Aan het einde van de werkdag op het postkantoor werden alle postzakken dichtgebonden en van een label voorzien. Een van die zakken was de zogenaamde 'rooie'. Het touwtje waar deze zak mee dichtgeknoopt zat, werd op het label vastgelakt met rode lak en in deze lak werd daarna deze stempel gedrukt, EHV.H 1: Eindhoven Hoogstraat 1.

Datum: 19-03-2007

Naam: Ben Brekelmans  

Dit is wel een heel mooi exemplaar, Gio! Meestal zaten ze onder de rode en zwarte lakdruppels. Gemeen spul als je het op je vingers kreeg omdat het doorbrandde. Stierepis in het reservoir, dik brandlont onder de sluitdop. Zo'n apparaat heette in postjargon een snotneus. En de rooie waarop jij doelt, was de zogenaamde depêche: een verzegelde zak met aangetekende poststukken e.d.

Datum: 19-03-2007

Naam: Hans Vervoort  

Tante Posters, voor het eerst zie ik dit apparaat en zegellak ken ik ook maar alleen in staafjes. Maar hoe werkt dit apparaat nou?

Datum: 19-03-2007

Naam: Ben Brekelmans  

Heel eenvoudig, Hans. Dopje van de snuit af, lont aansteken, lakstaaf erin houden en vervolgens de lak daar smeren waar je die wilt hebben. Vóór het uitharden het zogenaamde lakcachet erin drukken en klaar is Klara.

Datum: 19-03-2007

Naam: Hans Vervoort  

Ooooh, Ben, het is dus een brandertje om de lak te laten smelten, thuis gebruikte ik hiervoor een kaarsje van de H. Klara.

Datum: 19-03-2007

Naam: Ben Dankers  

Dus eigenlijk een hele eenvoudige, maar in dit geval prachtige, olielamp. Ik gebruik nog wel eens een lakstempel om echte persoonlijke brieven van een zegel te voorzien. Waarde heeft het niet, maar het staat wel leuk. Voor het smelten gebruik ik dan maar een waxinelichtje.