Jezus waaghals, was de bijnaam voor dit beeld. Maar ... dit beeld schijnt Eindhoven in de oorlog voor een bombardement door de Engelsen behoed te hebben. 's Nachts was alles in Eindhoven verduisterd, moeilijk om je dan te oriënteren, maar een van de Engelse piloten herkende dit beeld nog van voor de oorlog en wist dat ze nog niet boven Duitsland waren!

De eerste opmerking van Rini moet wel vroeg in de oorlogsjaren geweest zijn, daar het beeld in de oorlog afgedekt was met iets van zwartspul en als zodanig niet meer te herkennen was.

Tja, ik was nog een kind toen mij dat verteld werd. Het is een zeer markant beeld dat je bij blijft en het verscheen in het zoeklicht van een verkenner in het eskader, die het herkende, zo gaat het verhaal. Als het beeld al zwart was, hebben we extra geluk gehad dat de piloot het überhaupt gezien heeft!
Mensen zochten in de oorlog steun bij elkaar en in de kerk en het is net alsof dat beeld de stad in bescherming neemt.

Rini, ik heb dat nl. ook gehoord. De vliegtuigen moesten in Aken zijn en ik denk dat na dat gerucht het beeld afgedekt is. Het was blinkend en natuurlijk een markant punt.

Het beeld is niet vervaardigd door Theo Cox (hij heeft er wel aan meegewerkt) maar door zijn zwager, de Roermondse beeldhouwer Jean Geelen. De relikwieën zijn van Sint Augustinus en Sint Donatus (vanwege de bliksem) en Sint Stefanus (de eerste martelaar).
Het beeld is 1944 gecamoufleerd door enkele werklui nadat de paters in januari 1944 hiervoor opdracht hadden gekregen van de Duitsers.
In de rug van het beeld zitten metalen grepen of voetsteunen waardoor de bliksemafleider op het hoofd van het beeld nagekeken kan worden. Of die er in de oorlog ook al zaten is niet bekend.

Wat ik er me van herinner was het beeld al vroeg 1942 gecamoufleerd. De reden was inderdaad om de geallieerden piloten niet de kans te geven zich te oriënteren en de koers vast te stellen voor vluchten naar Duitsland. Als de maan scheen, stond het beeld te glimmen. Ik denk niet dat de paters er iets over te zeggen gehad zullen hebben, het zal wel degenlijk in opdracht van de Duitse legerleiding of de Ortskommandantur gebeurd zijn.
Anekdote: zoals vele kerken had ook de Paterskerk hun luiklok moeten inleveren, zo dat we de rest van de oorlog naar een lege melkbus moesten luisteren, nou ja, zo hoorde ik het.

Volgens het boekje Honderd jaar Paterskerk 1898-1998 zijn de jaartallen zoals ik boven omschreef juist. Ik schreef hierboven ook dat het beeld in opdracht van de Duitsers gecamoufleerd moest worden. De klokken werden op last van de Duitsers op 25 januari 1943 uit de toren gehaald. De heer Mandigers schonk toen de paters een ketel van zijn fabriek die twee jaar als klok heeft gediend.

De namen op de foto met het beeld op de Paterskerk zijn: links eerste is de zoon van Thei Cox, daarnaast zijn vader Thei Cox (zwager van J. Geelen) dan weer een zoon van Cox. Rechts pater Velder en ten slotte de beeldhouwer Jean Geelen uit Roermond. Deze gegevens heb ik van de archivaris Jos Verschueren (overleden), die familie was van de fam. Cobben-Geelen uit Roermond. Mevr.Cobben-Geelen was de dochter van Jean Geelen.

Ik hielp vroeger altijd mee in de bakkerswinkel van Albert Jansen in het Genderdal te Eindhoven en volgens de bakker was het zijn vader, Gijs Jansen, die het beeld op de toren heeft bevestigd.

Inderdaad was Gijs Jansen de vader van bakker Albert Jansen. Gijske Jansen, toen 15 jaar oud, zou boven op de toren onder het beeld kijken en naar de werklui gillen wat zij moesten doen. Alles liep gesmeerd. Na afloop kreeg Gijs van de wed. mevr. Booms (de aannemer) een gouden horloge voor zijn dapperheid.
Gijs Jansen werd later de technische man van de Eindhovense Telefoon Maatschappy, later PTT.

Het beeld is ontworpen door Jean Geelen uit Roermond. Hij heeft de binnenvorm in hout gestoken en dat is later door zijn zwager, Thei Cox bekleed met gedreven koper en vervolgens met bladgoud bedekt door?

Gijs Jansen werd geboren in 1877 en was in 1898 geen 15 jaar oud maar 21 jaar.

In de oorlog werd het H. Hartbeeld oneerbiedig de H. Clandistinus, patroon van de zwarthandelaren genoemd.

Wederom volgens het boek Honderd jaar Paterskerk was Giske Jansen in 1898 15 jaar oud. Ook Karel Vermeeren schrijft dit in zijn boek Eindhoven tussen Gloeikouske en Gloeilamp. Dus denk ik dat deze leeftijd wel goed moet zijn. Volgens het eerstgenoemde boek was de geestelijke op de foto prior Theodorus de Geest.

Volgens de dochter van Gijs Jansen is haar vader geboren in 1877. Hij was dus 21 jaar oud.
Dochter Agnes Jansen heb ik vanmorgen nog gesproken en zij vertelde dat haar vader 21 jaar oud was.
<<< zo zie je maar, je moet de boeken niet altijd geloven (Peter) >>>

Het beeld is van mijn overgrootvader Theo Cox, die in Roermond woonde en werkte. Hij was van professie kunstsmid maar heeft, waarschijnlijk uit noodzaak, ook andere wegen moeten bewandelen. Zo richtte hij in 1871 samen met zijn zwager Jean Geelen de nog steeds bestaande kachelpijpenfabriek Cox-Geelen op. Ook was hij in 1898 een van de eerste bezitters van een automobiel. Hij maakte tevens het St.-Christoffelbeeld van de Roermondse kathedraal, dat bij een blikseminslag in 1892, toen de toren afbrandde, zijn einde vond.

Ik weet dat het beeld in de oorlog bedekt was met een zwarte doek want volgens mijn moeder heeft mijn vader samen met oom Jan dit doek eraf gehaald.

Bij sommige lolbroeken stond dit beeld ook bekend als "de heilige plisie-agent".

Allemaal prachtige verhalen, maar de clou van dit alles kan ik niet vinden. Waar het om gaat is, wanneer is dat beeld op de spits gezet? We weten nu dat het na de vasten was, maar nog geen jaar, maand en dag. Dat is waar het om gaat. Misschien komen we daar nog wel eens achter.

Niet zo moeilijk, Bert. De datum wordt als eerste genoemd, in de beschrijving direct onder de foto: 18 maart 1898 dus. En dit zegt Wikipedia o.a. over dat beeld: "Het Heilig Hartbeeld was een geschenk van de familie Van Best. Het is ontworpen door beeldhouwer Jean Geelen en uitgevoerd in koper door zijn zwager Theo Cox. Het is geplaatst op de torenspits van de Augustijnen- of Paterskerk, de eerste Heilig Hartkerk in het bisdom 's-Hertogenbosch. In maart 1898 werd het 800 kilo zware beeld op de 60 meter hoge toren getakeld. Toen in 1956 een bliksemafleider op het Heilig Hartbeeld werd aangebracht, bleek dat het tijdens de Tweede Wereldoorlog kogelgaten had opgelopen."