Ik zit stil op ‘n bènkske fijn in de zon.
Hier zu langs de Gender en denk an hoe ’t begon
Ik soes wa en droome die komme en gaon.
Ik denk an die kirre, da ’k hier heb gestaon.
M’n gedachte gaon naor die kirre trug
Da’k hier liep, of zaat bij onze vadder op zunne rug.
En zie al die mense van toen hier wir staon
En denk an die dinge, die veurbij zèn gegaon.

Ik liep an d’n hand van onze vadder
Neffe d’n Gender, vlak langs ‘t rèndje
Ik krig dan van hum unne ijsco
Die kostte vijf cente, zummar in m’n hèndje
En as ik die Gender nou zie stroome
Soms langzaam, soms razend vlug
Dan gaon toch steeds m’n gedaachte
Naor dieje Gender van toen trug

Ge wier aauwer en jaore verstreeke
Ge kwaam steeds trug bij dè rèndje
Mì vriende, vriendinne, dieje inne
Waor ge toch zu van hield, same an ‘t hèndje
Bij aovundroewd of licht der sterre
Wa ginge die aovende vlug
Nou gaon toch steeds wir mèn gedaachte
Naor die Gender van toen terug.

Wa latter mi oew eige keinder
Die liepe daor ok langs  dè rèndje
Dan gafde zu unnen ijsco
Zunne groewte vur in dè keinderhèndje
En ging ‘t soms nie zu asgut wilde
Of ging ’t dan wirris te vlug
Dan ging de mar wir is efkus buurte
Noar dieje Gender van toen trug.

Ons keinder mi die van hun aan ’t hèndje
De traditie zet zich vort
Van  langs de Gender  loewpe
Al is munne Gender naauw mar kort
Dun tijd gi hard, beste mense
En soms gottie veul te vlug
Daorum gaon nou steeds mun gedachte
Naor dieje Gender van toen terug

Ik zit op ‘n bènkske fijn in de zon
Hier zu  langs de Gender en denk an hoe ’t begon
Ik soes wa en droome die komme en gaon
Ik denk an die kirre, da ’k  hier heb gestaon
M’n gedachte die gaon naor die kirre trug
Da’k  hier  liep, of zat bij onze vadder op zunne rug
En zie al die mense van toen hier wir staon
En denk an die dinge, die veurbij zèn gegaon