder richting schouwburg. De hengsels van de poorten zitten er hier nog in. De ingang tegenover het huis van de Fam. van Abbe was volgens mij de hoofdingang. De pilasters waar de poorten in hingen zijn volgens mij eind jaren 60 afgebroken.
Wat betreft het rossen met zeepkisten, was dan beducht dat Brammetje de veldwachter in de jaren 50/60 niet in de buurt was. Bij de ingangen van het park stonden borden waarop aangegeven stond wat wel en niet was toegestaan in het park. Je mocht daar dus niet fietsen. In die tijd woonde ik in de Dr Schaepmanlaan en ik kende hem en hij mij erg goed. Ik was hem op de fiets altijd te snel af. Zowel in het Stadwandelpark en in de Dommelvallei, wat wij wel eens Romantica noemde.

Ik denk dat de hoofdingang lag langs St. Ursula, oftewel het gemeentehuis van Eindhoven, recht tegenover de Joriskerk. Dan lag er ook nog een ingang tegenover het parochiehuis, in de Le Sage ten Broeklaan. Zo liep dan een alternatieve route naar de lagere school, ernaast. De hoofdingang was een monumentale, gietijzeren? poort.

Gedeeltes van de omheining zijn te zien op foto 14007.