In de regeerperiode van Piet van Diessen diende het restaurant tevens als feestzaal. En in de 60's was er Batman a go-go, een soort jongerensoos. Met in de weekends veel livemuziek.
In het park is menig bruidsreportage gemaakt. Mooie accommodatie, leuke mensen. Jammer dat een van de weinige toeristische attracties op zo'n lullige manier (rechtzaken e.d.) aan zijn einde kwam.

Als meisje van 15 jaar heb ik, in 1968, een poos in Animali gewerkt. Het klopt dat Piet van Diessen de eigenaar was, mijn werkgever dus. Er was ook een zekere heer van Dinter (dinther?) die iets met het restaurant te maken had. Ik ben dringend op zoek naar mijn collega's uit die tijd, i.v.m. een te schrijven boek. Enkele namen die ik me herinner: Frans Rooijakkers, Jos en Johan van Ruth en een zekere Tinus. Waar zijn jullie? Mijn emailadres: vlinderke48@hotmail.com

Als rechtgeaarde Eindhovenaren bezochten wij met onze ouders regelmatig op zondag en in de vakanties Animali. Wat ik me vooral herinner zijn de schildpadraces. Kinderen mochten een schildpad van Animali mee laten lopen in een wedstrijd en als jouw schildpad won mocht je die mee naar huis nemen. Zodoende heeft er nog jaren eentje met een rood-wit-blauw schild bij ons thuis rondgelopen.

Wie kent Animali niet, iedere Brabander is er wel eens geweest, en daarna met zijn/haar kinderen. Als kind gingen we er vaak heen, later met vriendinnen/vrienden. En veel later met mijn eigen kinderen en zussen met hun kinderen. Het was zeker leuk, vooral de gorilla. Als die kwaad was, begon die met zand te gooien. Hij kon niet tegen plagen, wat soms ook te erg was. Ik denk hier dan ook met plezier aan terug. Mooi was die tijd.

Langs het wandelpad stonden verschillende met een ketting verankerde papegaaien. Het was niet geheel ongevaarlijk er dicht bij te komen. Bakje met zonnepitten moest je afblijven.

Die schildpadraces hebben op mij ook de grootste indruk gemaakt. Onze hele schildpaddenpopulatie kwam van Animali vandaan. Ik kan me niet herinneren dat je de raceschildpad mee kreeg, je kreeg een kleintje mee naar huis. Nr. 10 won bijna altijd, ben ik nooit vergeten. Toen ik jaren later met 'n nichtje Animali bezocht was hij er nog steeds en .... hij won! Je kreeg toen trouwens een vogeltje mee naar huis.