Was rechts bij de witte auto vroeger niet de ingang van Schoenmakers, brandstoffenhandel en autobedrijf? Op de plek waar nu rechts het witte gebouw staat, zat vroeger loodgietersbedrijf Van der Vleuten. Op de hoek Heezerweg/Schalmstraat, naast van der Vleuten, stond eind jaren 50 een huisje, dat toen is afgebroken. Waarom? Misschien onbewoonbaar verklaard?

Schoenmakers was toch de kolenboer. Kwam elk jaar bij ons in de Schalmstraat eierkolen brengen.

Volgens mij is Schoenmakers, toen het met de kolen minder werd, zich gaan toeleggen op vrachtvervoer. Ik kan mij nog herinneren dat er vrachtwagens op het achterterrein stonden. Ik weet het niet zeker, maar ik dacht dat zoon Jan daar mee verder is gegaan.

In het witte pand op de achtergrond heeft Jan van de Emden gezeten met een van de eerste takelbedrijven in Eindhoven.

Fanny, dat zou kunnen, maar daarvoor zat loodgietersbedrijf Van der Vleuten daar. Het was onze overbuurman. Zie ook de reacties bij foto 3035 kun je dat witte huisje tegenover jullie café nog zien.

Jan Kneepkens, dat huisje is heel lang geleden al gesloopt. Ik weet niet precies in welk jaar, maar volgens mij moet dat in het begin van de 60er jaren zijn geweest.

Jan ikzelf had 1958/1959 in gedachten. Toen het huisje was gesloopt hebben mijn pa en ik op de plaats waar toen de kippenkooi had gestaan met stroom dikke pieren zitten te vangen om te vissen. Van ons huis Heezerweg 112 trokken we een lange verlengsnoer dwars over de Heezerweg heen naar de tuin van het gesloopte huisje. Pin in de grond, draadje in de plus en de pieren vlogen de grond uit. Bussen, auto's en fietsers reden toen over de dunne draad heen en ik moest in de gaten houden dat de stekker binnen niet uit het stopcontact werd gereden.

In het paarse huisje links (nr. 17) woonden vroeger Frans en Stien de Wit. Dit huisje is gerenoveerd toen Stien de Wit naar de Wilgenhof is verhuisd. Zij heeft er nog tot haar 90e zelfstandig gewoond.

Jan Kneepkens jij zegt dat in het pand van de kolenboer Schoenmakers een vrachtwagenbedrijf heeft gezeten. Dat klopt, maar dat was Maassen. Ze hadden ook een café net om de hoek op de Heezerweg.

Ik was vriendin met Marianne Maessen. Deze familie had een verhuisbedrijf en zat verderop in de straat tegenover Van der Oever stofferingen. De oma van Marianne had een café op de Heezerweg.

Klopt Hanneke, maar het bedrijf zat in de Schalmstraat want mijn overleden man heeft er nog gewerkt.

Het transportbedrijf en brandstofhandel L. Schoenmakers zat in de jaren 50 op Schalmstraat 23. Dit is familie van de kolenboer / brandstofhandel A. Schoenmakers die in de jaren 50 op de Tongelresestraat 122 was gevestigd. Later met de afbraak van de huisjes op de Tongelresestraat zijn deze verhuisd naar de Willem v. Konijnenburgstraat. Zie foto 1069. Beide families zijn weer ooms en tantes van mijn moeders kant.

Even een reactie op de mededelingen van de Schalmstraat. Ik heb zelf in de Schalmstraat gewoond. Vanaf de Heezerweg gezien stond op de hoek aan de rechterzijde een beetje schuin het huis van de fam. Cox (posbode). De volgende zijn de oude nummering van de huizen: aan de rechter kant no 23 L. Schoenmakers en op 21 de fam. Van Lieshout, op no 19 fam. Moosdijk? Brouwer was mijn grootmoeder waar ik gewoond heb van 1937 tot 8 mei 1940 en verhuisd naar de Nieuwe Bogerd. Daar op 6 dec. 1942 gebombadeerd en weer terug naar de Schalmstraat 19 tot april 1945 toen mijn grootmoeder is hertrouwd met Peer Adriaans/Brouwer. Op huis no 17 de fam. de Wit en op no 15 de fam. Van Schijndel. Dit huis heeft plaatsgemaakt voor transportbedrijf Maesen. Verder woonde op no 20 de fam. Van Berlo, op no 18 de fam. Van den Berg en op no 16 de fam. Teeuwen en dan het paadje naar de Heezerweg. No 20 is ook weggebroken en opnieuw gebouwd. De fam. Wildschut woonde inderdaad op no 10 tegenover de ingang van DAF en daarnaast op no 8 de fam. Moosdijk (postbode). Ik heb helaas geen foto's

Al deze namen komen inderdaad bekend voor. Mijn moeder Dien van den Berg (nu 89 jaar oud) woonde inderdaad op Schalmstraat 18 en wij hebben daar ook gewoond, in het geboortehuis van mijn moeder dus, tot mijn 16e jaar.